< Второзаконие 19 >

1 Егда же погубит Господь Бог твой языки, ихже Господь Бог твой дает тебе землю, и наследиши их и вселишися во градех их и в домех их,
Cum disperdiderit Dominus Deus tuus gentes, quarum tibi traditurus est terram, et possederis eam, habitaverisque in urbibus ejus et in ædibus:
2 три грады да отлучиши себе среди земли твоея, юже Господь Бог твой дает тебе в наследие.
tres civitates separabis tibi in medio terræ, quam Dominus Deus tuus dabit tibi in possessionem,
3 Уготови себе путь, и на трое раздели пределы земли твоея, юже разделяет тебе Господь Бог твой: и да будет убежище тамо всякому убийце.
sternens diligenter viam: et in tres æqualiter partes totam terræ tuæ provinciam divides: ut habeat e vicino qui propter homicidium profugus est, quo possit evadere.
4 Сие же да будет заповедание убийце, иже аще убежит тамо, и жив будет: иже аще убиет ближняго своего не ведя, и сей не ненавиде его прежде вчерашняго дне и третияго,
Hæc erit lex homicidæ fugientis, cujus vita servanda est: qui percusserit proximum suum nesciens, et qui heri et nudiustertius nullum contra eum odium habuisse comprobatur:
5 и иже аще пойдет с подругом своим в лес собирати дрова, и поползнется рука его с секирою секущаго дрова, и спадши секира с топорища улучит подруга его, и умрет, сей да убежит во един от градов сих, и жив да будет:
sed abiisse cum eo simpliciter in silvam ad ligna cædenda, et in succisione lignorum securis fugerit manu, ferrumque lapsum de manubrio amicum ejus percusserit, et occiderit: hic ad unam supradictarum urbium confugiet, et vivet:
6 да не погнав ужик крове вслед убившаго, яко разгорится сердце ему, и постигнет его, аще должайший будет путь, и убиет душу его, и умрет: и сему несть суд смертный, понеже не бе ненавидя его прежде вчерашняго и третияо дне:
ne forsitan proximus ejus, cujus effusus est sanguis, dolore stimulatus, persequatur, et apprehendat eum si longior via fuerit, et percutiat animam ejus, qui non est reus mortis: quia nullum contra eum, qui occisus est, odium prius habuisse monstratur.
7 сего ради заповедаю аз тебе слово сие, глаголя: три грады да отлучиши себе.
Idcirco præcipio tibi, ut tres civitates æqualis inter se spatii dividas.
8 Аще же разширит Господь Бог твой пределы твоя, якоже клятся отцем твоим, и даст тебе Господь всю землю, юже рече дати отцем твоим,
Cum autem dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos, sicut juravit patribus tuis, et dederit tibi cunctam terram, quam eis pollicitus est
9 аще послушаеши творити вся заповеди сия, яже аз заповедаю тебе днесь, любити Господа Бога твоего, ходити во всех путех Его вся дни: и да приложиши себе еще три грады к сим трием градом,
(si tamen custodieris mandata ejus, et feceris, quæ hodie præcipio tibi, ut diligas Dominum Deum tuum, et ambules in viis ejus omni tempore), addes tibi tres alias civitates, et supradictarum trium urbium numerum duplicabis:
10 и да не пролиется кровь безвинна в земли твоей, юже Господь Бог твой дает тебе в жребий, и да не будет в тебе крови повинен.
ut non effundatur sanguis innoxius in medio terræ, quam Dominus Deus tuus dabit tibi possidendam, ne sis sanguinis reus.
11 Аще же будет у тебе человек ненавидяй ближняго своего, и навет сотворит нань, и востанет нань, и поразит душу его, и умрет, и вбегнет во един от градов сих,
Si quis autem, odio habens proximum suum, insidiatus fuerit vitæ ejus, surgensque percusserit illum, et mortuus fuerit, fugeritque ad unam de supradictis urbibus,
12 да послют старейшины града того, и возмут его оттуду, и да предадят его в руце ужиков крове, и да умрет:
mittent seniores civitatis illius, et arripient eum de loco effugii, tradentque in manu proximi, cujus sanguis effusus est, et morietur.
13 да не пощадит его око твое, и да очистиши кровь неповинную от Израиля, и благо будет тебе.
Non miseraberis ejus, et auferes innoxium sanguinem de Israël, ut bene sit tibi.
14 Да не предвижеши пределов ближняго своего, яже поставиша отцы твои в наследии твоем, еже наследовал еси в земли, юже Господь Бог твой дает тебе во жребий.
Non assumes, et transferes terminos proximi tui, quos fixerunt priores in possessione tua, quam Dominus Deus tuus dabit tibi in terra quam acceperis possidendam.
15 Да не пребудет свидетель един во свидетелство на человека по всякой обиде и по всякому преступлению и по всякому греху, имже аще согрешит: при устех двою свидетелей и при устех триех свидетелей да станет всяк глагол.
Non stabit testis unus contra aliquem, quidquid illud peccati, et facinoris fuerit: sed in ore duorum aut trium testium stabit omne verbum.
16 Аще же востанет свидетель неправеден на человека, глаголя на него нечестие,
Si steterit testis mendax contra hominem, accusans eum prævaricationis,
17 да станут оба человека, имже есть пря, пред Господем и пред жерцы и пред судиями, иже будут в тыя дни,
stabunt ambo, quorum causa est, ante Dominum in conspectu sacerdotum et judicum qui fuerint in diebus illis.
18 и да испытают их судии прилежно, и се, свидетель неправеден свидетелствова неправду, воста на брата своего:
Cumque diligentissime perscrutantes, invenerint falsum testem dixisse contra fratrem suum mendacium,
19 да сотворите ему, якоже и он умысли сотворити супротив брата своего, и измите злое от вас самех:
reddent ei sicut fratri suo facere cogitavit, et auferes malum de medio tui:
20 да и прочии услышавше убоятся, и не приложат ктому творити словесе злаго сего в вас:
ut audientes ceteri timorem habeant, et nequaquam talia audeant facere.
21 да не пощадит его око твое: душу за душу, око за око, зуб за зуб, руку за руку, ногу за ногу, якоже аще кто даст порок на ближняго своего, сице воздастся ему.
Non misereberis ejus, sed animam pro anima, oculum pro oculo, dentem pro dente, manum pro manu, pedem pro pede exiges.

< Второзаконие 19 >