< Књига о Јову 24 >
1 Зашто Свемогућем нису сакривена времена? И који Га знају, не виде дана Његових?
“Waaqni Waan Hunda Dandaʼu sun maaliif yeroo murtii hin murteessine? Warri isa beekan maaliif akkasumaan guyyoota isaa hin argine?
2 Међе помичу безбожни, отимају стадо и пасу;
Namoonni dhagaa daarii ni dhiibu; bushaayee hataniis ni bobbaasu.
3 Магарца сиротама одгоне; у залогу узимају вола удовици;
Isaan harree ijoollee abbaa hin qabnee ooffatanii deemu; sangaa haadha hiyyeessaa qabdii fudhatu.
4 Сиромахе одбијају с пута; убоги у земљи крију се сви.
Rakkataa karaa irraa balleessu; hiyyeeyyiin biyyaa hundis isaan jalaa dhokatu.
5 Гле, као дивљи магарци у пустињи излазе на посао свој устајући рано на плен; пустиња је храна њима и деци њиховој.;
Hiyyeeyyiin akkuma harree diidaa kan gammoojjii keessaa nyaata barbaacha asii fi achi jooru; gammoojjii sana keessaas ijoollee isaaniitiif nyaata kenna.
6 Жању њиву и беру виноград који није њихов;
Isaan dirree irratti okaa walitti qabatu; iddoo dhaabaa wayinii nama hamaa irraas qarmii funaannatu.
7 Гола нагоне да ноћује без хаљине, који се немају чим покрити по зими,
Uffata dhabanii halkan qullaa bulu; waan dhaamocha keessatti uffatan tokko illee hin qaban.
8 Окисли од пљуска у гори, немајући заклона, привијају се к стени.
Isaan bokkaa tulluutiin tortoraniiru; waan itti daʼatan illee dhabanii kattaa hammatu.
9 Грабе сироче од дојке и са сиромаха скидају залог.
Mucaan abbaa hin qabne harma irraa butameera; daaʼimni hiyyeessaa qabdii kennameera.
10 Голог остављају да иде без хаљине, и оне који носе снопове да гладују.
Isaan uffata dhabanii qullaa deemu; bissii baatu; garuu ni beelaʼu.
11 Који међу њиховим зидовима уље цеде и грожђе у кацама газе, подносе жеђ.
Isaan dhagaa gidduutti zayitii ejersaa baasu; wayinii cuunfu; garuu ni dheebotu.
12 Људи у граду уздишу, и душе побијених вичу, а Бог не укида то.
Aaduun warra duʼuutti jiranii magaalaa keessaa ni dhagaʼama; lubbuun warra madaaʼaniis gargaarsa barbaacha iyyiti. Waaqni garuu balleessaa tokko iyyuu isaanitti hin lakkaaʼu.
13 Они се противе светлости, не знају за путеве њене и не стају на стазама њеним.
“Warri ifatti fincilan kanneen daandii isaa hin beekne yookaan daandii ifaa irra hin jiraanne jiru.
14 Зором устајући крвник убија сиромаха и убогог; а ноћу је као лупеж.
Yommuu aduun dhiitu, namni nama ajjeesu ni kaʼa; innis hiyyeeyyii fi rakkattoota ni ajjeesa; halkan immoo akkuma hattuu taʼa.
15 И око курварово пази на сумрак говорећи: Да ме око не види. И сакрива лице.
Iji ejjaan dimimmisa eeggata; innis, ‘Iji na argu hin jirtu’ jedha; fuula isaas ni dhokfata.
16 Прокопавају по мраку куће, које обдан себи забележе; не знају за светлост.
Namoonni dukkana keessa mana cabsanii seenu; guyyaa garuu ofitti cufanii oolu; isaan ifa hin beekan.
17 Јер је зора њима свима сен смртни; ако их ко позна, страх их је сена смртног.
Hunda isaaniitiif, dukkanni guddaan barii isaanii ti; isaan sodaa dukkana guddaatti michoomu.
18 Брзи су као поврх воде, проклет је део њихов на земљи; неће видети пута виноградског.
“Taʼus isaan hoomacha bishaan gubbaa ti; akka namni tokko iyyuu gara iddoo dhaabaa wayinii hin dhaqneef, qoodni lafa isaanii abaarameera.
19 Као што суша и врућина граби воде снежне, тако гроб грешнике. (Sheol )
Akkuma hoʼii fi hoongeen cabbii baqee xuuxee fixu, awwaalli namoota cubbuu hojjetan ni butata. (Sheol )
20 Заборавља их утроба материна, слатки су црвима, не спомињу се више; као дрво скршиће се неправедник.
Gadameessi isaan irraanfata; raammoonnis itti duuddee isaan nyaatti; namoonni hamoon akkuma mukaa ni caccabu; siʼachis hin yaadataman.
21 Здружује с њим нероткињу која не рађа, и удовици не чини добра.
Isaan dubartii dhabduu ni saamu; haadha hiyyeessaatiif illee garaa hin laafan.
22 Граби јаке својом силом; остане ли који, не узда се у живот свој.
Waaqni garuu humna isaatiin jajjaboota alatti harkisa; isaan ol kaʼu; garuu wabii jireenyaa hin qaban.
23 Да му Бог да у шта ће се поуздати; али очи Његове пазе на њихове путе.
Inni akka isaan waan nagaan jiraatan seʼaniif ittuma dhiisuu dandaʼa; iji isaa garuu karaa isaanii ni toʼata.
24 Узвисе се за мало, па их нема; падају и гину као сви други, и као врх од класа одсецају се.
Isaan yeroo xinnoof mataa ol qabatu; ergasii immoo ni badu; gad deebifamaniis akkuma warra kaanii walitti qabamu; akkuma mataa midhaaniis ni muramu.
25 Није ли тако? Ко ће ме утерати у лаж и обратити у ништа речи моје?
“Yoo kun akkas taʼuu baate eenyutu sobduu na godhee dubbii koo busheessa?”