< Вторая книга Царств 10 >

1 И бысть по сих, и умре царь сынов Аммоних, и царствова сын его Аннон вместо его.
Factum est autem post haec, ut moreretur rex filiorum Ammon, et regnavit Hanon filius eius pro eo.
2 И рече Давид: сотворю милость со Анноном сыном Наасовым, имже образом сотвори отец его милость со мною. И посла Давид утешити его рукою рабов своих о отце его. И приидоша отроцы Давидовы в землю сынов Аммоних.
Dixitque David: Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas, sicut fecit pater eius mecum misericordiam. Misit ergo David, consolans eum per servos suos super patris interitu. Cum autem venissent servi David in terram filiorum Ammon,
3 И реша старейшины сынов Аммоних ко Аннону господину своему: еда прославления ради отца твоего пред тобою посла к тебе Давид утешители? Не да испытают ли град, и соглядают его, еже разрушити его, посла Давид рабы своя к тебе?
dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon dominum suum: Putas quod propter honorem patris tui miserit David ad te consolatores, et non ideo ut investigaret, et exploraret civitatem, et everteret eam, misit David servos suos ad te?
4 И взя Аннон отроки Давидовы, и остриже половину брад их, и обреза одеяния их половину даже до чресл их, и отпусти их.
Tulit itaque Hanon servos David, rasitque dimidiam partem barbae eorum, et praescidit vestes eorum medias usque ad nates, et dimisit eos.
5 И возвестиша Давиду о мужех, и посла в сретение им, яко беша мужие тии обезчещени зело. И рече царь: седите во Иерихоне, дондеже возрастут брады вашя, и возвратитеся.
Quod cum nunciatum esset David, misit in occursum eorum: erant enim viri confusi turpiter valde, et mandavit eis David: Manete in Iericho, donec crescat barba vestra, et tunc revertimini.
6 И видеша сынове Аммони, яко посрамлени быша людие Давидовы: и послаша сынове Аммони, и наяша Сирию Вефраамлю, и Сирию Сувску и Роовлю двадесять тысящ пешцев, и царя Амалика Мааха тысящу мужей, и Истова дванадесять тысящ мужей.
Videntes autem filii Ammon quod iniuriam fecissent David, miserunt, et conduxerunt mercede Syrum Rohob, et Syrum Soba, viginti millia peditum, et a rege Maacha mille viros, et ab Istob duodecim millia virorum.
7 И слыша Давид, и посла Иоава и всю силу сильных.
Quod cum audisset David, misit Ioab et omnem exercitum bellatorum.
8 И изыдоша сынове Аммони, и устроиша брань пред враты града: Сириа же Сувска и Роов, и Истов и Амалик, едини (сташа) на селе.
Egressi sunt ergo filii Ammon, et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae: Syrus autem Soba, et Rohob, et Istob, et Maacha seorsum erant in campo.
9 И виде Иоав, яко бысть на него противное лице брани сопреди и созади, и избра от всех юнош Израилевых, и устрои их противу Сириан,
Videns igitur Ioab quod praeparatum esset adversum se praelium, et ex adverso et post tergum, elegit ex omnibus electis Israel, et instruxit aciem contra Syrum:
10 останок же людий даде в руце брату своему Авессе и устрои я противу сынов Аммоних,
reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo, qui direxit aciem adversus filios Ammon.
11 и рече (Иоав ко Авессе): аще укрепится Сириа паче мене, и будете мне на спасение: аще же укрепятся сынове Аммони паче тебе, и будем спасати тя:
Et ait Ioab: Si praevaluerint adversum me Syri, eris mihi in adiutorium: si autem filii Ammon praevaluerint adversum te, auxiliabor tibi.
12 мужаимся и укрепимся о людех наших и о градех Бога нашего, и Господь сотворит благое пред очима Своима.
Esto vir fortis, et pugnemus pro populo nostro, et civitate Dei nostri: Dominus autem faciet quod bonum est in conspectu suo.
13 И прииде Иоав и людие его с ним на брань на Сирию, и побегоша от лица его.
Iniit itaque Ioab et populus qui erat cum eo, certamen contra Syros: qui statim fugerunt a facie eius.
14 И видеша сынове Аммони, яко бежаша Сириане, и бежаша от лица Авессы и внидоша во град. И возвратися Иоав от сынов Аммоних, и прииде во Иерусалим.
Filii autem Ammon videntes quia fugissent Syri, fugerunt et ipsi a facie Abisai, et ingressi sunt civitatem: reversusque est Ioab a filiis Ammon, et venit Ierusalem.
15 И видеша Сириане, яко падоша пред Израилем, и собрашася вкупе.
Videntes igitur filii Ammon, quoniam Syrus expavit, et quoniam corruissent coram Israel, congregati sunt pariter.
16 И посла Адраазар, и собра Сирианы, иже об он пол реки Халамака, и приидоша во Елам: и Совак старейшина силы Адраазаровы пред ними.
Misitque Adarezer, et eduxit Syros, qui erant trans fluvium, et adduxit eorum exercitum: Sobach autem, magister militiae Adarezer, erat princeps eorum.
17 И возвестиша Давиду, и собра всего Израиля, и прейде Иордан, и прииде во Елам. И устроишася Сириане на Давида, и брашася с ним,
Quod cum nunciatum esset David, contraxit omnem Israelem, et transivit Iordanem, venitque in Helam: et direxerunt aciem Syri ex adverso David, et pugnaverunt contra eum.
18 и бежаша Сириане от лица Израилтян. И отя Давид от Сирии седмь сот колесниц и четыредесять тысящ конник, и Совака старейшину силы его уби, и умре тамо.
Fugeruntque Syri a facie Israel, et occidit David de Syris septingentos currus, et quadraginta millia equitum: et Sobach principem militiae percussit: qui statim mortuus est.
19 И видеша вси царие раби Адраазаровы, яко падоша пред Израилем, и пребегоша ко Израилю и работаша им: и убояшася Сириане спасати ктому сынов Аммоних.
Videntes autem universi reges, qui erant in praesidio Adarezer, se victos esse ab Israel, expaverunt et fugerunt quinquaginta et octo millia coram Israel. Et fecerunt pacem cum Israel: et servierunt eis, timueruntque Syri auxilium praebere filiis Ammon.

< Вторая книга Царств 10 >