Первое послание к Тимофею 5

1 Старцу не твори пакости, но утешай якоже отца: юношы, якоже братию:

Starszego [człowieka] nie strofuj, lecz nakłaniaj jak ojca, młodszych – jak braci;

2 старицы, якоже матери: юныя, якоже сестры, со всякою чистотою.

Starsze kobiety – jak matki, młodsze – jak siostry, z całą czystością.

3 Вдовицы чти сущыя истинныя вдовицы.

Okazuj szacunek wdowom, które rzeczywiście [są] wdowami.

4 Аще же кая вдовица чада или внучата имать, да учатся прежде свой дом благочестиво устроити и взаем воздаяти родителем: сие бо есть благоугодно пред Богом.

Jeśli zaś jakaś wdowa ma dzieci lub wnuki, niech się one najpierw uczą być pobożnymi względem własnego domu i odwzajemniać się rodzicom; jest to bowiem [rzecz] dobra i miła w oczach Boga.

5 А сущая истинная вдовица и уединена, уповает на Бога и пребывает в молитвах и молениих день и нощь:

Ta zaś, która rzeczywiście jest wdową i [jest] osamotniona, pokłada nadzieję w Bogu i trwa w prośbach i modlitwach we dnie i w nocy.

6 питающаяся же пространно, жива умерла.

Lecz ta, która oddaje się rozkoszom, jest martwa, chociaż żyje.

7 И сия завещавай, да непорочни будут.

To więc nakazuj, żeby były nienaganne.

8 Аще же кто о своих, паче же о присных не промышляет, веры отверглся есть и невернаго горший есть.

A jeśli ktoś nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego.

9 Вдовица же да причитается не менши лет шестидесятих, бывши единому мужу жена,

Do wdów niech będzie zaliczona taka, która nie ma mniej niż sześćdziesiąt lat, była żoną jednego męża;

10 в делех добрых свидетелствуема, аще чада воспитала есть, аще святых нозе умы, аще странныя прият, аще скорбным утешение бысть, аще всякому делу благу последовала есть.

Znana z dobrych uczynków, jeśli wychowała dzieci, jeśli udzielała gościny, jeśli obmywała nogi świętym, jeśli wspomagała strapionych, jeśli wykonywała każdy dobry uczynek.

11 Юных же вдовиц отрицайся: егда бо разсвирепеют о Христе, посягати хотят,

Natomiast młodszych wdów [do nich] nie zaliczaj, bo gdy rozkosze odwodzą je od Chrystusa, chcą wyjść za mąż;

12 имущыя грех, яко первыя веры отвергошася:

Ściągając na siebie potępienie, ponieważ odrzuciły pierwszą wiarę.

13 купно же и праздны учатся обходити домы, не точию же праздны, но и блядивы и оплазивы, глаголющыя, яже не подобает.

Co więcej, uczą się bezczynności, chodząc od domu do domu, i nie tylko [są] bezczynne, lecz też gadatliwe, wścibskie, mówiące to, co nie wypada.

14 Хощу убо юным вдовицам посягати, чада раждати, дом строити, ни едины же вины даяти противному хулы ради:

Chcę więc, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zajmowały się [domem], nie dawały przeciwnikowi żadnego powodu do obmowy.

15 се бо некия развратишася вслед сатаны.

Już bowiem niektóre odwróciły się [i poszły] za szatanem.

16 Аще кто верен или верна имать вдовицы, да довлит их, и да не тяготится Церковь, да сущих истинных вдовиц удоволит.

[A] jeśli jakiś wierzący lub wierząca ma [w rodzinie] wdowy, niech im pomaga, aby kościół nie był obciążony i mógł przyjść z pomocą tym, które rzeczywiście są wdowami.

17 Прилежащии же добре пресвитери сугубыя чести да сподобляются: паче же труждающиися в слове и учении.

Starsi, którzy dobrze przewodzą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, [a] zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

18 Глаголет бо Писание: вола молотяща не обротиши: и: достоин делатель мзды своея.

Mówi bowiem Pismo: Młócącemu wołowi nie zawiążesz pyska, oraz: Godny jest robotnik swojej zapłaty.

19 На пресвитера хулы не приемли, разве при двою или триех свидетелех.

Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu, chyba że na podstawie [zeznania] dwóch albo trzech świadków.

20 Согрешающих же пред всеми обличай, да и прочии страх имут.

A tych, którzy grzeszą, strofuj w obecności wszystkich, aby i inni się bali.

21 Засвидетелствую пред Богом, и Господем Иисус Христом, и избранными (его) Ангелы, да сия сохраниши без лицемерия, ничесоже творя по уклонению.

Zaklinam [cię] wobec Boga i Pana Jezusa Chrystusa, i wybranych aniołów, abyś tego przestrzegał, nie mając względu na osoby, nie kierując się stronniczością.

22 Руки скоро не возлагай ни на когоже, ниже приобщайся чужым грехом: себе чиста соблюдай.

Rąk na nikogo pospiesznie nie wkładaj ani nie bądź uczestnikiem cudzych grzechów. Siebie samego zachowaj czystym.

23 Ктому не пий воды, но мало вина приемли, стомаха ради твоего и частых твоих недугов.

[Samej] wody już nie pij, ale używaj trochę wina ze względu na twój żołądek i częste niedomagania.

24 Неких (же) человек греси предявлени суть, предваряюще на суд: неким же и последствуют.

Grzechy niektórych ludzi są jawne, [jeszcze] zanim zostaną osądzone, a za niektórymi idą w ślad.

25 Такожде и добрая дела предявлена суть: и сущая инако, утаитися не могут.

Podobnie dobre uczynki są jawne, a te, które nie są, pozostać w ukryciu nie mogą.