Јован 4
1 Кад разуме, дакле, Господ да су чули фарисеји да Исус више ученика добија и крштава него Јован
When therefore the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus makes and baptises more disciples than John
2 (Исус пак сам не крштаваше него ученици Његови),
(however, Jesus himself did not baptise, but his disciples),
3 Остави Јудеју, и отиде опет у Галилеју.
he left Judaea and went away again unto Galilee.
4 А ваљало Му је проћи кроз Самарију.
And he must needs pass through Samaria.
5 Тако дође у град самаријски који се зове Сихар, близу села које даде Јаков Јосифу, сину свом.
He comes therefore to a city of Samaria called Sychar, near to the land which Jacob gave to his son Joseph.
6 А онде беше извор Јаковљев; и Исус уморан од пута сеђаше на извору; а беше око шестог сахата.
Now a fountain of Jacob's was there; Jesus therefore, being wearied with the way he had come, sat just as he was at the fountain. It was about the sixth hour.
7 Дође жена Самарјанка да захвати воде; рече јој Исус; дај ми да пијем.
A woman comes out of Samaria to draw water. Jesus says to her, Give me to drink
8 (Јер ученици Његови беху отишли у град да купе јела.)
(for his disciples had gone away into the city that they might buy provisions).
9 Рече Му жена Самарјанка; како ти, Јеврејин будући, можеш искати од мене, жене Самарјанке, да пијеш? Јер се Јевреји не мешају са Самарјанима.
The Samaritan woman therefore says to him, How dost thou, being a Jew, ask to drink of me who am a Samaritan woman? for Jews have no intercourse with Samaritans.
10 Одговори Исус и рече јој: Да ти знаш дар Божји, и ко је тај који ти говори: Дај ми да пијем, ти би искала у Њега и дао би ти воду живу.
Jesus answered and said to her, If thou knewest the gift of God, and who it is that says to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water.
11 Рече Му жена: Господе! Ни захватити немаш чим, а студенац је дубок; одакле ћеш дакле узети воду живу?
The woman says to him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: whence then hast thou the living water?
12 Еда ли си ти већи од нашег оца Јакова, који нам даде овај студенац, и он из њега пијаше и синови његови и стока његова?
Art thou greater than our father Jacob, who gave us the well, and drank of it himself, and his sons, and his cattle?
13 Одговори исус и рече јој: Сваки који пије од ове воде опет ће ожеднети;
Jesus answered and said to her, Every one who drinks of this water shall thirst again;
15 Рече Му жена: Господе! Дај ми те воде да не жедним нити да долазим овамо на воду.
The woman says to him, Sir, give me this water, that I may not thirst nor come here to draw.
16 Рече јој Исус: Иди зовни мужа свог, и дођи овамо.
Jesus says to her, Go, call thy husband, and come here.
17 Одговори жена и рече Му: Немам мужа. Рече јој Исус: Добро си казала: Немам мужа;
The woman answered and said, I have not a husband. Jesus says to her, Thou hast well said, I have not a husband;
18 Јер си пет мужева имала, и сад кога имаш није ти муж; то си право казала.
for thou hast had five husbands, and he whom now thou hast is not thy husband: this thou hast spoken truly.
19 Рече Му жена: Господе! Видим да си ти пророк.
The woman says to him, Sir, I see that thou art a prophet.
20 Оци наши молише се Богу на овој гори, а ви кажете да је у Јерусалиму место где се треба молити.
Our fathers worshipped in this mountain, and ye say that in Jerusalem is the place where one must worship.
21 Рече јој Исус: Жено! Веруј ми да иде време кад се нећете молити Оцу ни на овој гори ни у Јерусалиму.
Jesus says to her, Woman, believe me, [the] hour is coming when ye shall neither in this mountain nor in Jerusalem worship the Father.
22 Ви не знате чему се молите; а ми знамо чему се молимо: јер је спасење од Јевреја.
Ye worship ye know not what; we worship what we know, for salvation is of the Jews.
23 Али иде време, и већ је настало, кад ће се прави богомољци молити Оцу духом и истином, јер Отац хоће такве богомољце.
But [the] hour is coming and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and truth; for also the Father seeks such as his worshippers.
24 Бог је Дух; и који Му се моле, духом и истином треба да се моле.
God [is] a spirit; and they who worship him must worship [him] in spirit and truth.
25 Рече Му жена: Знам да ће доћи Месија који се зове Христос, кад Он дође казаће нам све.
The woman says to him, I know that Messias is coming, who is called Christ; when he comes he will tell us all things.
26 Рече јој Исус: Ја сам који с тобом говорим.
Jesus says to her, I who speak to thee am [he].
27 И тада дођоше ученици Његови, и чуђаху се где говораше са женом; али ниједан не рече: Шта хоћеш? Или шта говориш с њом?
And upon this came his disciples, and wondered that he spoke with a woman; yet no one said, What seekest thou? or, Why speakest thou with her?
28 А жена остави судове своје и отиде у град и рече људима:
The woman then left her waterpot and went away into the city, and says to the men,
29 Ходите да видите човека који ми каза све што сам учинила: да није то Христос?
Come, see a man who told me all things I had ever done: is not he the Christ?
30 Изиђоше, дакле, из града и пођоше к Њему.
They went out of the city and came to him.
31 А ученици Његови мољаху Га, међутим, говорећи: Рави! Једи.
But meanwhile the disciples asked him saying, Rabbi, eat.
32 А Он им рече: Ја имам јело да једем за које ви не знате.
But he said to them, I have food to eat which ye do not know.
33 Тада ученици говораху међу собом: Већ ако Му ко донесе да једе?
The disciples therefore said to one another, Has any one brought him [anything] to eat?
34 А Он им рече: Јело је моје да извршим вољу Оног који ме је послао, и да свршим Његов посао.
Jesus says to them, My food is that I should do the will of him that has sent me, and that I should finish his work.
35 Не кажете ли ви да су још четири месеца па ће жетва приспети? Ето, велим вам: подигните очи своје и видите њиве како су већ жуте за жетву.
Do not ye say, that there are yet four months and the harvest comes? Behold, I say to you, Lift up your eyes and behold the fields, for they are already white to harvest.
36 И који жње прима плату, и сабира род за живот вечни, да се радују заједно и који сеје и који жње; (aiōnios g166)
He that reaps receives wages and gathers fruit unto life eternal, that both he that sows and he that reaps may rejoice together. (aiōnios g166)
37 Јер је у том истинита беседа да је други који сеје а други који жње.
For in this is [verified] the true saying, It is one who sows and another who reaps.
38 Ја вас послах да жњете где се ви не трудисте; други се трудише, а ви у посао њихов уђосте.
I have sent you to reap that on which ye have not laboured; others have laboured, and ye have entered into their labours.
39 И из града оног многи од Самарјана вероваше Га за беседу жене која сведочаше: Каза ми све што сам учинила.
But many of the Samaritans of that city believed on him because of the word of the woman who bore witness, He told me all things that I had ever done.
40 Кад дођоше, дакле, Самарјани к Њему, мољаху Га да би остао код њих; и онде оста два дана.
When therefore the Samaritans came to him they asked him to abide with them, and he abode there two days.
41 И много их више верова за Његову беседу.
And more a great deal believed on account of his word;
42 А жени говораху: Сад не верујемо више за твоју беседу, јер сами чусмо и познасмо да је Овај заиста спас свету, Христос.
and they said to the woman, [It is] no longer on account of thy saying that we believe, for we have heard him ourselves, and we know that this is indeed the Saviour of the world.
43 А после два дана изиђе оданде, и отиде у Галилеју:
But after the two days he went forth thence and went away into Galilee,
44 Јер сам Исус сведочаше да пророк на својој постојбини нема части.
for Jesus himself bore witness that a prophet has no honour in his own country.
45 А кад дође у Галилеју, примише Га Галилејци који беху видели све што учини у Јерусалиму на празник; јер и они идоше на празник.
When therefore he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all that he had done in Jerusalem during the feast, for they also went to the feast.
46 Дође пак Исус опет у Кану галилејску, где претвори воду у вино. И беше неки царев човек чији син боловаше у Капернауму.
He came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was a certain courtier in Capernaum whose son was sick.
47 Овај чувши да Исус дође из Јудеје у Галилеју, дође к Њему и мољаше Га да сиђе и да му исцели сина; јер беше на самрти.
He, having heard that Jesus had come out of Judaea into Galilee, went to him and asked [him] that he would come down and heal his son, for he was about to die.
48 И рече му Исус: Ако не видите знака и чудеса, не верујете.
Jesus therefore said to him, Unless ye see signs and wonders ye will not believe.
49 Рече Му царев човек: Господе! Сиђи док није умрло дете моје.
The courtier says to him, Sir, come down ere my child die.
50 Рече му Исус: Иди, син је твој здрав. И верова човек речи коју му рече Исус, и пође.
Jesus says to him, Go, thy son lives. And the man believed the word which Jesus said to him, and went his way.
51 И одмах кад он силажаше, гле, сретоше га слуге његове и јавише му говорећи: Син је твој здрав.
But already, as he was going down, his servants met him and brought [him] word saying, Thy child lives.
52 Тада питаше за сахат у који му лакше би; и казаше му: Јуче у седмом сахату пусти га грозница.
He inquired therefore from them the hour at which he got better. And they said to him, Yesterday at the seventh hour the fever left him.
53 Тада разуме отац да беше онај сахат у који му рече Исус: Син је твој здрав. И верова он и сва кућа његова.
The father therefore knew that [it was] in that hour in which Jesus said to him, Thy son lives; and he believed, himself and his whole house.
54 Ово опет друго чудо учини Исус кад дође из Јудеје у Галилеју.
This second sign again did Jesus, being come out of Judaea into Galilee.
