< Приче Соломонове 18 >

1 Човек самовољан тражи шта је њему мило и меша се у свашта.
آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.
2 Безумнику није мио разум него да се јавља срце његово.
نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.
3 Кад дође безбожник, дође и руг, и прекор са срамотом.
گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.
4 Речи су из уста човечијих дубока вода, извор је мудрости поток који се разлива.
سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.
5 Није добро гледати безбожнику ко је, да се учини криво правом на суду.
طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.
6 Усне безумникове пристају у свађу, и уста његова дозивају бој.
سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.
7 Безумнику су уста његова погибао, и усне његове пругло души његовој.
زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.
8 Речи су опадачеве као избијених, али силазе унутра у трбух.
سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.
9 И ко је немаран у послу свом брат је распикући.
کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.
10 Тврда је кула име Господње. К Њему ће побећи праведник, и биће у високом заклону.
اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.
11 Богатство је богатом јак град и као висок зид у његовој мисли.
اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.
12 Пред пропаст подиже се срце човека, а пре славе иде смерност.
تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.
13 Ко одговара пре него чује, томе је лудост и срамота.
چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.
14 Дух човечији сноси бол свој; а дух оборен ко ће подигнути?
وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟
15 Срце разумног човека добавља знање, и ухо мудрих тражи знање.
اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.
16 Дар човеку шири место и води га пред властеље.
هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.
17 Праведан се чини ко је први у својој распри, али кад дође ближњи његов, испитује се.
دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.
18 Распре прекида жреб, и између силних расуђује.
قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.
19 Увређен је брат као тврд град, и свађа је као преворница на двору.
به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.
20 Сваком се трбух сити плодом уста његових, дохотком од усна својих сити се.
انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.
21 Смрт је и живот у власти језику, и ко га милује, јешће плод његов.
مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.
22 Ко је нашао жену, нашао је добро и добио љубав од Господа.
وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.
23 Сиромах говори молећи, а богат одговара оштро.
درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.
24 Ко има пријатеља, ваља да поступа пријатељски, јер има пријатеља вернијих од брата.
هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.

< Приче Соломонове 18 >