Apokalipsa 8

1 I kad otvori sedmi peèat, posta tišina na nebu oko po sahata.

Sa dihang giabrihan sa Nating Karnero ang ikapito ka silyo, dihay kahilom sa langit nga niabot ug tunga sa oras.

2 I vidjeh sedam anðela koji stajahu pred Bogom, i dade im se sedam truba.

Unya akong nakita ang pito ka mga manulonda nga nagtindog atobangan sa Dios, ug pito ka mga trumpeta ang gihatag kanila.

3 I drugi anðeo doðe, i stade pred oltarom, i imaše kadionicu zlatnu; i bijaše mu dano mnogo tamjana da da molitvama sviju svetijeh na oltar zlatni pred prijestolom.

Adunay laing manulonda nga miabot, nga naggunit ug usa ka bulawan nga panaksan sa encenso, nga nagtindog sa altar. Daghang encenso ang gihatag kaniya mao nga iya kining gihalad uban ang mga pag-ampo sa tanang katawhan nga balaan ngadto sa bulawan nga altar atubangan sa trono.

4 I dim od kaðenja u molitvama svetijeh iziðe od ruke anðelove pred Boga.

Ang aso sa encenso, uban ang pag-ampo sa mga balaan, miulbo atubangan sa Dios gikan sa kamot sa mga manulonda.

5 I uze anðeo kadionicu, i napuni je ognja s oltara, i baci je na zemlju, i postaše glasovi i gromovi i sijevanje munja i tresenje zemlje.

Ang manulonda nagdala ug panaksan sa encenso puno kini ug kalayo gikan sa altar. Unya iya kining gilabay paingon sa kalibotan, ug adunay linagapak sa dalugdog, dahunog, kidlap sa kilat, ug ang pagpanglinog.

6 I sedam anðela koji imahu sedam truba, pripraviše se da zatrube.

Ang pito ka mga manulonda nga adunay pito ka mga trumpeta nga andam na sa pagpatingog niini.

7 I prvi anðeo zatrubi, i posta grad i oganj, smiješani s krvlju, i padoše na zemlju; i treæina drva izgorje, i svaka trava zelena izgorje.

Ang una nga manulonda nagpatingog sa iyang trumpeta, ug nag-ulan ug yelo ug kalayo nga sagol ug dugo. Kini gihulog ngadto sa kalibotan mao nga ang ikatulong bahin niini nasunog, ang ikatulong bahin sa kakahoyan nasunog, ug ang tanang lunhaw nga sagbot nasunog.

8 I drugi anðeo zatrubi; i kao velika gora ognjem zapaljena pade u more; i treæina mora posta krv.

Ang ikaduha nga manulonda nipatingog sa iyang trumpeta, ug daw dihay sama sa dakong bukid nga nasunog sa kalayo nga gilabay ngadto sa dagat.

9 I umrije treæina stvorenja koje živi u moru, i treæina laði propade.

Ang ikatulong bahin sa dagat nahimong dugo, ang ikatulong bahin sa mga buhing binuhat sa dagat nangamatay, ug ang ikatulong bahin sa mga barko nangaguba.

10 I treæi anðeo zatrubi, i pade s neba velika zvijezda, koja goraše kao svijeæa, i pade na treæinu rijeka i na izvore vodene.

Ang ikatulo ka manulonda nipatingog sa iyang trumpeta, ug ang dako nga bituon nahulog gikan sa langit, nga nagdilaab sama sa sulo, ug ang ikatulong bahin sa mga suba ug mga tubod sa tubig.

11 I ime zvijezdi bješe Pelen; i treæina voda posta pelen, i mnogi ljudi pomriješe od voda, jer bijahu grke.

Ang ngalan sa bituon Panyawan. Ang ikatulong bahin sa tubig nahimong pait, ug daghang mga tawo ang nangamatay gikan sa tubig nga nahimong pait.

12 I èetvrti anðeo zatrubi, i udarena bi treæina sunca, i treæina mjeseca, i treæina zvijezda, da pomrèa treæina njihova, i treæina dana da ne svijetli, tako i noæi.

Ang ikaupat nga manulonda nipatingog sa iyang trumpeta, ug ang ikatulong bahin sa adlaw gihampak, sama usab nga ang ikatulong bahin sa bulan ug ang ikatulong bahin sa mga bituon. Mao nga ang ikatulong bahin mingitngit; ang ikatulong bahin sa adlaw ug ang ikatulong bahin sa gabii walay kahayag.

13 I vidjeh, i èuh jednoga anðela gdje leti posred neba i govori glasom velikijem: teško, teško, teško onima koji žive na zemlji od ostalijeh glasova trubnijeh trojice anðela, koji æe trubiti.

Akong nakita, ug akong nadungog ang usa ka agila nga naglupad tungatunga sa kawanangan, nga nagatawag sa makusog nga tingog, “Alaot, alaot, alaot, kadtong nagpuyo sa kalibotan, tungod sa nahibilin nga huyop sa trumpeta nga patingogon sa tulo ka mga manulonda.”