Псалми 102
1 Господе! Чуј молитву моју, и вика моја нек изађе преда Те.
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Немој одвратити лице своје од мене; у дан кад сам у невољи пригни к мени ухо своје, у дан кад Те призивам, похитај, услиши ме.
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Јер прођоше као дим дани моји, кости моје као топионица огореше.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Покошено је као трава и посахло срце моје, да заборавих јести хлеб свој.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 Од уздисања мог приону кост моја за месо моје.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Постадох као гем у пустињи; ја сам као сова на зидинама.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Не спавам, и седим као птица без друга на крову.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Сваки дан руже ме непријатељи моји, и који су се помамили на мене, мном се уклињу.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Једем пепео као хлеб, и пиће своје растварам сузама.
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 Од гнева Твог и срдње Твоје; јер подигавши ме бацио си ме.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 Дани су моји као сен, који пролази, и ја као трава осуших се.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 А Ти, Господе, остајеш довека, и спомен Твој од колена до колена.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Ти ћеш устати, смиловаћеш се на Сион, јер је време смиловати се на њ, јер је дошло време;
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 Јер слугама Твојим омиле и камење његово, и прах његов жале.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Тада ће се незнабошци бојати имена Господњег, и сви цареви земаљски славе Његове;
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Јер ће Господ сазидати Сион, и јавити се у слави својој;
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 Погледаће на молитву оних који немају помоћи, и неће се оглушити молбе њихове.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 Написаће се ово потоњем роду, и народ наново створен хвалиће Господа.
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Што је приникао са свете висине своје, Господ погледао с неба на земљу.
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 Да чује уздисање сужњево, и одреши синове смртне;
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 Да би казивали на Сиону име Господње и хвалу Његову у Јерусалиму,
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 Кад се скупе народи и царства да служе Господу.
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 Строшио је на путу крепост моју, скратио дане моје.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Рекох: Боже мој! Немој ме узети у половини дана мојих. Твоје су године од колена до колена.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Давно си поставио земљу, и небеса су дело руку Твојих.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 То ће проћи, а Ти ћеш остати; све ће то као хаљина оветшати, као хаљину променићеш их и промениће се.
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 Али Ти си тај исти и године Твоје неће истећи.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 Синови ће слуга Твојих живети, и семе ће се њихово утврдити пред лицем Твојим.
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
