< Вторая книга Паралипоменон 15 >

1 Азариа же сын Ададов, бысть на нем Дух Божий:
Azarias autem filius Oded, facto in se spiritu Dei,
2 и изыде во сретение Асе и всему Иуде и Вениамину и рече ему: услышите мя, Аса и весь Иуда и Вениамин: Господь с вами, яко бысте с Ним: и аще взыщете Его, обрящется вам, аще же оставите Его, оставит вас:
egressus est in occursum Asa, et dixit ei: Audite me, Asa, et omnis Juda et Benjamin: Dominus vobiscum, quia fuistis cum eo. Si quæsieritis eum, invenietis: si autem dereliqueritis eum, derelinquet vos.
3 мнози дние (будут) во Израили без Бога истиннаго и без священника учащаго и без закона:
Transibant autem multi dies in Israël absque Deo vero, et absque sacerdote doctore, et absque lege.
4 егда же обратятся в печали ко Господу Богу Израилеву и взыщут Его, и обрящется им:
Cumque reversi fuerint in angustia sua ad Dominum Deum Israël, et quæsierint eum, reperient eum.
5 и во время оно не будет мир исходящему и входящему, яко ужас Господень на всех обитающих на земли
In tempore illo, non erit pax egredienti et ingredienti, sed terrores undique in cunctis habitatoribus terrarum:
6 и ополчится язык на язык и град противу града, яко Господь смутит их во всяцей печали:
pugnavit enim gens contra gentem, et civitas contra civitatem, quia Dominus conturbabit eos in omni angustia.
7 и вы укрепитеся, и да не ослабеют руки вашя, есть бо мзда делу вашему.
Vos ergo confortamini, et non dissolvantur manus vestræ: erit enim merces operi vestro.
8 И егда услыша Аса словеса сия и пророчество Азарии пророка, укрепися и отя вся идолы от всея земли Иудины и Вениамини и от градов, ихже содержаше Иеровоам в горе Ефремли, и освяти олтарь Господень, иже бе пред храмом Господним:
Quod cum audisset Asa, verba scilicet, et prophetiam Azariæ filii Oded prophetæ, confortatus est, et abstulit idola de omni terra Juda et de Benjamin, et ex urbibus quas ceperat, montis Ephraim: et dedicavit altare Domini quod erat ante porticum Domini.
9 собра же (всего) Иуду и Вениамина и пришелцев обитающих с ним от Ефрема и от Манассии и от Симеона, мнози бо к нему прибегоша от Израиля, егда увидеша, яко Господь Бог его с ним.
Congregavitque universum Judam et Benjamin, et advenas cum eis de Ephraim, et de Manasse, et de Simeon: plures enim ad eum confugerant ex Israël, videntes quod Dominus Deus illius esset cum eo.
10 И собрашася во Иерусалим в месяц третий, в лето пятоенадесять царства Асы,
Cumque venissent in Jerusalem mense tertio, anno decimoquinto regni Asa,
11 и пожроша Господу в день той от корыстей, ихже приведоша, волов седмь сот и овец седмь тысящ,
immolaverunt Domino in die illa de manubiis et præda quam adduxerant, boves septingentos, et arietes septem millia.
12 и поидоша в завете, еже искати Господа Бога отец своих всем сердцем и всею душею своею:
Et intravit ex more ad corroborandum fœdus ut quærerent Dominum Deum patrum suorum in toto corde, et in tota anima sua.
13 и (рече): всяк, иже аще не взыщет Господа Бога Израилева, да умрет от юнаго даже до старейшаго, от мужа даже до жены.
Si quis autem, inquit, non quæsierit Dominum Deum Israël, moriatur, a minimo usque ad maximum, a viro usque ad mulierem.
14 И кляшася Господу гласом великим в восклицании и в трубах и в рожаных.
Juraveruntque Domino voce magna in jubilo, et in clangore tubæ, et in sonitu buccinarum,
15 И возрадовася весь Иуда о клятве, яко от всея души кляшася, и всею волею взыскаша Его, и обретеся им, и даде им Господь покой окрест.
omnes qui erant in Juda, cum execratione: in omni enim corde suo juraverunt, et in tota voluntate quæsierunt eum, et invenerunt: præstititque eis Dominus requiem per circuitum.
16 И Мааху матерь свою отлучи, да не служит Астарту, и сокруши идола и сожже в потоце Кедрстем.
Sed et Maacham matrem Asa regis ex augusto deposuit imperio, eo quod fecisset in luco simulacrum Priapi: quod omne contrivit, et in frustra comminuens combussit in torrente Cedron.
17 Токмо высоких не отстави, еще бо бяху во Израили, но сердце Асы бе совершенно во всех днех его:
Excelsa autem derelicta sunt in Israël: attamen cor Asa erat perfectum cunctis diebus ejus,
18 и внесе святая Давида отца своего и святая своя в дом Божий, сребро и злато и сосуды.
eaque quæ voverat pater suus, et ipse, intulit in domum Domini, argentum, et aurum, vasorumque diversam supellectilem.
19 И брань не бысть ему даже до тридесять пятаго лета царства Асина.
Bellum vero non fuit usque ad trigesimum quintum annum regni Asa.

< Вторая книга Паралипоменон 15 >