< Деяния святых апостолов 11 >

1 Слышаша же Апостоли и братия сущии во Иудеи, яко и языцы прияша слово Божие.
Audierunt autem Apostoli et fratres qui erant in Judæa, quoniam et gentes receperunt verbum Dei.
2 И егда взыде Петр во Иерусалим, препирахуся с ним иже от обрезания,
Cum autem ascendisset Petrus Jerosolymam, disceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione,
3 глаголюще, яко к мужем обрезания не имущым вшел еси и ял еси с ними.
dicentes: Quare introisti ad viros præputium habentes, et manducasti cum illis?
4 Начен же Петр, сказоваше им поряду, глаголя:
Incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem, dicens:
5 аз бех во граде Июппийстем моляся и видех во ужасе видение, сходящь сосуд некий, яко плащаницу велию, от четырех краев низпущаему с небесе, и прииде даже до мене:
Ego eram in civitate Joppe orans, et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddam velut linteum magnum quatuor initiis summitti de cælo, et venit usque ad me.
6 в нюже воззрев смотрях, и видех четвероногая земная и звери и гады и птицы небесныя.
In quod intuens considerabam, et vidi quadrupedia terræ, et bestias, et reptilia, et volatilia cæli.
7 Слышах же глас глаголющь мне: востав, Петре, заколи и яждь.
Audivi autem et vocem dicentem mihi: Surge, Petre: occide, et manduca.
8 Рех же: никакоже, Господи, яко всяко скверно или нечисто николиже вниде во уста моя.
Dixi autem: Nequaquam Domine: quia commune aut immundum numquam introivit in os meum.
9 Отвеща же ми глас вторицею с небесе глаголющь: яже Бог очистил есть, ты не скверни.
Respondit autem vox secundo de cælo: Quæ Deus mundavit, tu ne commune dixeris.
10 Сие же бысть трижды: и паки взяшася вся на небо.
Hoc autem factum est per ter: et recepta sunt omnia rursum in cælum.
11 И се, абие трие мужие сташа пред храминою, в нейже бех, послани от Кесарии ко мне.
Et ecce viri tres confestim astiterunt in domo in qua eram, missi a Cæsarea ad me.
12 Рече же ми Дух ити с ними, ничтоже разсуждая: приидоша же со мною и шесть братия сии, и внидохом в дом мужа.
Dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis, nihil hæsitans. Venerunt autem mecum et sex fratres isti, et ingressi sumus in domum viri.
13 И возвести нам, како виде Ангела (свята) в дому своем, ставша и рекша ему: посли во Июппию мужы и призови Симона, нарицаемаго Петра,
Narravit autem nobis quomodo vidisset angelum in domo sua, stantem et dicentem sibi: Mitte in Joppen, et accersi Simonem qui cognominatur Petrus,
14 иже речет глаголы к тебе, в нихже спасешися ты и весь дом твой.
qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu, et universa domus tua.
15 Внегда же начах глаголати, нападе Дух Святый на них, якоже и на ны в начале.
Cum autem cœpissem loqui, cecidit Spiritus Sanctus super eos, sicut et in nos in initio.
16 Помянух же глаголгол Господень, якоже глаголаше: Иоанн убо крестил есть водою, вы же имате креститися Духом Святым.
Recordatus sum autem verbi Domini, sicut dicebat: Joannes quidem baptizavit aqua, vos autem baptizabimini Spiritu Sancto.
17 Аще убо равен дар даде им Бог, якоже и нам веровавшым в Господа нашего Иисуса Христа, аз же кто бех могий возбранити Бога?
Si ergo eamdem gratiam dedit illis Deus, sicut et nobis qui credidimus in Dominum Jesum Christum: ego quis eram, qui possem prohibere Deum?
18 Слышавше же сия умолкоша и славляху Бога, глаголюще: убо и языком Бог покаяние даде в живот.
His auditis, tacuerunt: et glorificaverunt Deum, dicentes: Ergo et gentibus pœnitentiam dedit Deus ad vitam.
19 Разсеявшиися убо от скорби, бывшия при Стефане, проидоша даже до Финикии и Кипра и Антиохии, ни единому же глаголюще слово, токмо Иудеем.
Et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione quæ facta fuerat sub Stephano, perambulaverunt usque Phœnicen, et Cyprum, et Antiochiam, nemini loquentes verbum, nisi solis Judæis.
20 Бяху же нецыи от них мужие Кипрстии и Киринейстии, иже, вшедше во Антиохию, глаголаху к Еллином, благовествующе Господа Иисуса.
Erant autem quidam ex eis viri Cyprii et Cyrenæi, qui cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Græcos, annuntiantes Dominum Jesum.
21 И бе рука Господня с ними: многое же число веровавше обратишася ко Господу.
Et erat manus Domini cum eis: multusque numerus credentium conversus est ad Dominum.
22 Слышано же бысть слово о них во ушию церкве сущия во Иерусалиме, и послаша Варнаву преити даже до Антиохии:
Pervenit autem sermo ad aures ecclesiæ quæ erat Jerosolymis super istis: et miserunt Barnabam usque ad Antiochiam.
23 иже пришед и видев благодать Божию, возрадовася и моляше всех изволением сердца терпети о Господе:
Qui cum pervenisset, et vidisset gratiam Dei, gavisus est: et hortabatur omnes in proposito cordis permanere in Domino:
24 яко бе муж благ и исполнь Духа Свята и веры. И приложися народ мног Господеви.
quia erat vir bonus, et plenus Spiritu Sancto, et fide. Et apposita est multa turba Domino.
25 Изыде же Варнава в Тарс взыскати Савла, и обрет его, приведе его во Антиохию:
Profectus est autem Barnabas Tarsum, ut quæreret Saulum: quem cum invenisset, perduxit Antiochiam.
26 бысть же им лето цело собиратися в церкви и учити народ мног, нарещи же прежде во Антиохии ученики Христианы.
Et annum totum conversati sunt ibi in ecclesia: et docuerunt turbam multam, ita ut cognominarentur primum Antiochiæ discipuli, christiani.
27 В тыя же дни снидоша от Иерусалима пророцы во Антиохию:
In his autem diebus supervenerunt ab Jerosolymis prophetæ Antiochiam:
28 востав же един от них, именем Агав, назнаменаше Духом глад велик хотящь быти по всей вселенней, иже и бысть при Клавдии кесари:
et surgens unus ex eis nomine Agabus, significabat per spiritum famem magnam futuram in universo orbe terrarum, quæ facta est sub Claudio.
29 от ученик же, по елику кто имеяше что, изволиша кийждо их на службу послати живущым во Иудеи братиям,
Discipuli autem, prout quis habebat, proposuerunt singuli in ministerium mittere habitantibus in Judæa fratribus:
30 еже и сотвориша, пославше к старцем рукою Варнавлею и Савлею.
quod et fecerunt, mittentes ad seniores per manus Barnabæ et Sauli.

< Деяния святых апостолов 11 >