Марко 8
1 У то време, кад беше врло много народа и не имаху шта јести, дозва Исус ученике своје и рече им:
Naqueles dias, havendo mui grande multidão, e não tendo que comer, Jesus chamou a si os seus discípulos, e disse-lhes:
2 Жао ми је народа, јер већ три дана стоје код мене и немају ништа јести.
Tenho compaixão da multidão, porque há já três dias que estão comigo, e não tem que comer.
3 И ако их отпустим гладне кућама њиховим, ослабиће на путу; јер су многи од њих дошли издалека.
E, se os deixar ir em jejum para suas casas, desfalecerão no caminho, porque alguns deles vieram de longe.
4 И одговорише Му ученици Његови: Откуда ћемо узети хлеба овде у пустињи да их нахранимо?
E os seus discípulos responderam-lhe: de onde poderá alguém saciar estes de pão aqui no deserto?
5 И запита их: Колико имате хлебова? А они казаше: Седам.
E perguntou-lhes: Quantos pães tendes? E disseram-lhe: Sete.
6 И заповеди народу да поседају по земљи; и узевши оних седам хлебова и хвалу давши, преломи, и даде ученицима својим да раздаду; и раздадоше народу.
E ordenou à multidão que se assentasse no chão. E, tomando os sete pães, e tendo dado graças, partiu-os, e deu-os aos seus discípulos, para que lhos pusessem adiante, e puseram-nos adiante da multidão.
7 И имаху мало рибица; и њих благословивши рече да и њих раздаду.
Tinham também uns poucos de peixinhos; e, tendo dado graças, ordenou que também lhos pusessem adiante.
8 И једоше, и наситише се, и накупише комада што претече седам котарица.
E comeram, e saciaram-se; e dos pedaços que sobejaram levantaram sete alcofas.
9 А оних што су јели беше око четири хиљаде. И отпусти их.
E os que comeram eram quase quatro mil; e despediu-os.
10 И одмах уђе у лађу с ученицима својим, и дође у околине далманутске.
E, entrando logo no barco com os seus discípulos, foi para as partes de Dalmanutha.
11 И изађоше фарисеји, и почеше се препирати с Њим, и кушајући Га искаху од Њега знак с неба.
E sairam os fariseus, e começaram a disputar com ele, pedindo-lhe, para o tentarem, um sinal do céu.
12 И уздахнувши духом својим рече: Зашто род овај знак тражи? Заиста вам кажем: неће се дати роду овоме знак.
E, suspirando profundamente em seu espírito, disse: Porque pede esta geração um sinal? Em verdade vos digo que a esta geração não se dará sinal.
13 И оставивши их уђе опет у лађу, и оде на оне стране.
E, deixando-os, tornou a entrar no barco, e foi para a outra banda.
14 И заборавише ученици Његови узети хлеба, и немаху са собом у лађи до један хлеб.
E os seus discípulos se esqueceram de tomar pão, e no barco não tinham consigo senão um pão.
15 И заповедаше им говорећи: Гледајте, чувајте се квасца фарисејског и квасца Иродовог.
E ordenou-lhes, dizendo: olhai, guardai-vos do fermento dos fariseus e do fermento de Herodes.
16 И мишљаху, један другом говорећи: То је што хлеба немамо.
E arrazoavam entre si, dizendo: É porque não temos pão.
17 И разумевши Исус рече им: Шта мислите што хлеба немате? Зар још не осећате, нити разумете? Зар је још окамењено срце ваше?
E Jesus, conhecendo isto, disse-lhes: Para que arrazoais, que não tendes pão? não considerastes, nem compreendestes ainda? tendes ainda o vosso coração endurecido?
18 Очи имате и не видите? Уши имате и не чујете? И не памтите ли
Tendo olhos, não vêdes? e, tendo ouvidos, não ouvis? e não vos lembrais?
19 Кад ја пет хлебова преломих на пет хиљада, колико котарица пуних комада накуписте? Рекоше Му: Дванаест.
Quando parti os cinco pães entre os cinco mil, quantos cestos cheios de pedaços levantastes? Disseram-lhe: Doze.
20 А сад седам на четири хиљаде, колико пуних котарица накуписте комада? А они рекоше: Седам.
E, quando parti os sete entre os quatro mil, quantas alcofas cheias de pedaços levantastes? E disseram-lhe: Sete.
21 И рече им: Како не разумете?
E ele lhes disse: Como não entendeis ainda?
22 И дође у Витсаиду; и доведоше к Њему слепога, и мољаху Га да га се дотакне.
E chegou a Betsaida; e trouxeram-lhe um cego, e rogaram-lhe que o tocasse.
23 И узевши за руку слепога изведе га напоље из села, и пљунувши му у очи метну руке на њ, и запита га види ли шта.
E, tomando o cego pela mão, levou-o para fora da aldeia; e, cuspindo-lhe nos olhos, e impondo-lhe as mãos, perguntou-lhe se via alguma coisa.
24 И погледавши рече: Видим људе где иду као дрва.
E, levantando ele os olhos, disse: Vejo os homens; pois os vejo como árvores que andam.
25 И потом опет метну му руке на очи, и рече му да прогледа: и исцели се, и виде све лепо.
Depois tornou a pôr-lhe as mãos nos olhos, e lhos fez levantar; e ficou restabelecido, e viu ao longe e distintamente a todos.
26 И посла га кући његовој говорећи: Не улази у село, нити казуј коме у селу.
E mandou-o para sua casa, dizendo: Não entres na aldeia.
27 И изађе Исус и ученици Његови у села Ћесарије Филипове; и путем питаше ученике своје говорећи им: Ко говоре људи да сам ја?
E saiu Jesus e os seus discípulos para as as aldeias de Cesareia de Filipo; e no caminho perguntou aos seus discípulos, dizendo: Quem dizem os homens que eu sou?
28 А они одговорише: Јован крститељ; други: Илија; а други: Који од пророка.
E eles responderam: João Batista; e outros, Elias; e outros, Um dos profetas.
29 А Он им рече: А ви шта мислите ко сам ја? А Петар одговарајући рече Му: Ти си Христос.
E ele lhes disse: Porém vós quem dizeis que eu sou? E, respondendo Pedro, lhe disse: Tu és o Cristo.
30 И запрети им да никоме не казују за Њега.
E admoestou-os, que a ninguém dissessem aquilo dele.
31 И поче их учити да Сину човечјем ваља много пострадати, и да ће Га окривити старешине и главари свештенички и књижевници, и да ће Га убити, и трећи дан да ће устати.
E começou a ensinar-lhes que importava que o Filho do homem padecesse muito, e fosse rejeitado pelos anciãos e príncipes dos sacerdotes, e pelos escribas, e que fosse morto, e depois de três dias resuscitasse.
32 И говораше о том не устручавајући се. И Петар узе Га и поче Га одвраћати.
E dizia abertamente estas palavras. E Pedro o tomou à parte, e começou a repreende-lo.
33 А Он обрнувши се и погледавши на ученике своје запрети Петру говорећи: Иди од мене сотоно; јер ти не мислиш шта је Божје него шта је људско.
Mas ele, virando-se, e olhando para os seus discípulos, repreendeu a Pedro, dizendo: Retira-te de diante de mim, Satanás; porque não compreendes as coisas que são de Deus, mas as que são dos homens.
34 И дозвавши народ с ученицима својим рече им: Ко хоће за мном да иде нека се одрекне себе и узме крст свој, и за мном иде.
E, chamando a si a multidão, com os seus discípulos, disse-lhes: Se alguém quizer vir após mim, negue-se a si mesmo, e tome a sua cruz, e siga-me.
35 Јер ко хоће душу своју да сачува, изгубиће је; а ко изгуби душу своју мене ради и јеванђеља онај ће је сачувати.
Porque qualquer que quizer salvar a sua vida perde-la-á, mas qualquer que perder a sua vida por amor de mim e do evangelho esse a salvará.
36 Јер каква је корист човеку ако задобије сав свет, а души својој науди?
Pois que aproveitaria ao homem, se ganhasse todo o mundo e perdesse a sua alma?
37 Или какав ће откуп дати човек за душу своју?
Ou que dará o homem pelo resgate da sua alma?
38 Јер ко се постиди мене и мојих речи у роду овом прељуботворном и грешном, и Син ће се човечји постидети њега кад дође у слави Оца свог с анђелима светима.
Porque qualquer que, entre esta geração adúltera e pecadora, se envergonhar de mim e das minhas palavras, também o Filho do homem se envergonhará dele, quando vier na glória de seu Pai, com os santos anjos.
