Дела апостолска 26
1 А Агрипа рече Павлу: Допушта ти се да говориш сам за се. Онда Павле пруживши руку одговараше:
ତତ ଆଗ୍ରିପ୍ପଃ ପୌଲମ୍ ଅୱାଦୀତ୍, ନିଜାଂ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ତୁଭ୍ୟମ୍ ଅନୁମତି ର୍ଦୀଯତେ| ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲଃ କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଉତ୍ତରମ୍ ଅୱାଦୀତ୍|
2 За срећу своју држим, царе Агрипа, што се данас пред тобом одговарам за све што ме потворају Јевреји,
ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଯତ୍କାରଣାଦହଂ ଯିହୂଦୀଯୈରପୱାଦିତୋ ଽଭୱଂ ତସ୍ୟ ୱୃତ୍ତାନ୍ତମ୍ ଅଦ୍ୟ ଭୱତଃ ସାକ୍ଷାନ୍ ନିୱେଦଯିତୁମନୁମତୋହମ୍ ଇଦଂ ସ୍ୱୀଯଂ ପରମଂ ଭାଗ୍ୟଂ ମନ୍ୟେ;
3 А највише што знам да ти познајеш све јеврејске обичаје и препирања. Зато те молим да ме послушаш милостиво.
ଯତୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯା ଯା ରୀତିଃ ସୂକ୍ଷ୍ମୱିଚାରାଶ୍ଚ ସନ୍ତି ତେଷୁ ଭୱାନ୍ ୱିଜ୍ଞତମଃ; ଅତଏୱ ପ୍ରାର୍ଥଯେ ଧୈର୍ୟ୍ୟମୱଲମ୍ବ୍ୟ ମମ ନିୱେଦନଂ ଶୃଣୋତୁ|
4 Моје дакле живљење од младости, које је испрва било међу народом мојим у Јерусалиму, знаду сви Јевреји.
ଅହଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ସ୍ୱଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତିଷ୍ଠନ୍ ଆ ଯୌୱନକାଲାଦ୍ ଯଦ୍ରୂପମ୍ ଆଚରିତୱାନ୍ ତଦ୍ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିଦନ୍ତି|
5 Како ме знаду испрва, ако хоће посведочити, да по познатој јереси наше вере живех фарисејски.
ଅସ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟଃ ଶୁଦ୍ଧତମଂ ଯତ୍ ଫିରୂଶୀଯମତଂ ତଦୱଲମ୍ବୀ ଭୂତ୍ୱାହଂ କାଲଂ ଯାପିତୱାନ୍ ଯେ ଜନା ଆ ବାଲ୍ୟକାଲାନ୍ ମାଂ ଜାନାନ୍ତି ତେ ଏତାଦୃଶଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଯଦି ଦଦାତି ତର୍ହି ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି|
6 И сад стојим пред судом за надање обећања које Бог обрече очевима нашим,
କିନ୍ତୁ ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଈଶ୍ୱରୋଽସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାଂ ନିକଟେ ଯଦ୍ ଅଙ୍ଗୀକୃତୱାନ୍ ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାହେତୋରହମ୍ ଇଦାନୀଂ ୱିଚାରସ୍ଥାନେ ଦଣ୍ଡାଯମାନୋସ୍ମି|
7 Коме се сви дванаест колена наших једнако дан и ноћ служећи надају да ће доћи. За ово надање оптужен сам, царе Агрипа, од Јевреја.
ତସ୍ୟାଙ୍ଗୀକାରସ୍ୟ ଫଲଂ ପ୍ରାପ୍ତୁମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଦ୍ୱାଦଶୱଂଶା ଦିୱାନିଶଂ ମହାଯତ୍ନାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସେୱନଂ କୃତ୍ୱା ଯାଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯା ହେତୋରହଂ ଯିହୂଦୀଯୈରପୱାଦିତୋଽଭୱମ୍|
8 Шта? Зар ви мислите да се не може веровати да Бог мртве подиже?
ଈଶ୍ୱରୋ ମୃତାନ୍ ଉତ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେଽସମ୍ଭୱଂ କୁତୋ ଭୱେତ୍?
9 Тако и ја мишљах да ми ваља многа зла чинити против имена Исуса Назарећанина,
ନାସରତୀଯଯୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନୋ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ନାନାପ୍ରକାରପ୍ରତିକୂଲାଚରଣମ୍ ଉଚିତମ୍ ଇତ୍ୟହଂ ମନସି ଯଥାର୍ଥଂ ୱିଜ୍ଞାଯ
10 Као што и учиних у Јерусалиму; и многе од светих ја затварах у тамнице, примивши власт од главара свештеничких; и кад их убијаху, пристајах на суд.
ଯିରୂଶାଲମନଗରେ ତଦକରୱଂ ଫଲତଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ନିକଟାତ୍ କ୍ଷମତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ବହୂନ୍ ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧୱାନ୍ ୱିଶେଷତସ୍ତେଷାଂ ହନନସମଯେ ତେଷାଂ ୱିରୁଦ୍ଧାଂ ନିଜାଂ ସମ୍ମତିଂ ପ୍ରକାଶିତୱାନ୍|
11 И по свим зборницама мучећи их често, нагоњах да хуле на Исуса; и одвише мрзећи на њих гоњах их тја и до туђих градова.
ୱାରଂ ୱାରଂ ଭଜନଭୱନେଷୁ ତେଭ୍ୟୋ ଦଣ୍ଡଂ ପ୍ରଦତ୍ତୱାନ୍ ବଲାତ୍ ତଂ ଧର୍ମ୍ମଂ ନିନ୍ଦଯିତୱାଂଶ୍ଚ ପୁନଶ୍ଚ ତାନ୍ ପ୍ରତି ମହାକ୍ରୋଧାଦ୍ ଉନ୍ମତ୍ତଃ ସନ୍ ୱିଦେଶୀଯନଗରାଣି ଯାୱତ୍ ତାନ୍ ତାଡିତୱାନ୍|
12 За које идући у Дамаск с влашћу и заповешћу од главара свештеничких,
ଇତ୍ଥଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ସମୀପାତ୍ ଶକ୍ତିମ୍ ଆଜ୍ଞାପତ୍ରଞ୍ଚ ଲବ୍ଧ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରଂ ଗତୱାନ୍|
13 У подне, царе, видех на путу с неба светлост већу од сијања сунчаног, која обасја мене и оне што иђаху са мном.
ତଦାହଂ ହେ ରାଜନ୍ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ମଧ୍ୟାହ୍ନକାଲେ ମମ ମଦୀଯସଙ୍ଗିନାଂ ଲୋକାନାଞ୍ଚ ଚତସୃଷୁ ଦିକ୍ଷୁ ଗଗଣାତ୍ ପ୍ରକାଶମାନାଂ ଭାସ୍କରତୋପି ତେଜସ୍ୱତୀଂ ଦୀପ୍ତିଂ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
14 А кад ми сви падосмо на земљу, чух глас где говори мени и казује јеврејским језиком: Савле! Савле! Зашто ме гониш? Тешко ти је противу бодила праћати се.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅସ୍ମାସୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଭୂମୌ ପତିତେଷୁ ସତ୍ସୁ ହେ ଶୌଲ ହୈ ଶୌଲ କୁତୋ ମାଂ ତାଡଯସି? କଣ୍ଟକାନାଂ ମୁଖେ ପାଦାହନନଂ ତୱ ଦୁଃସାଧ୍ୟମ୍ ଇବ୍ରୀଯଭାଷଯା ଗଦିତ ଏତାଦୃଶ ଏକଃ ଶବ୍ଦୋ ମଯା ଶ୍ରୁତଃ|
15 А ја рекох: Ко си Ти, Господе? А Он рече: Ја сам Исус, ког ти гониш;
ତଦାହଂ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ କୋ ଭୱାନ୍? ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍ ଯଂ ଯୀଶୁଂ ତ୍ୱଂ ତାଡଯସି ସୋହଂ,
16 Него устани и стани на ноге своје; јер ти се зато јавих да те учиним слугом и сведоком овоме што си видео и што ћу ти показати,
କିନ୍ତୁ ସମୁତ୍ତିଷ୍ଠ ତ୍ୱଂ ଯଦ୍ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଇତଃ ପୁନଞ୍ଚ ଯଦ୍ୟତ୍ ତ୍ୱାଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କାର୍ୟ୍ୟାଣାଂ ତ୍ୱାଂ ସାକ୍ଷିଣଂ ମମ ସେୱକଞ୍ଚ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଦର୍ଶନମ୍ ଅଦାମ୍|
17 Избављајући те од народа јеврејског и од незнабожаца, којима ћу те послати,
ୱିଶେଷତୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକେଭ୍ୟୋ ଭିନ୍ନଜାତୀଯେଭ୍ୟଶ୍ଚ ତ୍ୱାଂ ମନୋନୀତଂ କୃତ୍ୱା ତେଷାଂ ଯଥା ପାପମୋଚନଂ ଭୱତି
18 Да им отвориш очи да се обрате од таме к виделу и од области сотонине к Богу, да приме опроштење греха и достојање међу освећенима вером мојом.
ଯଥା ତେ ମଯି ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ପୱିତ୍ରୀକୃତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଭାଗଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି ତଦଭିପ୍ରାଯେଣ ତେଷାଂ ଜ୍ଞାନଚକ୍ଷୂଂଷି ପ୍ରସନ୍ନାନି କର୍ତ୍ତୁଂ ତଥାନ୍ଧକାରାଦ୍ ଦୀପ୍ତିଂ ପ୍ରତି ଶୈତାନାଧିକାରାଚ୍ଚ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ମତୀଃ ପରାୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ତେଷାଂ ସମୀପଂ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରେଷ୍ୟାମି|
19 Зато, царе Агрипа! Не бих непокоран небеској утвари;
ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଏତାଦୃଶଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯପ୍ରତ୍ୟାଦେଶଂ ଅଗ୍ରାହ୍ୟମ୍ ଅକୃତ୍ୱାହଂ
20 Него најпре онима који су у Дамаску и у Јерусалиму, потом и по свој земљи јеврејској, и незнабошцима проповедах да се покају, и да се обрате к Богу чинећи дела достојна покајања.
ପ୍ରଥମତୋ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରେ ତତୋ ଯିରୂଶାଲମି ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ଅନ୍ୟେଷୁ ଦେଶେଷୁ ଚ ଯେନ ଲୋକା ମତିଂ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍ତେ, ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନଯୋଗ୍ୟାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଚ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତାଦୃଶମ୍ ଉପଦେଶଂ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍|
21 Зато ме Јевреји ухватише у цркви и хтеше да ме раскину.
ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ଯିହୂଦୀଯା ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ମାଂ ଧୃତ୍ୱା ହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାଃ|
22 Али добивши помоћ Божју стојим до самог овог дана, и сведочим и малом и великом, не казујући ништа осим што пророци казаше да ће бити, и Мојсије:
ତଥାପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଦୁଃଖଂ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନିଜଦେଶୀଯାନାଂ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଞ୍ଚ ସମୀପେ ଦୀପ୍ତିଂ ପ୍ରକାଶଯିଷ୍ୟତି
23 Да ће Христос пострадати, и да ће бити први из васкрсења мртвих и проповедати видело народу јеврејском и незнабошцима.
ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଗଣୋ ମୂସାଶ୍ଚ ଭାୱିକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ଯଦିଦଂ ପ୍ରମାଣମ୍ ଅଦଦୁରେତଦ୍ ୱିନାନ୍ୟାଂ କଥାଂ ନ କଥଯିତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ଲବ୍ଧ୍ୱା ମହତାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରାଣାଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମୀପେ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ତ୍ୱାଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ ତିଷ୍ଠାମି|
24 А кад он ово одговараше, рече Фист великим гласом: Зар лудујеш, Павле? Многе те књиге изводе из памети.
ତସ୍ୟମାଂ କଥାଂ ନିଶମ୍ୟ ଫୀଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚୈଃ ସ୍ୱରେଣ କଥିତୱାନ୍ ହେ ପୌଲ ତ୍ୱମ୍ ଉନ୍ମତ୍ତୋସି ବହୁୱିଦ୍ୟାଭ୍ୟାସେନ ତ୍ୱଂ ହତଜ୍ଞାନୋ ଜାତଃ|
25 А он рече: Не лудујем, честити Фисте, него речи истине и разума казујем.
ସ ଉକ୍ତୱାନ୍ ହେ ମହାମହିମ ଫୀଷ୍ଟ ନାହମ୍ ଉନ୍ମତ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟଂ ୱିୱେଚନୀଯଞ୍ଚ ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରସ୍ତୌମି|
26 Јер за ово зна цар, коме и говорим слободно; јер не верујем да му је шта од овог непознато; јер ово није било у углу.
ଯସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅକ୍ଷୋଭଃ ସନ୍ କଥାଂ କଥଯାମି ସ ରାଜା ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜାନାତି ତସ୍ୟ ସମୀପେ କିମପି ଗୁପ୍ତଂ ନେତି ମଯା ନିଶ୍ଚିତଂ ବୁଧ୍ୟତେ ଯତସ୍ତଦ୍ ୱିଜନେ ନ କୃତଂ|
27 Верујеш ли, царе Агрипа, пророцима? Знам да верујеш.
ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଭୱାନ୍ କିଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଗଣୋକ୍ତାନି ୱାକ୍ୟାନି ପ୍ରତ୍ୟେତି? ଭୱାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟେତି ତଦହଂ ଜାନାମି|
28 А Агрипа рече Павлу: Још мало па ћеш ме наговорити да будем хришћанин.
ତତ ଆଗ୍ରିପ୍ପଃ ପୌଲମ୍ ଅଭିହିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଜନଯିତ୍ୱା ପ୍ରାଯେଣ ମାମପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯଂ କରୋଷି|
29 А Павле рече: Молио бих Бога и за мало и за много да би не само ти него и сви који ме слушају данас били такви као и ја што сам, осим окова ових.
ତତଃ ସୋଽୱାଦୀତ୍ ଭୱାନ୍ ଯେ ଯେ ଲୋକାଶ୍ଚ ମମ କଥାମ୍ ଅଦ୍ୟ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି ପ୍ରାଯେଣ ଇତି ନହି କିନ୍ତ୍ୱେତତ୍ ଶୃଙ୍ଖଲବନ୍ଧନଂ ୱିନା ସର୍ୱ୍ୱଥା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ମାଦୃଶା ଭୱନ୍ତ୍ୱିତୀଶ୍ୱସ୍ୟ ସମୀପେ ପ୍ରାର୍ଥଯେଽହମ୍|
30 И кад он ово рече, уста цар и судија и Верникија, и који сеђаху с њима,
ଏତସ୍ୟାଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ସ ରାଜା ସୋଽଧିପତି ର୍ବର୍ଣୀକୀ ସଭାସ୍ଥା ଲୋକାଶ୍ଚ ତସ୍ମାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ
31 И отишавши разговараху се међу собом говорећи: Овај човек није учинио ништа што заслужује смрт или окове.
ଗୋପନେ ପରସ୍ପରଂ ୱିୱିଚ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତ ଏଷ ଜନୋ ବନ୍ଧନାର୍ହଂ ପ୍ରାଣହନନାର୍ହଂ ୱା କିମପି କର୍ମ୍ମ ନାକରୋତ୍|
32 А Агрипа рече Фисту: Овај човек могаше бити пуштен да не рече да хоће к ћесару. И тако судија намисли да га пошаље к ћесару.
ତତ ଆଗ୍ରିପ୍ପଃ ଫୀଷ୍ଟମ୍ ଅୱଦତ୍, ଯଦ୍ୟେଷ ମାନୁଷଃ କୈସରସ୍ୟ ନିକଟେ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁଂ ନ ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ମୁକ୍ତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଅଶକ୍ଷ୍ୟତ୍|
