< Приче Соломонове 15 >

1 Одговор благ утишава гнев, а реч прека подиже срдњу.
جواب ملایم خشم را فرو می‌نشاند، اما جواب تند آن را بر می‌انگیزاند.
2 Језик мудрих људи украшава знање, а уста безумних просипају безумље.
از زبان مرد دانا حکمت می‌چکد، اما از دهان آدم نادان حماقت بیرون می‌آید.
3 Очи су Господње на сваком месту гледајући зле и добре.
خدا همه جا را زیر نظر دارد و ناظر اعمال نیکان و بدان است.
4 Здрав је језик дрво животно, а опачина с њега кршење од ветра.
زبان شفابخش درخت حیات است، اما زبان فریبکار روح را در هم می‌شکند.
5 Луд се руга наставом оца свог; а ко прима укор бива паметан.
شخص نادان نصیحت پدر خود را خوار می‌شمارد، ولی فرزند عاقل تأدیب پدرش را می‌پذیرد.
6 У кући праведниковој има много блага; а у дохотку је безбожниковом расап.
در خانهٔ شخص درستکار گنج فراوان است، اما دسترنج آدمهای بدکار برای ایشان تلخکامی به بار می‌آورد.
7 Усне мудрих људи сеју знање, а срце безумничко не чини тако.
حکمت توسط دانایان منتشر می‌شود نه به‌وسیلۀ جاهلانی که در آنها راستی نیست.
8 Жртва је безбожничка гад Господу, а молитва праведних угодна Му је.
خداوند از قربانیهای بدکاران نفرت دارد، اما از دعای درستکاران خشنود است.
9 Гад је Господу пут безбожников; а ко иде за правдом, њега љуби.
خداوند از اعمال بدکاران متنفر است، اما پیروان راستی را دوست می‌دارد.
10 Карање је зло ономе ко оставља пут; који мрзи на укор, умреће.
کسانی که راه راست را ترک گفته‌اند تنبیه سختی در انتظارشان است و اگر نخواهند تنبیه و اصلاح شوند خواهند مرد.
11 Пакао је и погибао пред Господом, а камоли срца синова човечијих. (Sheol h7585)
حتی دنیای مردگان از نظر خداوند پنهان نیست، چه رسد به افکار انسان! (Sheol h7585)
12 Подсмевач не љуби оног ко га кори, нити иде к мудрима.
کسی که کارش مسخره کردن است از نزدیک شدن به افراد دانا خودداری می‌کند چون دوست ندارد سرزنش آنان را بشنود.
13 Весело срце весели лице, а жалост у срцу обара дух.
دل شاد، چهره را شاداب می‌سازد، اما تلخی دل، روح را افسرده می‌کند.
14 Срце разумно тражи знање, а уста безумних људи наслађују се безумљем.
شخص دانا تشنهٔ دانایی است، اما نادان خود را با حماقت سیر می‌کند.
15 Сви су дани невољникови зли; а ко је веселог срца, на гозби је једнако.
انسان وقتی غمگین است همه چیز به نظرش بد می‌آید، اما وقتی دلش شاد است هر چیزی او را خوشحال می‌کند.
16 Боље је мало са страхом Господњим него велико благо с немиром.
دارایی کم همراه با خداترسی بهتر است از ثروت هنگفت با اضطراب.
17 Боље је јело од зеља где је љубав него од вола угојена где је мржња.
نان خشک خوردن در جایی که محبت هست، بهتر است از غذای شاهانه خوردن در جایی که نفرت وجود دارد.
18 Човек гневљив замеће распру; а ко је спор на гнев, утишава свађу.
آدم تندخو نزاع به پا می‌کند، ولی شخص صبور دعوا را فرو می‌نشاند.
19 Пут је лењога као ограда од трња, а стаза је праведних насута.
راه آدم تنبل با خارها پوشیده است، اما راه شخص درستکار شاهراهی هموار است.
20 Мудар је син радост оцу, а човек безуман презире матер своју.
فرزند دانا پدرش را خوشحال می‌کند، اما فرزند نادان مادرش را تحقیر می‌نماید.
21 Безумље је радост безумнику, а разуман човек ходи право.
آدم نادان از کارهای ابلهانه لذت می‌برد، اما شخص فهمیده از راه راست منحرف نمی‌شود.
22 Намере се расипају кад нема савета, а тврдо стоје где је много саветника.
نقشه‌ای که بدون مشورت کشیده شود، با شکست مواجه می‌گردد، اما مشورت بسیار، باعث موفقیت می‌شود.
23 Радује се човек одговором уста својих, и реч у време како је добра!
انسان وقتی جواب درست می‌دهد از آن لذت می‌برد. چه عالی است سخنی که بجا گفته شود!
24 Пут к животу иде горе разумноме да се сачува од пакла одоздо. (Sheol h7585)
راه دانایان به سوی حیات بالا می‌رود و آنها را از فرو رفتن به جهنم باز می‌دارد. (Sheol h7585)
25 Господ раскопава кућу поноситима, а међу удовици утврђује.
خداوند خانه متکبران را از بین می‌برد، اما ملک بیوه‌زنان را حفظ می‌کند.
26 Мрске су Господу мисли зле, а беседе чистих миле су.
خداوند از نقشه‌های پلید متنفر است، ولی افکار پاک مورد پسند او می‌باشند.
27 Лакомац затире своју кућу, а ко мрзи на поклоне жив ће бити.
کسی که دنبال سود نامشروع می‌رود به خانواده‌اش لطمه می‌زند، اما شخصی که از رشوه نفرت دارد زندگی خوبی خواهد داشت.
28 Срце праведниково премишља шта ће говорити, а уста безбожничка ригају зло.
شخص نیک قبل از جواب دادن فکر می‌کند، اما شریر زود جواب می‌دهد و مشکلات به بار می‌آورد.
29 Далеко је Господ од безбожних, а молитву праведних чује.
خداوند از بدکاران دور است، ولی دعای نیکان را می‌شنود.
30 Вид очни весели срце, добар глас гоји кости.
دیدن صورت شاد و شنیدن خبر خوش به انسان شادی و سلامتی می‌بخشد.
31 Ухо које слуша карање животно наставаће међу мудрима.
کسی که انتقادهای سازنده را بپذیرد، جزو دانایان به حساب خواهد آمد.
32 Ко одбацује наставу, не мари за душу своју; а ко слуша карање, бива разуман.
کسی که تأدیب را نپذیرد به خودش لطمه می‌زند، ولی هر که آن را بپذیرد دانایی کسب می‌کند.
33 Страх је Господњи настава к мудрости, и пре славе иде смерност.
خداترسی به انسان حکمت می‌آموزد و فروتنی برای او عزت و احترام به بار می‌آورد.

< Приче Соломонове 15 >