Јован 21
1 После тога опет се јави Исус ученицима својим на мору тиверијадском. А јави се овако:
Depois disso, Jesus se manifestou [a nós ] discípulos quando estávamos no lago de Tiberíades, [outro nome do lago da Galileia]. Aconteceu assim:
2 Беху заједно Симон Петар и Тома, који се зваше близанац, и Натанаило из Кане галилејске, и синови Зеведејеви, и друга двојица од ученика Његових.
Estávamos juntos Simão Pedro, Tomé que é chamado {a quem[chamávamos ]} o Gêmeo, Natanael da cidade [de Caná ] da Galileia, meu irmão maior e eu.
3 Рече им Симон Петар: Идем да ловим рибу. Рекоше му: Идемо и ми с тобом. Онда изиђоше и одмах седоше у лађу, и ону ноћ не ухватише ништа.
Simão Pedro nos disse, “[Eu ] vou [tentar ] pescar”. Respondemos, “Nós vamos acompanhar você”. Então descemos [ao lago ] e entramos no barco. Mas aquela noite não conseguimos pescar nada.
4 А кад би јутро, стаде Исус на брегу; али ученици не познаше да је Исус.
De manhã cedo, Jesus ficou na praia, mas não sabíamos que era Jesus.
5 А Исус им рече: Децо! Еда ли шта имате за јело? Одговорише Му: Немамо.
Ele nos chamou, “Amigos, parece que vocês não [conseguiram pescar ] nada, certo?” Respondemos, “Tem razão, [não pegamos nada ]”.
6 А Он им рече: Баците мрежу с десне стране лађе, и наћи ћете. Онда бацише, и већ не могаху извући је од мноштва рибе.
Ele nos disse, “Lancem a rede do lado direito do barco! Assim vão encontrar peixes!” Fizemos assim, e pegamos tantos peixes [na rede] que mal conseguimos puxar a rede para [o barco].
7 Онда ученик онај кога љубљаше Исус рече Петру: То је Господ. А Симон Петар кад чу да је Господ, запреже се кошуљом, јер беше го, и скочи у море.
[Mas eu bem sabia que era Jesus, portanto ] disse a Pedro, “É o Senhor!” Pedro tinha tirado a capa [enquanto trabalhava], mas logo que me ouviu [dizer ] “É o Senhor!”, ele vestiu a capa, pulou na água [e nadou até a praia ].
8 А други ученици дођоше на лађи, јер не беше далеко од земље него око двеста лаката, вукући мрежу са рибом.
Nós, os demais discípulos, fomos no barco [para a praia ], puxando a rede cheia de peixes. Ficávamos perto da praia, apenas uns cem metros.
9 Кад, дакле, изиђоше на земљу, видеше огањ наложен, и на њему метнуту рибу и хлеб.
Quando [chegamos] na praia, vimos que havia lá uma fogueira, com um [peixe enorme ] sobre as brasas, e [alguns] pãezinhos.
10 Исус им рече: Принесите од рибе што сад ухватисте.
Jesus nos disse, “Tragam alguns dos peixes que acabaram de pescar!”
11 А Симон Петар уђе и извуче мрежу на земљу пуну великих риба сто и педесет и три; и од толиког мноштва не продре се мрежа.
Simão Pedro entrou [no barco ] e puxou a rede para a praia. Estava cheia de peixes bem grandes. Havia 153 deles ao todo! Mas, apesar de haver tantos peixes, a rede não se rompeu.
12 Исус им рече: Ходите обедујте. А ниједан од ученика није смео да Га пита: Ко си ти? Видећи да је Господ.
Jesus nos disse, “Venham comer!” Nenhum de nós tinha coragem de lhe perguntar, “Quem é você?” porque bem sabíamos que era o Senhor.
13 А дође и Исус, и узе хлеб, и даде им, тако и рибу.
Jesus tomou os pãezinhos e os deu a nós, fazendo o mesmo com o peixe.
14 Ово се већ трећи пут јави Исус ученицима својим пошто устаде из мртвих.
Foi esta a terceira vez que Jesus apareceu [a nós] discípulos depois que [Deus ] o ressuscitou dos mortos.
15 А кад обедоваше, рече Исус Симону Петру: Симоне Јонин! Љубиш ли ме већма него ови? Рече Му: Да, Господе! Ти знаш да Те љубим. Рече му Исус: Паси јагањце моје.
Depois de comermos, Jesus disse a Simão Pedro, “Simão, filho [de João ], você me ama mais do que estes [outros discípulos ]?” Pedro respondeu, “Sim, Senhor, você sabe que me é muito querido (OU, que eu o amo)”. Jesus disse, “Dê para [aqueles que] me [pertencem aquilo de que precisam espiritualmente, como] [MET] [um pastor supre ] alimento para os seus cordeiros”.
16 Рече му опет другом: Симоне Јонин! Љубиш ли ме? Рече Му: Да, Господе! Ти знаш да Те љубим. Рече му Исус: Паси овце моје.
Jesus disse a ele novamente, “Simão, filho[de João ], você me ama?” Ele respondeu, “Sim, Senhor, você sabe que me é muito caro (OU, que eu o amo)”. Jesus lhe disse, “Cuida [daqueles que me ] pertencem, [como ] [MET] um [pastor cuida de suas ] ovelhas”.
17 Рече му трећом: Симоне Јонин! Љубиш ли ме? А Петар поста жалостан што му рече трећом: Љубиш ли ме? И рече Му: Господе! Ти све знаш, Ти знаш да Те љубим. Рече му Исус: Паси овце моје.
Jesus lhe disse/perguntou pela terceira vez, “Simão, filho de João, sou realmente caro para você (OU, você realmente me ama)?” Pedro ficou magoado por Jesus lhe ter perguntado a mesma coisa três vezes, [e porque da terceira vez tinha mudado a pergunta ]. Ele disse, “Senhor, você sabe tudo; sabe que me é muito querido (OU, que eu o amo)”. Jesus disse, “Dê [àqueles que me ] pertencem [aquilo de que precisam espiritualmente, como ] [MET] [um pastor supre] alimento para [suas] ovelhas.
18 Заиста, заиста ти кажем: Кад си био млад, опасивао си се сам и ходио си куд си хтео; а кад остариш, ширићеш руке своје и други ће те опасати и одвести куда нећеш.
Escute agora o seguinte: Quando você era jovem, vestia-se e ia para onde queria. Mas quando for velho, vai estender as mãos, e alguém vai amarrá-las [com uma corda ] e vai levar você para um lugar para onde você não deseja [ir]”.
19 А ово рече показујући каквом ће смрти прославити Бога. И рекавши ово рече му: Хајде за мном.
Jesus disse isto para indicar como Pedro iria morrer ([violentamente/numa cruz]) para glorificar a Deus. Então Jesus disse a ele, “Continue sendo meu fiel discípulo [até a morte]”.
20 А Петар обазревши се виде где за њим иде онај ученик ког Исус љубљаше, који и на вечери леже на прси Његове и рече: Господе! Ко је тај који ће Те издати?
Pedro se voltou e viu que eu andava atrás deles. Fui eu que estava ao lado de Jesus durante a ceia [da Páscoa] e tinha perguntado, “Senhor, quem vai facilitar a sua captura pelos inimigos?”
21 Видевши Петар овог рече Исусу: Господе! А шта ће овај?
Quando Pedro me viu, ele perguntou, “Senhor, o que [vai acontecer ] a ele?”
22 Исус му рече: Ако хоћу да он остане докле ја не дођем, шта је теби до тога? Ти хајде за мном.
Jesus lhe respondeu, “Se eu quiser que ele permaneça[vivo ] até que eu volte, (não é da sua conta!/o que lhe importa?) [RHQ] Seja meu [fiel ] discípulo!”
23 Онда изиђе ова реч међу браћом да онај ученик неће умрети: али Исус не рече њему да неће умрети, него: Ако хоћу да остане док ја не дођем, шта је теби до тога?
Alguns dos outros crentes ouviram [daquilo ] que Jesus tinha dito sobre mim, e[achavam que ele/Jesus queria dar a entender ] que eu nunca iria morrer. Mas Jesus não tinha dito que eu não iria morrer. Só tinha dito, “Se eu quiser que ele permaneça [vivo] até eu voltar, (não é da sua conta!/o que lhe importa?) [RHQ]”
24 Ово је онај ученик који сведочи ово, који и написа ово: и знамо да је сведочанство његово истинито.
[Eu, João], sou o discípulo que viu todas estas coisas, e as tenho registrado por escrito. Nós [os anciãos da congregação em Éfeso] sabemos que é verdade aquilo que [João escreveu].
25 А има и друго много што учини Исус, које кад би се редом пописало, ни у сами свет, мислим, не би могле стати написане књиге. Амин.
Jesus fez muitas outras coisas. Se fossem [escritas todas ] elas {Se alguém escrevesse todas [elas]}[detalhadamente ], acho que o mundo inteiro não teria bastante espaço [HYP] para conter todos os livros escritos {que escrevesse} [sobre aquilo que ele tinha feito ].
