< Псалми 122 >

1 Обрадовах се кад ми рекоше: Хајдемо у дом Господњи!
سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»۱
2 Ево, стоје ноге наше на вратима твојим, Јерусалиме!
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!۲
3 Јерусалим је изидан, као град сливен у једну зграду.
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،۳
4 Онамо иду племена, племена Господња, по наредби Израиљевој да славе име Господње.
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.۴
5 Онде стоје престоли судски, престоли дома Давидовог.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.۵
6 Иштите мира Јерусалиму; нека буде добро онима који љубе Тебе!
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.۶
7 Нека буде мир око зидова твојих, и честитост у дворима твојим!
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.۷
8 Ради браће своје, и пријатеља својих говорим: Мир ти!
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.۸
9 Ради дома Господа Бога нашег желим ти добро.
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.۹

< Псалми 122 >