Псалми 102

1 Господе! Чуј молитву моју, и вика моја нек изађе преда Те.

תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃

2 Немој одвратити лице своје од мене; у дан кад сам у невољи пригни к мени ухо своје, у дан кад Те призивам, похитај, услиши ме.

אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃

3 Јер прођоше као дим дани моји, кости моје као топионица огореше.

כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃

4 Покошено је као трава и посахло срце моје, да заборавих јести хлеб свој.

הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃

5 Од уздисања мог приону кост моја за месо моје.

מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃

6 Постадох као гем у пустињи; ја сам као сова на зидинама.

דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃

7 Не спавам, и седим као птица без друга на крову.

שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃

8 Сваки дан руже ме непријатељи моји, и који су се помамили на мене, мном се уклињу.

כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃

9 Једем пепео као хлеб, и пиће своје растварам сузама.

כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃

10 Од гнева Твог и срдње Твоје; јер подигавши ме бацио си ме.

מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃

11 Дани су моји као сен, који пролази, и ја као трава осуших се.

ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃

12 А Ти, Господе, остајеш довека, и спомен Твој од колена до колена.

ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃

13 Ти ћеш устати, смиловаћеш се на Сион, јер је време смиловати се на њ, јер је дошло време;

אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃

14 Јер слугама Твојим омиле и камење његово, и прах његов жале.

כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃

15 Тада ће се незнабошци бојати имена Господњег, и сви цареви земаљски славе Његове;

וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃

16 Јер ће Господ сазидати Сион, и јавити се у слави својој;

כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃

17 Погледаће на молитву оних који немају помоћи, и неће се оглушити молбе њихове.

פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃

18 Написаће се ово потоњем роду, и народ наново створен хвалиће Господа.

תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃

19 Што је приникао са свете висине своје, Господ погледао с неба на земљу.

כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃

20 Да чује уздисање сужњево, и одреши синове смртне;

לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃

21 Да би казивали на Сиону име Господње и хвалу Његову у Јерусалиму,

לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃

22 Кад се скупе народи и царства да служе Господу.

בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃

23 Строшио је на путу крепост моју, скратио дане моје.

ענה בדרך כחו קצר ימי׃

24 Рекох: Боже мој! Немој ме узети у половини дана мојих. Твоје су године од колена до колена.

אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃

25 Давно си поставио земљу, и небеса су дело руку Твојих.

לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃

26 То ће проћи, а Ти ћеш остати; све ће то као хаљина оветшати, као хаљину променићеш их и промениће се.

המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃

27 Али Ти си тај исти и године Твоје неће истећи.

ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃

28 Синови ће слуга Твојих живети, и семе ће се њихово утврдити пред лицем Твојим.

בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃