Књига о Јову 6
1 А Јов одговори и рече:
Then Job answered,
2 О да би се добро измерили јади моји, и заједно се невоља моја метнула на мерила!
"Oh that my anguish were weighed, and all my calamity laid in the balances.
3 Претегла би песак морски; зато ми и речи недостаје.
For now it would be heavier than the sand of the seas, therefore have my words been rash.
4 Јер су стреле Свемогућег у мени, отров њихов испија ми дух, страхоте Божје ударају на ме.
For the arrows of Shaddai are within me. My spirit drinks up their poison. The terrors of God set themselves in array against me.
5 Риче ли дивљи магарац код траве? Муче ли во код пиће своје?
Does the wild donkey bray when he has grass? Or does the ox low over his fodder?
6 Једе ли се бљутаво без соли? Има ли сласти у биоцу од јајца?
Can that which has no flavor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 Чега се душа моја није хтела дотакнути, то ми је јело у невољи.
My soul refuses to touch them. They are as loathsome food to me.
8 О да би ми се испунила молба, и да би ми Бог дао шта чекам!
"Oh that I might have my request, that God would grant the thing that I long for,
9 И да би Бог хтео сатрти ме, да би махнуо руком својом, и истребио ме!
even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off.
10 Јер ми је још утеха, ако и горим од бола нити ме жали, што нисам тајио речи Светог.
Be it still my consolation, yes, let me exult in pain that doesn't spare, that I have not denied the words of the Holy One.
11 Каква је сила моја да бих претрпео? Какав ли је крај мој да бих продужио живот свој?
What is my strength, that I should wait? What is my end, that I should be patient?
12 Је ли сила моја камена сила? Је ли тело моје од бронзе?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of bronze?
13 Има ли још помоћи у мене? И није ли далеко од мене шта би ме придржало?
Isn't it that I have no help in me, That wisdom is driven quite from me?
14 Несрећноме треба милост пријатеља његовог, али је он оставио страх Свемогућег.
"To the despairing, kindness should be shown from his friend; even to him who forsakes the fear of Shaddai.
15 Браћа моја изневерише као поток, као бујни потоци прођоше,
My brothers have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
16 Који су мутни од леда, у којима се сакрива снег;
Which are black by reason of the ice, in which the snow hides itself.
17 Кад се откраве, отеку; кад се загреју, нестане их с места њихових.
In the dry season, they vanish. When it is hot, they are consumed out of their place.
18 Тамо амо сврћу од путева својих, иду у ништа и губе се.
The caravans that travel beside them turn aside. They go up into the waste, and perish.
19 Путници из Теме погледаху, који иђаху у Севу уздаху се у њих;
The caravans of Tema looked. The companies of Sheba waited for them.
20 Али се постидеше што се поуздаше у њих, дошавши до њих осрамотише се.
They were distressed because they were confident. They came there, and were confounded.
21 Тако и ви постасте ништа; видесте погибао моју, и страх вас је.
For now you are nothing. You see a terror, and are afraid.
22 Еда ли сам вам рекао: Дајте ми, или од блага свог поклоните ми;
Did I say, 'Give to me?' or, 'Offer a present for me from your substance?'
23 Или избавите ме из руке непријатељеве, и из руке насилничке искупите ме?
or, 'Deliver me from the adversary's hand?' or, 'Redeem me from the hand of the oppressors?'
24 Поучите ме, и ја ћу ћутати; и у чему сам погрешио, обавестите ме.
"Teach me, and I will hold my peace. Cause me to understand wherein I have erred.
25 Како су јаке речи истините! Али шта ће укор ваш?
How forcible are words of uprightness. But your reproof, what does it reprove?
26 Мислите ли да ће речи укорити, и да је говор човека без надања ветар?
Do you intend to reprove words, seeing that the speeches of one who is desperate are as wind?
27 И на сироту нападате, и копате јаму пријатељу свом.
Yes, you would even cast lots for the fatherless, and make merchandise of your friend.
28 Зато сада погледајте ме, и видите лажем ли пред вама.
Now therefore be pleased to look at me, for surely I shall not lie to your face.
29 Прегледајте; да не буде неправде; прегледајте, ја сам прав у том.
Please return. Let there be no injustice. Yes, return again. My cause is righteous.
30 Има ли неправде на језику мом? Не разбира ли грло моје зла?
Is there injustice on my tongue? Can't my taste discern mischievous things?
