< Вторая книга Царств 6 >

1 И собра Давид еще всякаго юношу от Израиля, яко седмьдесят тысящ.
Congregavit autem rursum David omnes electos ex Israel triginta millia.
2 И воста и иде Давид и вси людие, иже с ним, и от князей Иудиных, на восход, еже вознести оттуду кивот Божий, над нимже призвася имя Господа Сил, седящаго на херувимех над ним:
Surrexitque David, et abiit, et universus populus, qui erat cum eo de viris Iuda, ut adducerent arcam Dei, super quam invocatum est nomen Domini exercituum, sedentis in cherubim super eam.
3 и возложиша кивот Господень на колесницу нову, и отвезоша его из дому и Аминадавля иже на холме: Оза же и братия его сынове Аминадавли везяху колесницу с кивотом (Господним):
Et imposuerunt arcam Dei super plaustrum novum: tuleruntque eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa: Oza autem, et Ahio filii Abinadab, minabant plaustrum novum.
4 и братия его идяху пред кивотом (Божиим),
Cumque tulissent eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa, custodiens arcam Dei Ahio praecedebat arcam.
5 Давид же и сынове Израилевы (идяху) пред Господем, играюще во органы устроенныя в крепости, и в пениих и в гуслех, и в свирелех и в тимпанех, и в кимвалех и в цевницах,
David autem, et omnis Israel ludebant coram Domino in omnibus lignis fabrefactis, et citharis et lyris et tympanis et sistris et cymbalis.
6 и приидоша до гумна Нахорова. И простре Оза руку свою на кивот Божий придержати его, и ятся за него, понеже превращаше его телец.
Postquam autem venerunt ad Aream Nachor, extendit Oza manum ad arcam Dei, et tenuit eam: quoniam calcitrabant boves, et declinaverunt eam.
7 И разгневася гневом Господь на Озу и порази его тамо Бог, и умре тамо у кивота Господня пред Богом.
Iratusque est indignatione Dominus contra Ozam, et percussit eum super temeritate: qui mortuus est ibi iuxta arcam Dei.
8 И опечалися Давид, понеже порази Господь поражением Озу: и наречеся место то поражение Озино и до сего дне.
Contristatus est autem David, eo quod percussisset Dominus Ozam, et vocatum est nomen loci illius: Percussio Ozae usque in diem hanc.
9 И убояся Господа Давид в день той, глаголя: како внидет ко мне кивот Господень?
Et extimuit David Dominum in die illa, dicens: Quo modo ingredietur ad me arca Domini?
10 И не хотяше Давид, да приидет к нему кивот завета Господня во град Давидов: и уклони его Давид в дом Аведдара Гефеанина.
Et noluit divertere ad se arcam Domini in civitatem David: sed divertit eam in domum Obededom Gethaei.
11 И стояше кивот Господень в дому Аведдара Гефеанина месяцы три, и благослови Господь весь дом Аведдаров и вся, яже его.
Et habitavit arca Domini in domo Obededom Gethaei tribus mensibus: et benedixit Dominus Obededom, et omnem domum eius.
12 И возвестиша царю Давиду, глаголюще: благослови Господь дом Аведдаров и вся, яже его, кивота ради Божия. И иде Давид, и взя кивот Божий из дому Аведдарова во град Давидов в веселии:
Nunciatumque est regi David quod benedixisset Dominus Obededom, et omnia eius propter arcam Dei. Dixitque David: Ibo, et reducam arcam cum benedictione in domum meam. Abiit ergo David, et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio: et erant cum David septem chori, et victima vituli.
13 и беша с ним несуще кивот Господень седмь ликов, и жертва телец и агнцы:
Cumque transcendissent qui portabant arcam Domini sex passus, immolabat bovem et ovem et arietem,
14 и Давид бряцаше во органы устроены пред Господем, и оболчен бысть Давид во одежду изящну:
et David percutiebat in organis armigatis, et saltabat totis viribus ante Dominum. porro David erat accinctus ephod lineo.
15 и Давид и весь дом Израилев несяху кивот Господень с воплем и со гласом трубным.
Et David, et omnis domus Israel ducebant arcam testamenti Domini, in iubilo, et in clangore buccinae.
16 И бысть кивоту приносиму ко граду Давидову, и Мелхола дщи Саулова приницаше оконцем и виде царя Давида скачуща и играюща пред Господем, и уничижи его в сердцы своем.
Cumque intrasset arca Domini in civitatem David, Michol filia Saul prospiciens per fenestram, vidit regem David subsilientem, atque saltantem coram Domino: et despexit eum in corde suo.
17 И внесоша кивот Господень, и поставиша его на месте его посреде скинии, юже постави ему Давид: и вознесе Давид всесожигаемая пред Господа и мирная,
Et introduxerunt arcam Domini, et imposuerunt eam in loco suo in medio tabernaculi, quod tetenderat ei David: et obtulit David holocausta, et pacifica coram Domino.
18 и соверши Давид возносяй всесожжения и мирная, и благослови люди о имени Господа Сил,
Cumque complesset offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini exercituum.
19 и раздели всем людем на всю силу Израилеву от Дана даже до Вирсавии, и от мужа даже до жены, коемуждо по укруху хлеба, и по части печенаго мяса, и по сковрадному млину. И отидоша вси людие, кийждо в дом свой.
Et partitus est universae multitudini Israel tam viro quam mulieri singulis collyridam panis unam, et assaturam bubalae carnis unam, et similam frixam oleo: et abiit omnis populus, unusquisque in domum suam.
20 И возвратися Давид благословити дом свой, и изыде Мелхола дщи Саулова на сретение Давиду, и благослови его и рече: коль прославися днесь царь Израилев, иже открыся днесь пред очима рабынь рабов своих, якоже открывается открывшийся един от пляшущих?
Reversusque est David ut benediceret domui suae: et egressa Michol filia Saul in occursum David, ait: Quam gloriosus fuit hodie rex Israel discooperiens se ante ancillas servorum suorum, et nudatus est, quasi si nudetur unus de scurris.
21 И рече Давид к Мелхоле: пред Господем плясати буду: и благословен Господь, иже избра мя паче отца твоего и паче всего дому его, поставити мя властелина над людьми Своими над Израилем, и буду играти и плясати пред Господем:
Dixitque David ad Michol: Vivit Dominus, quia ludam, Ante Dominum, qui elegit me potius quam patrem tuum, et quam omnem domum eius, et praecepit mihi ut essem dux super populum Domini in Israel,
22 и открыюся еще такожде и буду непотребен пред очима твоима, и с рабынями, о нихже рекла еси, непрославлену быти ми.
et ludam, et vilior fiam plus quam factus sum: et ero humilis in oculis meis: et cum ancillis, de quibus locuta es, gloriosior apparebo.
23 И у Мелхолы дщере Саули не бысть детища до дне смерти ея.
Igitur Michol filiae Saul non est natus filius usque in diem mortis suae.

< Вторая книга Царств 6 >