Лука 20
1 И кад Он у један од оних дана учаше народ у цркви и проповедаше јеванђеље, дођоше главари свештенички и књижевници са старешинама,
అథైకదా యీశు ర్మనిదరే సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానుపదిశతి, ఏతర్హి ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాః ప్రాఞ్చశ్చ తన్నికటమాగత్య పప్రచ్ఛుః
2 И рекоше Му говорећи: Кажи нам каквом власти то чиниш? Или ко ти је дао власт ту?
కయాజ్ఞయా త్వం కర్మ్మాణ్యేతాని కరోషి? కో వా త్వామాజ్ఞాపయత్? తదస్మాన్ వద|
3 А Он одговарајући рече им: и ја ћу вас упитати једну реч, и кажите ми:
స ప్రత్యువాచ, తర్హి యుష్మానపి కథామేకాం పృచ్ఛామి తస్యోత్తరం వదత|
4 Крштење Јованово или би с неба или од људи?
యోహనో మజ్జనమ్ ఈశ్వరస్య మానుషాణాం వాజ్ఞాతో జాతం?
5 А они помишљаху у себи говорећи: Ако кажемо с неба, рећи ће: Зашто му дакле не веровасте?
తతస్తే మిథో వివిచ్య జగదుః, యదీశ్వరస్య వదామస్తర్హి తం కుతో న ప్రత్యైత స ఇతి వక్ష్యతి|
6 Ако ли кажемо од људи, сав ће нас народ побити камењем; јер сви вероваху да Јован беше пророк.
యది మనుష్యస్యేతి వదామస్తర్హి సర్వ్వే లోకా అస్మాన్ పాషాణై ర్హనిష్యన్తి యతో యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి సర్వ్వే దృఢం జానన్తి|
7 И одговорише: Не знамо откуда.
అతఏవ తే ప్రత్యూచుః కస్యాజ్ఞయా జాతమ్ ఇతి వక్తుం న శక్నుమః|
8 А Исус им рече: Ни ја вама нећу казати каквом власти ово чиним.
తదా యీశురవదత్ తర్హి కయాజ్ఞయా కర్మ్మాణ్యేతాతి కరోమీతి చ యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
9 А народу поче казивати причу ову: Један човек посади виноград, и даде га виноградарима па отиде на подуго времена.
అథ లోకానాం సాక్షాత్ స ఇమాం దృష్టాన్తకథాం వక్తుమారేభే, కశ్చిద్ ద్రాక్షాక్షేత్రం కృత్వా తత్ క్షేత్రం కృషీవలానాం హస్తేషు సమర్ప్య బహుకాలార్థం దూరదేశం జగామ|
10 И у време посла к виноградарима слугу да му даду од рода виноградског; али виноградари избише га, и послаше празног.
అథ ఫలకాలే ఫలాని గ్రహీతు కృషీవలానాం సమీపే దాసం ప్రాహిణోత్ కిన్తు కృషీవలాస్తం ప్రహృత్య రిక్తహస్తం విససర్జుః|
11 И посла опет другог слугу; а они и оног избише и осрамотивши послаше празног.
తతః సోధిపతిః పునరన్యం దాసం ప్రేషయామాస, తే తమపి ప్రహృత్య కువ్యవహృత్య రిక్తహస్తం విససృజుః|
12 И посла опет трећег; а они и оног ранише, и истераше.
తతః స తృతీయవారమ్ అన్యం ప్రాహిణోత్ తే తమపి క్షతాఙ్గం కృత్వా బహి ర్నిచిక్షిపుః|
13 Онда рече господар од винограда: Шта ћу чинити? Да пошаљем сина свог љубазног: еда се како застиде кад виде њега.
తదా క్షేత్రపతి ర్విచారయామాస, మమేదానీం కిం కర్త్తవ్యం? మమ ప్రియే పుత్రే ప్రహితే తే తమవశ్యం దృష్ట్వా సమాదరిష్యన్తే|
14 А виноградари видевши њега мишљаху у себи говорећи: Ово је наследник; ходите да га убијемо да наше буде достојање.
కిన్తు కృషీవలాస్తం నిరీక్ష్య పరస్పరం వివిచ్య ప్రోచుః, అయముత్తరాధికారీ ఆగచ్ఛతైనం హన్మస్తతోధికారోస్మాకం భవిష్యతి|
15 И изведоше га напоље из винограда и убише. Шта ће дакле учинити њима господар од винограда?
తతస్తే తం క్షేత్రాద్ బహి ర్నిపాత్య జఘ్నుస్తస్మాత్ స క్షేత్రపతిస్తాన్ ప్రతి కిం కరిష్యతి?
16 Доћи ће и погубиће ове виноградаре, и даће виноград другима. А они што слушаху рекоше: Не дао Бог!
స ఆగత్య తాన్ కృషీవలాన్ హత్వా పరేషాం హస్తేషు తత్క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి; ఇతి కథాం శ్రుత్వా తే ఽవదన్ ఏతాదృశీ ఘటనా న భవతు|
17 А Он погледавши на њих рече: Шта значи дакле оно у писму: Камен који одбацише зидари онај поста глава од угла?
కిన్తు యీశుస్తానవలోక్య జగాద, తర్హి, స్థపతయః కరిష్యన్తి గ్రావాణం యన్తు తుచ్ఛకం| ప్రధానప్రస్తరః కోణే స ఏవ హి భవిష్యతి| ఏతస్య శాస్త్రీయవచనస్య కిం తాత్పర్య్యం?
18 Сваки који падне на тај камен разбиће се; а на кога он падне сатрће га.
అపరం తత్పాషాణోపరి యః పతిష్యతి స భంక్ష్యతే కిన్తు యస్యోపరి స పాషాణః పతిష్యతి స తేన ధూలివచ్ చూర్ణీభవిష్యతి|
19 И гледаху главари свештенички и књижевници у онај час да дигну руке на Њ; али се побојаше народа, јер разумеше да њима ову причу каза.
సోస్మాకం విరుద్ధం దృష్టాన్తమిమం కథితవాన్ ఇతి జ్ఞాత్వా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తదైవ తం ధర్తుం వవాఞ్ఛుః కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః|
20 И пажаху на Њега, и послаше вребаче, који се грађаху као да су побожни: не би ли Га ухватили у речи да Га предаду поглаварима и власти судијиној.
అతఏవ తం ప్రతి సతర్కాః సన్తః కథం తద్వాక్యదోషం ధృత్వా తం దేశాధిపస్య సాధువేశధారిణశ్చరాన్ తస్య సమీపే ప్రేషయామాసుః|
21 И упиташе Га говорећи: Учитељу! Знамо да право говориш и учиш, и не гледаш ко је ко, него заиста учиш путу Божијем:
తదా తే తం పప్రచ్ఛుః, హే ఉపదేశక భవాన్ యథార్థం కథయన్ ఉపదిశతి, కమప్యనపేక్ష్య సత్యత్వేనైశ్వరం మార్గముపదిశతి, వయమేతజ్జానీమః|
22 Треба ли нам ћесару давати харач, или не?
కైసరరాజాయ కరోస్మాభి ర్దేయో న వా?
23 А Он разумевши њихово лукавство рече им: Шта ме кушате?
స తేషాం వఞ్చనం జ్ఞాత్వావదత్ కుతో మాం పరీక్షధ్వే? మాం ముద్రామేకం దర్శయత|
24 Покажите ми динар; чији је на њему образ и натпис? А они одговарајући рекоше: Ћесарев.
ఇహ లిఖితా మూర్తిరియం నామ చ కస్య? తేఽవదన్ కైసరస్య|
25 А Он им рече: Подајте дакле шта је ћесарево ћесару, а шта је Божије Богу.
తదా స ఉవాచ, తర్హి కైసరస్య ద్రవ్యం కైసరాయ దత్త; ఈశ్వరస్య తు ద్రవ్యమీశ్వరాయ దత్త|
26 И не могоше речи Његове покудити пред народом; и дивише се одговору Његовом, и умукоше.
తస్మాల్లోకానాం సాక్షాత్ తత్కథాయాః కమపి దోషం ధర్తుమప్రాప్య తే తస్యోత్తరాద్ ఆశ్చర్య్యం మన్యమానా మౌనినస్తస్థుః|
27 А приступише неки од садукеја који кажу да нема васкрсења, и питаху Га
అపరఞ్చ శ్మశానాదుత్థానానఙ్గీకారిణాం సిదూకినాం కియన్తో జనా ఆగత్య తం పప్రచ్ఛుః,
28 Говорећи: Учитељу! Мојсије нам написа: Ако коме умре брат који има жену, и умре без деце, да брат његов узме жену, и да подигне семе брату свом.
హే ఉపదేశక శాస్త్రే మూసా అస్మాన్ ప్రతీతి లిలేఖ యస్య భ్రాతా భార్య్యాయాం సత్యాం నిఃసన్తానో మ్రియతే స తజ్జాయాం వివహ్య తద్వంశమ్ ఉత్పాదయిష్యతి|
29 Беше седам браће, и први узе жену, и умре без деце;
తథాచ కేచిత్ సప్త భ్రాతర ఆసన్ తేషాం జ్యేష్ఠో భ్రాతా వివహ్య నిరపత్యః ప్రాణాన్ జహౌ|
30 И узе други жену, и он умре без деце;
అథ ద్వితీయస్తస్య జాయాం వివహ్య నిరపత్యః సన్ మమార| తృతీయశ్చ తామేవ వ్యువాహ;
31 И трећи је узе; а тако и сви седам; и не оставише деце, и помреше;
ఇత్థం సప్త భ్రాతరస్తామేవ వివహ్య నిరపత్యాః సన్తో మమ్రుః|
32 А после свих умре и жена.
శేషే సా స్త్రీ చ మమార|
33 О васкрсењу дакле кога ће од њих бити жена? Јер је она седморици била жена.
అతఏవ శ్మశానాదుత్థానకాలే తేషాం సప్తజనానాం కస్య సా భార్య్యా భవిష్యతి? యతః సా తేషాం సప్తానామేవ భార్య్యాసీత్|
తదా యీశుః ప్రత్యువాచ, ఏతస్య జగతో లోకా వివహన్తి వాగ్దత్తాశ్చ భవన్తి (aiōn g165)
35 А који се удостоје добити онај свет и васкрсење из мртвих нити ће се женити ни удавати; (aiōn g165)
కిన్తు యే తజ్జగత్ప్రాప్తియోగ్యత్వేన గణితాం భవిష్యన్తి శ్మశానాచ్చోత్థాస్యన్తి తే న వివహన్తి వాగ్దత్తాశ్చ న భవన్తి, (aiōn g165)
36 Јер више не могу умрети; јер су као анђели; и синови су Божији кад су синови васкрсења.
తే పున ర్న మ్రియన్తే కిన్తు శ్మశానాదుత్థాపితాః సన్త ఈశ్వరస్య సన్తానాః స్వర్గీయదూతానాం సదృశాశ్చ భవన్తి|
37 А да мртви устају, и Мојсије показа код купине где назива Господа Бога Авраамовог и Бога Исаковог и Бога Јаковљевог.
అధికన్తు మూసాః స్తమ్బోపాఖ్యానే పరమేశ్వర ఈబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబశ్చేశ్వర ఇత్యుక్త్వా మృతానాం శ్మశానాద్ ఉత్థానస్య ప్రమాణం లిలేఖ|
38 А Бог није Бог мртвих него живих; јер су Њему сви живи.
అతఏవ య ఈశ్వరః స మృతానాం ప్రభు ర్న కిన్తు జీవతామేవ ప్రభుః, తన్నికటే సర్వ్వే జీవన్తః సన్తి|
39 А неки од књижевника одговарајући рекоше: Учитељу! Добро си казао.
ఇతి శ్రుత్వా కియన్తోధ్యాపకా ఊచుః, హే ఉపదేశక భవాన్ భద్రం ప్రత్యుక్తవాన్|
40 И већ не смеху ништа да Га запитају. А Он им рече:
ఇతః పరం తం కిమపి ప్రష్టం తేషాం ప్రగల్భతా నాభూత్|
41 Како говоре да је Христос син Давидов?
పశ్చాత్ స తాన్ ఉవాచ, యః ఖ్రీష్టః స దాయూదః సన్తాన ఏతాం కథాం లోకాః కథం కథయన్తి?
42 Кад сам Давид говори у псалтиру: Рече Господ Господу мом: седи мени с десне стране,
యతః మమ ప్రభుమిదం వాక్యమవదత్ పరమేశ్వరః| తవ శత్రూనహం యావత్ పాదపీఠం కరోమి న| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ ఉపావిశ|
43 Док положим непријатеље твоје подножје ногама твојим.
ఇతి కథాం దాయూద్ స్వయం గీతగ్రన్థేఽవదత్|
44 Давид дакле Њега назива Господом; па како му је син?
అతఏవ యది దాయూద్ తం ప్రభుం వదతి, తర్హి స కథం తస్య సన్తానో భవతి?
45 А кад сав народ слушаше, рече ученицима својим:
పశ్చాద్ యీశుః సర్వ్వజనానాం కర్ణగోచరే శిష్యానువాచ,
46 Чувајте се од књижевника, који хоће да иду у дугачким хаљинама, и траже да им се клања по улицама, и првих места по зборницама, и зачеља на гозбама;
యేఽధ్యాపకా దీర్ఘపరిచ్ఛదం పరిధాయ భ్రమన్తి, హట్టాపణయో ర్నమస్కారే భజనగేహస్య ప్రోచ్చాసనే భోజనగృహస్య ప్రధానస్థానే చ ప్రీయన్తే
47 Који једу куће удовичке, и лажно се моле Богу дуго. Они ће још већма бити осуђени.
విధవానాం సర్వ్వస్వం గ్రసిత్వా ఛలేన దీర్ఘకాలం ప్రార్థయన్తే చ తేషు సావధానా భవత, తేషాముగ్రదణ్డో భవిష్యతి|
