Књига о Јову 11
1 А Софар Намаћанин одговори и рече:
Zoofaari Naaʼimaatichi akkana jedhee deebise:
2 Зар на многе речи нема одговора? Или ће човек говорљив остати прав?
“Dubbiiwwan kunneen hundi deebii argachuu hin qabanii? Dubbii baayʼisuun qajeelaa nama godhaa?
3 Хоће ли твоје лажи ућуткати људе? И кад се ругаш, зар те неће нико посрамити?
Of jajuun kee afaan nama qabachiisaa? Yommuu ati qoostu namni si ifatu hin jiruu?
4 Јер си рекао: Чиста је наука моја, и чист сам пред очима твојим.
Ati Waaqaan, ‘Barsiisni koo qulqulluu dha; ani fuula kee duratti hirʼina hin qabu’ jetta.
5 Али кад би Бог проговорио и усне своје отворио на те,
Maaloo utuu Waaqni sitti dubbatee, utuu afaan isaas sitti saaqqatee
6 И показао ти тајне мудрости, јер их је двојином више, познао би да те Бог кара мање него што заслужује твоје безакоње.
icciitii ogummaa siif ibsee ani akkamin hawwa! Ogummaan dhugaan bifa lama qabaatii. Kanaafuu Waaqni cubbuu kee muraasa akka siif irraanfate beeki.
7 Можеш ли ти тајне Божије докучити, или докучити савршенство Свемогућег?
“Icciitii Waaqaa qorattee bira gaʼuu yookaan yaada Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu qorattee bira gaʼuu dandeessaa?
Isaan samiiwwan caalaa ol fagaatu; ati maal gochuu dandeessa? Qilee awwaalaa caalaas gad fagaatu; ati maal beekuu dandeessa? (Sheol h7585)
9 Дуже од земље, шире од мора.
Safarri isaa lafa caalaa dheerata; galaana caalaa balʼata.
10 Да преврати, или затвори или сабере, ко ће Му бранити?
“Yoo inni dhufee mana hidhaatti si galche, yoo waldaa murtiis walitti qabe eenyutu isa dhowwuu dandaʼa?
11 Јер зна ништавило људско, и видећи неваљалство зар неће пазити?
Dhugumaan inni sobdoota ni beeka; inni yommuu jalʼina argutti hin qalbeeffatuu?
12 Човек безуман постаје разуман, премда се човек рађа као дивље магаре.
Yoo harreen diidaa nama taʼee dhalate malee gowwaan ogeessa taʼuu hin dandaʼu.
13 Да ти управиш срце своје и подигнеш руке своје к Њему,
“Taʼus yoo ati yaada kee gara isaatti deebiftee harka kees gara isaatti diriirsite,
14 Ако је безакоње у руци твојој, да га уклониш, и не даш да неправда буде у шаторима твојим,
cubbuu harka kee keessa jiru yoo of irraa fageessite, akka wanni hamaanis dunkaana kee keessa hin jiraanne yoo goote,
15 Тада ћеш подигнути лице своје без мане и стајаћеш тврдо и нећеш се бојати;
ati qaanii tokko malee fuula kee ol qabachuu dandeessa; sodaa tokko malees jabaattee dhaabatta.
16 Заборавићеш муку, као воде која протече опомињаћеш је се;
Ati dhugumaan rakkina kee ni irraanfatta; akkuma lolaa darbeettis ni lakkoofta.
17 Настаће ти време ведрије него подне, синућеш, бићеш као јутро;
Jireenyi kee aduu saafaa caalaa ifa; dukkanni isaas akkuma barii ganamaa taʼa.
18 Уздаћеш се имајући надање, закопаћеш се, и мирно ћеш спавати.
Waan abdiin jiruuf ati hin sodaattu; naannoo kee ni ilaalta; nagaadhaanis ni boqotta.
19 Лежаћеш, и нико те неће плашити, и многи ће ти се молити.
Ati ni rafta; namni tokko iyyuu si hin sodaachisu; namoonni baayʼeenis fuula kee barbaadu.
20 Али очи ће безбожницима ишчилети, и уточишта им неће бити, и надање ће им бити издисање.
Iji hamootaa ni dadhaba; karaan ittiin baqatanis isaan jalaa bada; abdiin isaaniis duʼa qofa.”
