Књига пророка Исаије 57

1 Праведник мре, и нико не мари; и побожни се људи узимају, а нико се не сећа да се пред зло узима праведник;

הצדיק אבד ואין איש שם על לב ואנשי חסד נאספים באין מבין כי מפני הרעה נאסף הצדיק׃

2 Долази у мир и почива на постељи својој ко год ходи правим путем.

יבוא שלום ינוחו על משכבותם הלך נכחו׃

3 А ви синови врачарини, роде курварски, који се курвате, приступите овамо.

ואתם קרבו הנה בני עננה זרע מנאף ותזנה׃

4 Ким се ругате? На кога разваљујете уста и плазите језик? Нисте ли синови преступнички, семе лажно?

על מי תתענגו על מי תרחיבו פה תאריכו לשון הלוא אתם ילדי פשע זרע שקר׃

5 Који се упаљујете за луговима, под сваким зеленим дрветом, кољете синове своје у потоцима, под врлетима каменим.

הנחמים באלים תחת כל עץ רענן שחטי הילדים בנחלים תחת סעפי הסלעים׃

6 Део ти је међу глатким камењем поточним; то је, то је твој део; њему лијеш налив свој, приносиш дар; тиме ли ћу се умирити?

בחלקי נחל חלקך הם הם גורלך גם להם שפכת נסך העלית מנחה העל אלה אנחם׃

7 На гори високој и узвишеној мећеш постељу своју; и онамо излазиш да принесеш жртву.

על הר גבה ונשא שמת משכבך גם שם עלית לזבח זבח׃

8 И иза врата и иза довратака мећеш спомен свој; одступивши од мене откриваш се, и изашавши горе шириш одар свој, уговараш с њима, мила ти је постеља њихова, где угледаш место.

ואחר הדלת והמזוזה שמת זכרונך כי מאתי גלית ותעלי הרחבת משכבך ותכרת לך מהם אהבת משכבם יד חזית׃

9 Идеш к цару с уљем, с многим мирисима својим; шаљеш посланике своје далеко и понижујеш се до гроба. (Sheol h7585)

ותשרי למלך בשמן ותרבי רקחיך ותשלחי צריך עד מרחק ותשפילי עד שאול׃ (Sheol h7585)

10 Од далеког пута свог уморна не кажеш: Залуду. Налазиш живот руци својој, зато не сустајеш.

ברב דרכך יגעת לא אמרת נואש חית ידך מצאת על כן לא חלית׃

11 И од кога си се уплашила и кога си се побојала, те си слагала и ниси се мене опомињала нити си марила? Што ја ћутах одавна, зато ли ме се не бојиш?

ואת מי דאגת ותיראי כי תכזבי ואותי לא זכרת לא שמת על לבך הלא אני מחשה ומעלם ואותי לא תיראי׃

12 Ја ћу објавити твоју правду и твоја дела; али ти неће помоћи.

אני אגיד צדקתך ואת מעשיך ולא יועילוך׃

13 Кад станеш викати, нека те избаве они које си сабрала; али ће их све ветар однети, и узеће их таштина. Али ко се у ме узда, наследиће земљу и добиће свету гору моју.

בזעקך יצילך קבוציך ואת כלם ישא רוח יקח הבל והחוסה בי ינחל ארץ ויירש הר קדשי׃

14 И рећи ће се: Поравните, поравните, приправите пут, уклоните сметње с пута народа мог.

ואמר סלו סלו פנו דרך הרימו מכשול מדרך עמי׃

15 Јер овако говори Високи и узвишени, који живи у вечности, коме је име Свети: На висини и у светињи станујем и с оним ко је скрушеног срца и смерног духа оживљујући дух смерних и оживљујући срце скрушених.

כי כה אמר רם ונשא שכן עד וקדוש שמו מרום וקדוש אשכון ואת דכא ושפל רוח להחיות רוח שפלים ולהחיות לב נדכאים׃

16 Јер се нећу једнако прети нити ћу се довека гневити, јер би ишчезао преда мном дух и душе које сам створио.

כי לא לעולם אריב ולא לנצח אקצוף כי רוח מלפני יעטוף ונשמות אני עשיתי׃

17 За безакоње лакомости његове разгневих се, и ударих га, сакрих се и разгневих се, јер одметнувши се отиде путем срца свог.

בעון בצעו קצפתי ואכהו הסתר ואקצף וילך שובב בדרך לבו׃

18 Видим путеве његове, али ћу га исцелити, водићу га и даћу опет утеху њему и његовима који туже.

דרכיו ראיתי וארפאהו ואנחהו ואשלם נחמים לו ולאבליו׃

19 Ја стварам плод уснама: мир, мир ономе ко је далеко и ко је близу, вели Господ, и исцелићу га.

בורא נוב שפתים שלום שלום לרחוק ולקרוב אמר יהוה ורפאתיו׃

20 А безбожници су као море усколебано, које се не може умирити и вода његова измеће нечистоћу и блато.

והרשעים כים נגרש כי השקט לא יוכל ויגרשו מימיו רפש וטיט׃

21 Нема мира безбожницима, вели Бог мој.

אין שלום אמר אלהי לרשעים׃