Књига о Јову 8
1 Тада одговори Вилдад Сушанин и рече:
Niin vastasi Bildad Suasta ja sanoi:
2 Докле ћеш тако говорити? И речи уста твојих докле ће бити као силан ветар?
Kuinka kauvan sinä tahdot näitä puhua? ja sinun suus puheet ovat niinkuin väkevä tuuli?
3 Еда ли Бог криво суди? Или Свемогући изврће правду?
Väärinkö Jumala tuomitsee, eli rikkooko Kaikkivaltias oikeuden?
4 Што су синови твоји згрешили Њему, зато их је дао безакоњу њиховом.
Jos poikas ovat syntiä tehneet hänen edessänsä, niin hän on hyljännyt heitä heidän pahain tekoinsa tähden.
5 А ти да потражиш Бога и помолиш се Свемогућем,
Mutta jos sinä aikanansa etsit Jumalaa, ja rukoilet Kaikkivaltiasta hartaasti,
6 Ако си чист и прав, заиста ће се пренути за те и честит ће учинити праведан стан твој;
Ja jos sinä olet puhdas ja hyvä, niin hän herättää sinun, ja taas tekee rauhalliseksi hurskautes majan.
7 И почетак ће твој бити мален, а последак ће ти бити врло велик.
Ja kussa sinulla oli ennen vähä, pitää tästedes sinulle sangen paljon lisääntymän.
8 Јер питај пређашњи нараштај, и настани да разабереш од отаца њихових;
Sillä kysy nyt entisiltä sukukunnilta, ja rupee kysymään heidän isiltänsä.
9 Јер смо ми јучерашњи, и не знамо ништа, јер су наши дани на земљи сен.
Sillä me olemme niinkuin eilen tulleet, ja emme mitään tiedä: meidän elämämme on niinkuin varjo maan päällä.
10 Неће ли те они научити? Неће ли ти казати и из срца свог изнети речи?
Heidän pitää opettaman sinua, ja sanoman sinulle, ja tuoman puheensa edes sydämestänsä.
11 Ниче ли сита без влаге? Расте ли рогоз без воде?
Kasvaako kaisla, ellei seiso loassa? eli kasvaako ruoho ilman vettä?
12 Док се још зелени, док се не покоси, суши се пре сваке траве.
Koska se vielä kukoistaa ennenkuin se niitetään, kuivettuu se ennenkuin heinä korjataan.
13 Такве су стазе свих који заборављају Бога, и надање лицемерово пропада.
Niin käy kaikkein niiden, jotka Jumalan unhottavat, ja ulkokullattuin toivo katoo.
14 Његово се надање подлама и уздање је његово кућа паукова;
Sillä hänen toivonsa tulee tyhjäksi, ja hänen uskalluksensa niinkuin hämähäkin verkko.
15 Наслони се на кућу своју, али она не стоји тврдо; ухвати се за њу, али се она не може одржати.
Hän luottaa huoneensa päälle, ja ei se pidä seisoman; hän turvaa siihen, ja ei se pidä pysyväinen oleman.
16 Зелени се на сунцу, и у врх врта његовог пружају се огранци његови;
Se viheriöitsee kyllä ennen auringon nousemaa, ja sen heikot oksat kasvavat hänen yrttitarhassansa.
17 Жиле његове заплећу се код извора, и на месту каменитом шири се;
Hänen juurensa seisoo paksuna lähteen tykönä, ja huoneet kivien päällä.
18 Али кад се ишчупа из места свог, оно га се одриче: Нисам те видело.
Mutta koska hän nielee sen paikastansa, kieltää hän sen, niinkuin ei olis nähnytkään sitä.
19 Ето, то је радост од његова пута; а из праха ниче други.
Katso, tämä on hänen menonsa riemu; ja toiset taas kasvavat tuhasta.
20 Гле, Бог не одбацује доброг, али не прихвата за руку зликовца.
Sentähden katso, ei Jumala hyviä hylkää, eikä vahvista pahain kättä,
21 Још ће напунити уста твоја смеха и усне твоје попевања.
Siihen asti että sinun suus naurulla täytetään ja huules riemulla.
22 Ненавидници твоји обући ће се у срамоту, и шатора безбожничког неће бити.
Mutta ne jotka sinua vihaavat, pitää häpiään tuleman; ja jumalattomain asuinsia ei pidä pysyväinen oleman.
