Дела апостолска 28
1 И кад изиђоше срећно из лађе, тада разумеше да се острво зове Мелит.
อิตฺถํ สรฺเวฺวษุ รกฺษำ ปฺราปฺเตษุ ตตฺรโตฺยปทฺวีปสฺย นาม มิลีเตติ เต ชฺญาตวนฺต: ฯ
2 А дивљаци чињаху нам не малу љубав, јер наложише огањ и примише нас све због дажда који иђаше, и због зиме.
อสภฺยโลกา ยเถษฺฏมฺ อนุกมฺปำ กฺฤตฺวา วรฺตฺตมานวฺฤษฺเฏ: ศีตาจฺจ วหฺนึ ปฺรชฺชฺวาลฺยาสฺมากมฺ อาติถฺยมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
3 А Павле зграбивши гомилу грања наложи на огањ, и изишавши змија од врућине скочи му на руку.
กินฺตุ เปาล อินฺธนานิ สํคฺฤหฺย ยทา ตสฺมินฺ อเคฺรา นิรกฺษิปตฺ, ตทา วเหฺน: ปฺรตาปาตฺ เอก: กฺฤษฺณสรฺโป นิรฺคตฺย ตสฺย หเสฺต ทฺรษฺฏวานฺฯ
4 И кад видеше дивљаци змију где виси о руци његовој, говораху један другом: Јамачно је овај човек крвник, ког избављеног од мора суд Божји не остави да живи.
เต'สภฺยโลกาสฺตสฺย หเสฺต สรฺปมฺ อวลมฺพมานํ ทฺฤษฺฏฺวา ปรสฺปรมฺ อุกฺตวนฺต เอษ ชโน'วศฺยํ นรหา ภวิษฺยติ, ยโต ยทฺยปิ ชลเธ รกฺษำ ปฺราปฺตวานฺ ตถาปิ ปฺรติผลทายก เอนํ ชีวิตุํ น ททาติฯ
5 А он отресавши змију у огањ не би му ништа зло.
กินฺตุ ส หสฺตํ วิธุนฺวนฺ ตํ สรฺปมฺ อคฺนิมเธฺย นิกฺษิปฺย กามปิ ปีฑำ นาปฺตวานฺฯ
6 А они чекаху да он отече или уједанпут да падне мртав. А кад задуго чекаше, и видеше да му ништа зло не би, променише се, и говораху да је он бог.
ตโต วิษชฺวาลยา เอตสฺย ศรีรํ สฺผีตํ ภวิษฺยติ ยทฺวา หฐาทยํ ปฺราณานฺ ตฺยกฺษฺยตีติ นิศฺจิตฺย โลกา พหุกฺษณานิ ยาวตฺ ตทฺ ทฺรษฺฏุํ สฺถิตวนฺต: กินฺตุ ตสฺย กสฺยาศฺจิทฺ วิปโท'ฆฏนาตฺ เต ตทฺวิปรีตํ วิชฺญาย ภาษิตวนฺต เอษ กศฺจิทฺ เทโว ภเวตฺฯ
7 А наоколо око оног места беху села поглавара од острва по имену Поплија, који нас прими и угости љубазно три дана.
ปุพฺลิยนามา ชน เอกสฺตโสฺยปทฺวีปสฺยาธิปติราสีตฺ ตตฺร ตสฺย ภูมฺยาทิ จ สฺถิตํฯ ส ชโน'สฺมานฺ นิชคฺฤหํ นีตฺวา เสาชนฺยํ ปฺรกาศฺย ทินตฺรยํ ยาวทฺ อสฺมากํ อาติถฺยมฺ อกโรตฺฯ
8 А догоди се да отац Поплијев лежаше од грознице и од срдобоље, коме ушавши Павле помоли се Богу и метну руке своје на њ и исцели га.
ตทา ตสฺย ปุพฺลิยสฺย ปิตา ชฺวราติสาเรณ ปีฑฺยมาน: สนฺ ศยฺยายามฺ อาสีตฺ; ตต: เปาลสฺตสฺย สมีปํ คตฺวา ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา ตสฺย คาเตฺร หสฺตํ สมรฺปฺย ตํ สฺวสฺถํ กฺฤตวานฺฯ
9 А кад то би, долажаху и други који беху болесни на острву оном, и исцељиваху се.
อิตฺถํ ภูเต ตทฺวีปนิวาสิน อิตเรปิ โรคิโลกา อาคตฺย นิรามยา อภวนฺฯ
10 И поштоваху нас великим частима; и кад пођосмо, спремише нам што је од потребе.
ตสฺมาตฺเต'สฺมากมฺ อตีว สตฺการํ กฺฤตวนฺต: , วิเศษต: ปฺรสฺถานสมเย ปฺรโยชนียานิ นานทฺรวฺยาณิ ทตฺตวนฺต: ฯ
11 А после три месеца одвезосмо се на лађи александријској, која је била презимила на острву, и беху на њој написани Диоскури.
อิตฺถํ ตตฺร ตฺริษุ มาเสษุ คเตษุ ยสฺย จิหฺนํ ทิยสฺกูรี ตาทฺฤศ เอก: สิกนฺทรียนครสฺย โปต: ศีตกาลํ ยาปยนฺ ตสฺมินฺ อุปทฺวีเป 'ติษฺฐตฺ ตเมว โปตํ วยมฺ อารุหฺย ยาตฺรามฺ อกุรฺมฺมฯ
12 И допловивши у Сиракузу остасмо онде три дана.
ตต: ปฺรถมต: สุรากูสนครมฺ อุปสฺถาย ตตฺร ตฺรีณิ ทินานิ สฺถิตวนฺต: ฯ
13 А оданде отпловивши дођосмо у Ригију; и после једног дана кад дуну југ, дођосмо други дан у Потиоле.
ตสฺมาทฺ อาวฺฤตฺย รีคิยนครมฺ อุปสฺถิตา: ทิไนกสฺมาตฺ ปรํ ทกฺษิณวเยา สานุกูเลฺย สติ ปรสฺมินฺ ทิวเส ปติยลีนครมฺ อุปาติษฺฐามฯ
14 Онде нађемо браћу, и они нас замоле те останемо код њих седам дана; и тако пођосмо у Рим.
ตโต'สฺมาสุ ตตฺรตฺยํ ภฺราตฺฤคณํ ปฺราปฺเตษุ เต ไสฺว: สารฺทฺธมฺ อสฺมานฺ สปฺต ทินานิ สฺถาปยิตุมฺ อยตนฺต, อิตฺถํ วยํ โรมานครมฺ ปฺรตฺยคจฺฉามฯ
15 И оданде чувши браћа за нас изиђоше нам на сусрет све до Апијева пазара и три крчме. И кад их виде Павле, даде хвалу Богу, и ослободи се.
ตสฺมาตฺ ตตฺรตฺยา: ภฺราตโร'สฺมากมฺ อาคมนวารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา อาปฺปิยผรํ ตฺริษฺฏาวรฺณีญฺจ ยาวทฺ อเคฺรสรา: สนฺโตสฺมานฺ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุมฺ อาคมนฺ; เตษำ ทรฺศนาตฺ เปาล อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ อาศฺวาสมฺ อาปฺตวานฺฯ
16 А кад дођосмо у Рим, капетан предаде сужње војводи. Али се Павлу допусти да живи где хоће с војником који га чуваше.
อสฺมาสุ โรมานครํ คเตษุ ศตเสนาปติ: สรฺวฺวานฺ พนฺทีนฺ ปฺรธานเสนาปเต: สมีเป สมารฺปยตฺ กินฺตุ เปาลาย สฺวรกฺษกปทาตินา สห ปฺฤถคฺ วสฺตุมฺ อนุมตึ ทตฺตวานฺฯ
17 А после три дана Павле сазва старешине јеврејске. И кад се они скупише, говораше им: Људи браћо! Ја ништа не учиних противно народу или обичајима отачким; и Јерусалимљани предаше ме као сужња у руке Римљанима,
ทินตฺรยาตฺ ปรํ เปาลสฺตทฺเทศสฺถานฺ ปฺรธานยิหูทิน อาหูตวานฺ ตตเสฺตษุ สมุปสฺถิเตษุ ส กถิตวานฺ, เห ภฺราตฺฤคณ นิชโลกานำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ วา รีเต รฺวิปรีตํ กิญฺจน กรฺมฺมาหํ นากรวํ ตถาปิ ยิรูศาลมนิวาสิโน โลกา มำ พนฺทึ กฺฤตฺวา โรมิโลกานำ หเสฺตษุ สมรฺปิตวนฺต: ฯ
18 Који извидевши за мене хтеше да ме пусте, јер се не нађе на мени ниједна смртна кривица.
โรมิโลกา วิจารฺยฺย มม ปฺราณหนนารฺหํ กิมปิ การณํ น ปฺราปฺย มำ โมจยิตุมฺ ไอจฺฉนฺ;
19 Али кад Јудејци говораху насупрот, натера ме невоља да се иштем пред ћесара, не као да бих свој народ имао шта тужити.
กินฺตุ ยิหูทิโลกานามฺ อาปตฺตฺยา มยา ไกสรราชสฺย สมีเป วิจารสฺย ปฺรารฺถนา กรฺตฺตวฺยา ชาตา โนเจตฺ นิชเทศียโลกานฺ ปฺรติ มม โกปฺยภิโยโค นาสฺติฯ
20 Тога ради узрока замолих вас да се видимо и да се разговоримо; јер наде ради Израиљеве окован сам у ово гвожђе.
เอตตฺการณาทฺ อหํ ยุษฺมานฺ ทฺรษฺฏุํ สํลปิตุญฺจาหูยมฺ อิสฺราเยลฺวศียานำ ปฺรตฺยาศาเหโตหมฺ เอเตน ศุงฺขเลน พทฺโธ'ภวมฺฯ
21 А они му рекоше: Ми нити примисмо писма за те из Јудеје; нити дође ко од браће да јави или да говори шта зло за тебе.
ตทา เต ตมฺ อวาทิษุ: , ยิหูทียเทศาทฺ วยํ ตฺวามธิ กิมปิ ปตฺรํ น ปฺราปฺตา เย ภฺราตร: สมายาตาเสฺตษำ โกปิ ตว กามปิ วารฺตฺตำ นาวทตฺ อภทฺรมปิ นากถยจฺจฯ
22 Него молимо да чујемо од тебе шта мислиш; јер нам је познато за ову јерес да јој се свуда насупрот говори.
ตว มตํ กิมิติ วยํ ตฺวตฺต: โศฺรตุมิจฺฉาม: ฯ ยทฺ อิทํ นวีนํ มตมุตฺถิตํ ตตฺ สรฺวฺวตฺร สรฺเวฺวษำ นิกเฏ นินฺทิตํ ชาตม อิติ วยํ ชานีม: ฯ
23 И одредивши му дан дођоше к њему у гостионицу многи; којима казиваше сведочећи царство Божје и уверавајући их за Исуса из закона Мојсијевог и из пророка од јутра до самог мрака.
ไตสฺตทรฺถมฺ เอกสฺมินฺ ทิเน นิรูปิเต ตสฺมินฺ ทิเน พหว เอกตฺร มิลิตฺวา เปาลสฺย วาสคฺฤหมฺ อาคจฺฉนฺ ตสฺมาตฺ เปาล อา ปฺราต: กาลาตฺ สนฺธฺยากาลํ ยาวนฺ มูสาวฺยวสฺถาคฺรนฺถาทฺ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถภฺยศฺจ ยีโศ: กถามฺ อุตฺถาปฺย อีศฺวรสฺย ราเชฺย ปฺรมาณํ ทตฺวา เตษำ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตุํ เจษฺฏิตวานฺฯ
24 И једни вероваху ономе што говораше а једни не вероваху.
เกจิตฺตุ ตสฺย กถำ ปฺรตฺยายนฺ เกจิตฺตุ น ปฺรตฺยายนฺ;
25 А будући несложни међу собом, одлажаху кад рече Павле једну реч: Добро каза Дух Свети преко пророка Исаије очевима нашим
เอตตฺการณาตฺ เตษำ ปรสฺปรมฺ อไนกฺยาตฺ สรฺเวฺว จลิตวนฺต: ; ตถาปิ เปาล เอตำ กถาเมกำ กถิตวานฺ ปวิตฺร อาตฺมา ยิศยิยสฺย ภวิษฺยทฺวกฺตุ รฺวทนาทฺ อสฺมากํ ปิตฺฤปุรุเษภฺย เอตำ กถำ ภทฺรํ กถยามาส, ยถา,
26 Говорећи: Иди к народу овоме и кажи: Ушима ћете чути и нећете разумети; и очима ћете гледати и нећете видети.
"อุปคตฺย ชนาเนตานฺ ตฺวํ ภาษสฺว วจสฺตฺวิทํฯ กรฺไณ: โศฺรษฺยถ ยูยํ หิ กินฺตุ ยูยํ น โภตฺสฺยถฯ เนไตฺร รฺทฺรกฺษฺยถ ยูยญฺจ ชฺญาตุํ ยูยํ น ศกฺษฺยถฯ
27 Јер одрвени срце овог народа, и ушима тешко чују, и очима својим зажмурише да како не виде очима, и ушима не чују, и да се не обрате да их исцелим.
เต มานุษา ยถา เนไตฺร: ปริปศฺยนฺติ ไนว หิฯ กรฺไณ: รฺยถา น ศฺฤณฺวนฺติ พุธฺยนฺเต น จ มานไส: ฯ วฺยาวรฺตฺตยตฺสุ จิตฺตานิ กาเล กุตฺราปิ เตษุ ไวฯ มตฺตเสฺต มนุชา: สฺวสฺถา ยถา ไนว ภวนฺติ จฯ ตถา เตษำ มนุษฺยาณำ สนฺติ สฺถูลา หิ พุทฺธย: ฯ พธิรีภูตกรฺณาศฺจ ชาตาศฺจ มุทฺริตา ทฺฤศ: ๚
28 Да вам је дакле на знање да се незнабошцима посла спасење Божје, они ће и чути.
อต อีศฺวราทฺ ยตฺ ปริตฺราณํ ตสฺย วารฺตฺตา ภินฺนเทศียานำ สมีปํ เปฺรษิตา เตอว ตำ คฺรหีษฺยนฺตีติ ยูยํ ชานีตฯ
29 И кад он ово рече, отидоше Јевреји препирући се међу собом.
เอตาทฺฤศฺยำ กถายำ กถิตายำ สตฺยำ ยิหูทิน: ปรสฺปรํ พหุวิจารํ กุรฺวฺวนฺโต คตวนฺต: ฯ
30 А Павле остаде пуне две године о свом трошку, и дочекиваше све који му долажаху,
อิตฺถํ เปาล: สมฺปูรฺณํ วตฺสรทฺวยํ ยาวทฺ ภาฏกีเย วาสคฺฤเห วสนฺ เย โลกาสฺตสฺย สนฺนิธิมฺ อาคจฺฉนฺติ ตานฺ สรฺวฺวาเนว ปริคฺฤหฺลนฺ,
31 Проповедајући царство Божје, и учећи о Господу нашем Исусу Христу слободно, и нико му не брањаше.
นิรฺวิฆฺนมฺ อติศยนิ: กฺโษภมฺ อีศฺวรียราชตฺวสฺย กถำ ปฺรจารยนฺ ปฺรเภา ยีเศา ขฺรีษฺเฏ กถา: สมุปาทิศตฺฯ อิติ๚
