< Лука 1 >

1 Будући да многи почеше описивати догађаје који се испунише међу нама,
Mbasi shumë vetë ndërmorën të renditin tregimin e ngjarjeve që ndodhën në mesin tonë,
2 Као што нам предаше који испрва сами видеше и слуге речи бише:
ashtu si na i përcollën ata që ishin bërë nga fillimi dëshmitarë okularë dhe shërbyes të fjalës,
3 Намислих и ја, испитавши све од почетка, по реду писати теби, честити Теофиле,
m’u duk e mirë edhe mua, pasi i hetova të gjitha gjërat me kujdes që nga fillimi, të t’i shkruaj sipas radhës, fort i nderuari Teofil,
4 Да познаш темељ оних речи којима си се научио.
që ti të njohësh vërtetësinë e gjërave që të kanë mësuar.
5 У време Ирода цара јудејског беше неки свештеник од реда Авијиног, по имену Зарија, и жена његова од племена Ароновог, по имену Јелисавета.
Në ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.
6 А беху обоје праведни пред Богом, и живљаху у свему по заповестима и уредбама Господњим без мане.
Që të dy ishin të drejtë në sytë e Perëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.
7 И не имаху деце; јер Јелисавета беше нероткиња, и беху обоје већ стари.
Por nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.
8 И догоди се, кад он служаше по свом реду пред Богом,
Ndodhi që, kur Zakaria po ushtronte detyrën e tij priftërore para Perëndisë sipas rregullit të rendit të vet,
9 Да по обичају свештенства дође на њега да изиђе у цркву Господњу да кади.
sipas zakonit të shërbesës priftërore, i ra shorti të hyjë në tempullin e Zotit për të djegur temjanin.
10 И све мноштво народа беше напољу и мољаше се Богу у време кађења.
Ndërkaq mbarë turma e popullit rrinte jashtë e lutej, në orën e temjanit.
11 А њему се показа анђео Господњи који стајаше с десне стране олтара кадионог.
Atëherë një engëll i Zotit iu shfaq duke qëndruar në këmbë në të djathtën e altarit të temjanit.
12 И кад га виде Зарија уплаши се и страх нападе на њ.
Zakaria, kur e pa, u trondit dhe e zuri frika.
13 А анђео рече му: Не бој се, Зарија; јер је услишена твоја молитва: и жена твоја Јелисавета родиће ти сина, и надени му име Јован.
Por engjëlli i tha: “Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t’ia vësh emrin Gjon.
14 И биће теби радост и весеље, и многи ће се обрадовати његовом рођењу.
Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.
15 Јер ће бити велики пред Богом, и неће пити вино ни сикер; и напуниће се Духа Светог још у утроби матере своје;
Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s’ëmës.
16 И многе ће синове Израиљеве обратити ка Господу Богу њиховом;
Dhe do t’i kthejë shumë prej bijve të Izraelit te Zoti, Perëndia i tyre.
17 И он ће напред доћи пред Њим у духу и сили Илијиној да обрати срца отаца к деци и невернике к мудрости праведника, и да приправи Господу народ готов.
Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t’i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t’ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë”.
18 И рече Зарија анђелу: По чему ћу ја то познати? Јер сам стар и жена је моја временита.
Dhe Zakaria i tha engjëllit: “Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë”.
19 И одговарајући анђео рече му: Ја сам Гаврило што стојим пред Богом, и послан сам да говорим с тобом и да ти јавим ову радост.
Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: “Unë jam Gabrieli që rri në prani të Perëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.
20 И ево, онемећеш и нећеш моћи говорити до оног дана док се то не збуде; јер ниси веровао мојим речима које ће се збити у своје време.
Dhe ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre”.
21 И народ чекаше Зарију, и чуђаху се што се забави у цркви.
Ndërkaq populli po priste Zakarian dhe çuditej që ai po vonohej aq shumë brenda tempullit.
22 А изишавши не могаше да им говори; и разумеше да му се нешто утворило у цркви; и он намигиваше им; и оста нем.
Por, kur doli, nuk mundi t’u flasë atyre; atëherë ata e kuptuan se ai kishte pasur një vegim në tempull; ai u bënte shenja atyre, por mbeti i pagojë.
23 И кад се навршише дани његове службе отиде кући својој.
Dhe ndodhi që, kur u plotësuan ditët e shërbesës së tij, ai u kthye në shtëpinë e vet.
24 А после ових дана, затрудне Јелисавета жена његова, и кријаше се пет месеци говорећи:
Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:
25 Тако ми учини Господ у дане ове у које погледа на ме да ме избави од укора међу људима.
“Ja ç’më bëri Zoti, në ato ditë kur e ktheu vështrimin e tij mbi mua për të më hequr turpin përpara njerëzve”.
26 А у шести месец посла Бог анђела Гаврила у град галилејски по имену Назарет
Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret,
27 К девојци испрошеној за мужа, по имену Јосифа из дома Давидовог; и девојци беше име Марија.
te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.
28 И ушавши к њој анђео рече: Радуј се, благодатна! Господ је с тобом, благословена си ти међу женама.
Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: “Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë”.
29 А она, видевши га, поплаши се од речи његове и помисли: Какав би ово био поздрав?
Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.
30 И рече јој анђео: Не бој се, Марија! Јер си нашла милост у Бога.
Dhe engjëlli i tha: “Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë.
31 И ево затруднећеш, и родићеш Сина, и надени Му име Исус.
Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t’ia vesh emrin Jezus.
32 Он ће бити велики, и назваће се Син Највишега, и даће Му Господ Бог престо Давида оца Његовог;
Ai do të jetë i madh dhe do të quhet Biri i Shumë të Lartit; dhe Zoti Perëndi do t’i japë fronin e Davidit, atit të tij;
33 И цароваће у дому Јаковљевом вавек, и царству Његовом неће бити краја. (aiōn g165)
dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur”. (aiōn g165)
34 А Марија рече анђелу: Како ће то бити кад ја не знам за мужа?
Dhe Maria i tha engjëllit: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?”.
35 И одговарајући анђео рече јој: Дух Свети доћи ће на тебе, и сила Највишег осениће те; зато и оно што ће се родити биће свето, и назваће се Син Божји.
Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: “Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet Bir i Perëndisë.
36 И ево Јелисавета, твоја тетка, и она затрудне сином у старости својој, и ово је шести месец њој, коју зову нероткињом.
Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,
37 Јер у Бога све је могуће што каже.
sepse me Perëndinë asgjë s’është e pamundshme”.
38 А Марија рече: Ево слушкиње Господње; нека ми буде по речи твојој. И анђео отиде од ње.
Atëherë Maria tha: “Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate”. Dhe engjëlli u largua prej saj.
39 А Марија уставши оних дана, отиде брзо у горњу земљу, у град Јудин.
Dhe në ato ditë Maria u ngrit dhe shkoi me nxitim në krahinën malore, në një qytet të Judesë,
40 И уђе у кућу Заријину, и поздрави се с Јелисаветом.
dhe hyri në shtëpinë e Zakarias e përshëndeti Elizabetën.
41 И кад Јелисавета чу честитање Маријино, заигра дете у утроби њеној, и Јелисавета се напуни Духа Светог,
Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë,
42 И повика здраво и рече: Благословена си ти међу женама, и благословен је плод утробе твоје.
dhe thërriti me zë të lartë, duke thënë: “Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd.
43 И откуд мени ово да дође мати Господа мог к мени?
Dhe përse po më ndodh kjo, që nëna e Zotit tim të vijë tek unë?
44 Јер гле, кад дође глас честитања твог у уши моје, заигра дете радосно у утроби мојој.
Sepse, ja, sapo arriti në veshët e mi zëri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.
45 И благо оној која верова, јер ће се извршити шта јој каза Господ.
Tani, e lumur është ajo që besoi, sepse gjërat që i janë thënë nga ana e Zotit do të realizohen!”.
46 И рече Марија: Велича душа моја Господа;
Dhe Maria tha: “Shpirti im e madhëron Zotin,
47 И обрадова се дух мој Богу Спасу мом,
dhe fryma im ngazëllon në Perëndinë, Shpëtimtarin tim,
48 Што погледа на понижење слушкиње своје; јер гле, одсад ће ме звати блаженом сви нараштаји;
sepse ai e shikoi me pëlqim ultësinë e shërbëtores së tij; sepse ja, tani e tutje të gjitha brezat do të më shpallin të lume,
49 Што ми учини величину силни, и свето име Његово;
sepse i Pushtetshmi më bëri gjëra të mëdha, dhe i Shenjtë është emri i tij!
50 И милост је Његова од кољена на кољено онима који Га се боје.
Dhe mëshira e tij shtrihet nga brezi në brez për ata që e druajnë.
51 Показа силу руком својом; разасу поносите у мислима срца њихових.
Ai veproi pushtetshëm me krahun e vet; i shpërndau krenarët me mendimet e zemrave të tyre;
52 Збаци силне с престола, и подиже понижене.
i përmbysi pushtetarët nga fronat e tyre dhe i ngriti të përulurit;
53 Гладне напуни блага, и богате отпусти празне.
i mbushi me të mira të uriturit dhe i ktheu duarbosh të pasurit.
54 Прими Израиља, слугу свог, да се опомене милости.
Ai e ndihmoi Izraelin, shërbëtorin e vet, duke i kujtuar për mëshirën e tij,
55 Као што говори оцима нашим, Аврааму и семену његовом довека. (aiōn g165)
ashtu si ua pati deklaruar etërve tanë, Abrahamit dhe pasardhësve të tij, për gjithmonë”. (aiōn g165)
56 Марија пак седи с њом око три месеца, и врати се кући својој.
Dhe Maria ndenji me Elizabetën gati tre muaj, pastaj u kthye në shtëpinë e vet.
57 А Јелисавети дође време да роди, и роди сина.
Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.
58 И чуше њени суседи и родбина да је Господ показао велику милост своју на њој, и радоваху се с њом.
Fqinjët e saj dhe të afërmit, kur dëgjuan se Zoti kishte treguar mëshirë të madhe ndaj saj, u gëzuan me të.
59 И у осми дан дођоше да обрежу дете, и хтеше да му надену име оца његовог, Зарија.
Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t’ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij;
60 И одговарајући мати његова рече: Не, него да буде Јован.
por e ëma ndërhyri dhe tha: “Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon”.
61 И рекоше јој: Никога нема у родбини твојој да му је такво име.
Dhe ata i thanë: “S’ka njeri në fisin tënd që të quhet me këtë emër”.
62 И намигиваху оцу његовом како би он хтео да му надену име.
Kështu me shenja e pyetën të atin, si donte që t’i quhej.
63 И заискавши дашчицу, написа говорећи: Јован му је име. И зачудише се сви.
Ai atëherë kërkoi një tabelë shkrimi dhe shkroi mbi të: “Emri i tij është Gjon”. Dhe të gjithë u mrrekulluan.
64 И одмах му се отворише уста и језик његов и говораше хвалећи Бога.
Në atë çast goja e tij u hap dhe gjuha e tij u zgjidh, dhe fliste duke bekuar Perëndinë.
65 И уђе страх у све суседе њихове; и по свој горњој Јудеји разгласи се сав овај догађај.
Dhe të gjithë fqinjëve të tyre u hyri druajtja, dhe të gjitha këto gjëra u përhapën nëpër krejt krahinën malore të Judesë.
66 И сви који чуше метнуше у срце своје говорећи: Шта ће бити из овог детета? И рука Господња беше са њим.
Të gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: “Vallë kush do të jetë ky fëmijë?”. Dhe dora e Zotit ishte me të.
67 И Зарија отац његов напуни се Духа Светог, и пророкова говорећи:
Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:
68 Благословен Господ Бог Јаковљев што походи и избави народ свој,
Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;
69 И подиже нам рог спасења у дому Давида слуге свог,
dhe na ngriti një shpëtim të pushtetshëm në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,
70 Као што говори устима светих пророка својих од века (aiōn g165)
ashtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë (aiōn g165)
71 Да ће нас избавити од наших непријатеља и из руку свих који мрзе на нас;
prej armiqve tanë dhe prej dorës së gjithë atyre që na urrejnë,
72 Учинити милост оцима нашим, и опоменути се светог завета свог,
për të treguar mëshirë tek etërit tanë e për t’u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,
73 Клетве којом се клео Аврааму оцу нашем да ће нам дати
betimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,
74 Да се избавимо из руку непријатеља својих, и да му служимо без страха,
për të na lejuar që, pasi të çlirohemi nga duart e armiqve tanë, të mund t’i shërbejmë pa frikë,
75 И у светости и у правди пред Њим док смо год живи.
në shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.
76 И ти, дете, назваћеш се пророк Највишега; јер ћеш ићи напред пред лицем Господњим да Му приправиш пут;
Dhe ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,
77 Да даш разум спасења народу његовом за опроштење греха њихових,
për t’i dhënë popullit të tij njohjen e shpëtimit, në faljen e mëkateve të tyre;
78 По дубокој милости Бога нашег, по којој нас је походио исток с висине;
për hir të thellësisë së mëshirës së Perëndisë sonë, për të cilën agimi nga lart na ka vizituar,
79 Да обасјаш оне који седе у тами и у сену смртном; да упутиш ноге наше на пут мира.
për të ndriçuar ata që dergjeshin në errësirë dhe në hijen e vdekjes, për të udhëhequr hapat tona në udhën e paqes”.
80 А дете растијаше и јачаше духом, и беше у пустињи дотле док се не показа Израиљу.
Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t’i zbulohej Izraelit.

< Лука 1 >