< Вторая книга Царств 1 >

1 И бысть егда умре Саул, и Давид возвратися победив Амалика, и пребысть Давид в Секелазе дни два.
factum est autem postquam mortuus est Saul ut David reverteretur a caede Amalech et maneret in Siceleg dies duos
2 И бысть в третий день, и се, муж прииде от полка людий Сауловых, ризы же его (бяху) раздраны, и персть на главе его: и бысть егда вниде к Давиду (отрок), и пад на земли поклонися ему.
in die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa et pulvere aspersus caput et ut venit ad David cecidit super faciem suam et adoravit
3 И рече ему Давид: откуду ты пришел еси? И рече ему: от полка Израилева аз избегох.
dixitque ad eum David unde venis qui ait ad eum de castris Israhel fugi
4 И рече ему Давид: что слово сие? Возвести ми. И рече: яко побегоша людие от брани, и падоша мнози от людий, и измроша, и Саул и Ионафан сын его умре.
et dixit ad eum David quod est verbum quod factum est indica mihi qui ait fugit populus e proelio et multi corruentes e populo mortui sunt sed et Saul et Ionathan filius eius interierunt
5 И рече Давид отроку возвестившему ему: како знаеши, яко умре Саул и Ионафан сын его?
dixitque David ad adulescentem qui nuntiabat unde scis quia mortuus est Saul et Ionathan filius eius
6 И рече отрок возвещаяй ему: по случаю приидох в гору Гелвуйскую, и се, Саул нападаше на копие свое, и се, колесницы и вельможи собрашася нань:
ait adulescens qui narrabat ei casu veni in montem Gelboe et Saul incumbebat super hastam suam porro currus et equites adpropinquabant ei
7 и обозреся вспять (Саул) и виде мя, и призва мя, и рех: се, аз:
et conversus post tergum suum vidensque me vocavit cui cum respondissem adsum
8 и рече ми: кто ты еси? И рех: Амаликитин есмь аз:
dixit mihi quisnam es tu et aio ad eum Amalechites sum
9 и рече ми: прииди убо на мя и убий мя, яко объят мя тма лютая, яко еще душа моя во мне:
et locutus est mihi sta super me et interfice me quoniam tenent me angustiae et adhuc tota anima in me est
10 и стах над ним, и убих его: ведех бо, яко не будет жив по падении своем: и взяв венец царский, иже бе на главе его, и нарамницу, яже бе на плещу его, и принесох сия к господину моему семо.
stansque super eum occidi illum sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam et tuli diadema quod erat in capite eius et armillam de brachio illius et adtuli ad te dominum meum huc
11 И емься Давид за ризы своя, и раздра я, и вси мужие иже с ним раздраша ризы своя,
adprehendens autem David vestimenta sua scidit omnesque viri qui erant cum eo
12 и рыдаша и плакашася, и постишася до вечера о Сауле, и о Ионафане сыне его, и о людех Иудиных и о доме Израилеве, яко избиени быша мечем.
et planxerunt et fleverunt et ieiunaverunt usque ad vesperam super Saul et super Ionathan filium eius et super populum Domini et super domum Israhel quod corruissent gladio
13 И рече Давид отроку возвестившему ему: откуду ты еси? И рече: сын мужа пришелца Амаликитина есмь аз.
dixitque David ad iuvenem qui nuntiaverat ei unde es qui respondit filius hominis advenae amalechitae ego sum
14 И рече ему Давид: како не убоялся еси воздвигнути руку твою погубити христа Господня?
et ait ad eum David quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini
15 И призва Давид единаго от отрок своих и рече: иди, убий его. И уби его, и умре.
vocansque David unum de pueris ait accedens inrue in eum qui percussit illum et mortuus est
16 И рече ему Давид: кровь твоя на главе твоей, яко уста твоя на тя возвещаша, глаголюще: яко аз убих христа Господня.
et ait ad eum David sanguis tuus super caput tuum os enim tuum locutum est adversum te dicens ego interfeci christum Domini
17 И плакася Давид плачем сим о Сауле и о Ионафане сыне его,
planxit autem David planctum huiuscemodi super Saul et super Ionathan filium eius
18 и рече еже научити сыны Иудины стрелянию. Се написано в книзе Праведнаго.
et praecepit ut docerent filios Iuda arcum sicut scriptum est in libro Iustorum
19 И рече: воздвигни столп, Израилю, над умершими на высоких твоих язвеными: како падоша сильнии?
incliti Israhel super montes tuos interfecti sunt quomodo ceciderunt fortes
20 Не возвещайте в Гефе, ниже поведайте на исходищих Аскалоних, да не возвеселятся дщери иноплеменничи, ни да возрадуются дщери необрезанных.
nolite adnuntiare in Geth neque adnuntietis in conpetis Ascalonis ne forte laetentur filiae Philisthim ne exultent filiae incircumcisorum
21 Горы Гелвуйския, да не снидет роса ниже дождь на вас: и села начатков (житных), яко тамо повержен бысть щит сильных: щит Саулов не быти помазан елеем:
montes Gelboe nec ros nec pluviae veniant super vos neque sint agri primitiarum quia ibi abiectus est clypeus fortium clypeus Saul quasi non esset unctus oleo
22 от крове язвеных и от тука сильных лук Ионафанов не возвратися тощь вспять, и мечь Саулов не возвратися тощь:
a sanguine interfectorum ab adipe fortium sagitta Ionathan numquam rediit retrorsum et gladius Saul non est reversus inanis
23 Саул и Ионафан возлюбленнии и прекраснии неразлучни, благолепни в животе своем, и в смерти своей не разлучишася: паче орлов легцы и паче львов крепцы:
Saul et Ionathan amabiles et decori in vita sua in morte quoque non sunt divisi aquilis velociores leonibus fortiores
24 плачите по Сауле, дщери Израилевы, иже вас облачаше в червленицы со украшением вашим, и возлагаше украшение злато на ризы вашя:
filiae Israhel super Saul flete qui vestiebat vos coccino in deliciis qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro
25 како падоша сильнии посреде брани? Ионафане, до смерти на высоких твоих язвен еси:
quomodo ceciderunt fortes in proelio Ionathan in excelsis tuis occisus est
26 болезную о тебе, брате мой Ионафане, красный ми зело, удивися любовь твоя от мене паче любве женския:
doleo super te frater mi Ionathan decore nimis et amabilis super amorem mulierum
27 како падоша сильнии, и погибоша оружия бранная?
quomodo ceciderunt robusti et perierunt arma bellica

< Вторая книга Царств 1 >