Psalmi 44

1 Bože, svojim ušima slušasmo, oci nam naši pripovijedaše djelo koje si uèinio u njihovo vrijeme, u staro vrijeme.

למנצח לבני קרח משכיל אלהים באזנינו שמענו אבותינו ספרו לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם׃

2 Rukom svojom izgnao si narode, a njih posadio; iskorijenio si plemena, a njih namnožio.

אתה ידך גוים הורשת ותטעם תרע לאמים ותשלחם׃

3 Jer ne zadobiše zemlje svojim maèem, niti im mišica njihova pomože, nego tvoja desnica i tvoja mišica, i svjetlost lica tvojega, jer ti bijahu omiljeli.

כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא הושיעה למו כי ימינך וזרועך ואור פניך כי רציתם׃

4 Bože, care moj, ti si onaj isti, pošlji pomoæ Jakovu!

אתה הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב׃

5 S tobom æemo izbosti neprijatelje svoje, i s imenom tvojim izgaziæemo one koji ustaju na nas.

בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו׃

6 Jer se ne uzdam u luk svoj, niti æe mi maè moj pomoæi.

כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני׃

7 Nego æeš nas ti izbaviti od neprijatelja našijeh, i nenavidnike naše posramiæeš.

כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות׃

8 Bogom æemo se hvaliti svaki dan, i ime tvoje slaviæemo dovijeka.

באלהים הללנו כל היום ושמך לעולם נודה סלה׃

9 Ali sad si nas povrgao i posramio, i ne ideš s vojskom našom.

אף זנחת ותכלימנו ולא תצא בצבאותינו׃

10 Obraæaš nas te bježimo ispred neprijatelja, i neprijatelji nas naši haraju.

תשיבנו אחור מני צר ומשנאינו שסו למו׃

11 Dao si nas kao ovce da nas jedu, i po narodima rasijao si nas.

תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו׃

12 U bescjenje si prodao narod svoj, i nijesi mu podigao cijene.

תמכר עמך בלא הון ולא רבית במחיריהם׃

13 Dao si nas na potsmijeh susjedima našijem, da nam se rugaju i sramote nas koji žive oko nas.

תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו׃

14 Naèinio si od nas prièu u naroda, gledajuæi nas mašu glavom tuðinci.

תשימנו משל בגוים מנוד ראש בל אמים׃

15 Svaki je dan sramota moja preda mnom, i stid je popao lice moje

כל היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני׃

16 Od rijeèi potsmjevaèevih i rugaèevih, i od pogleda neprijateljevih i osvetljivèevih.

מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם׃

17 Sve ovo snaðe nas; ali ne zaboravismo tebe, niti prestupismo zavjeta tvojega.

כל זאת באתנו ולא שכחנוך ולא שקרנו בבריתך׃

18 Ne otstupi natrag srce naše, i stope naše ne zaðoše s puta tvojega.

לא נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך׃

19 Kad si nas bio u zemlji zmajevskoj, i pokrivao nas sjenom smrtnijem,

כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות׃

20 Onda da bijasmo zaboravili ime Boga svojega i podigli ruke svoje k Bogu tuðemu,

אם שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר׃

21 Ne bi li Bog iznašao to? Jer on zna tajne u srcu.

הלא אלהים יחקר זאת כי הוא ידע תעלמות לב׃

22 A ubijaju nas za tebe svaki dan; s nama postupaju kao s ovcama klanicama.

כי עליך הרגנו כל היום נחשבנו כצאן טבחה׃

23 Ustani, što spavaš, Gospode! Probudi se, nemoj odbaciti zasvagda.

עורה למה תישן אדני הקיצה אל תזנח לנצח׃

24 Zašto kriješ lice svoje? zaboravljaš nevolju i muku našu?

למה פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו׃

25 Duša naša pade u prah, tijelo je naše baèeno na zemlju.

כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו׃

26 Ustani, pomoæi naša, i izbavi nas radi milosti svoje.

קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך׃