Psalmi 22

1 Bože, Bože moj! zašto si me ostavio udaljivši se od spasenja mojega, od rijeèi vike moje?

למנצח על אילת השחר מזמור לדוד אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי׃

2 Bože moj! vièem danju, a ti me ne slušaš, i noæu, ali nemam mira.

אלהי אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא דומיה לי׃

3 Sveti, koji živiš u pohvalama Izrailjevim!

ואתה קדוש יושב תהלות ישראל׃

4 U tebe se uzdaše oci naši, uzdaše se, i ti si ih izbavljao.

בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו׃

5 Tebe prizivaše, i spasavaše se; u tebe se uzdaše, i ne ostajaše u sramoti.

אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא בושו׃

6 A ja sam crv, a ne èovjek; potsmijeh ljudima i rug narodu.

ואנכי תולעת ולא איש חרפת אדם ובזוי עם׃

7 Koji me vide, svi mi se rugaju, razvaljuju usta, mašu glavom,

כל ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש׃

8 I govore: oslonio se na Gospoda, neka mu pomože, neka ga izbavi, ako ga miluje.

גל אל יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו׃

9 Ta, ti si me izvadio iz utrobe; ti si me umirio na sisi matere moje.

כי אתה גחי מבטן מבטיחי על שדי אמי׃

10 Za tobom pristajem od roðenja, od utrobe matere moje ti si Bog moj.

עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה׃

11 Ne udaljuj se od mene; jer je nevolja blizu, a nema pomoænika.

אל תרחק ממני כי צרה קרובה כי אין עוזר׃

12 Opteèe me mnoštvo telaca; jaki volovi Vasanski opkoliše me;

סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני׃

13 Razvališe na me usta svoja. Lav je gladan lova i rièe.

פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג׃

14 Kao voda razlih se; rasuše se sve kosti moje; srce moje posta kao vosak, rastopilo se u meni.

כמים נשפכתי והתפרדו כל עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי׃

15 Sasuši se kao crijep krjepost moja, i jezik moj prionu za grlo, i u prah smrtni meæeš me.

יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר מות תשפתני׃

16 Opkoliše me psi mnogi; èeta zlikovaca ide oko mene, probodoše ruke moje i noge moje.

כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי׃

17 Mogao bih izbrojiti sve kosti svoje. Oni gledaju, i od mene naèiniše stvar za gledanje.

אספר כל עצמותי המה יביטו יראו בי׃

18 Dijele haljine moje meðu sobom, i za dolamu moju bacaju ždrijeb.

יחלקו בגדי להם ועל לבושי יפילו גורל׃

19 Ali ti, Gospode, ne udaljuj se. Silo moja, pohitaj mi u pomoæ.

ואתה יהוה אל תרחק אילותי לעזרתי חושה׃

20 Izbavi od maèa dušu moju, od psa jedinicu moju.

הצילה מחרב נפשי מיד כלב יחידתי׃

21 Saèuvaj me od usta lavovijeh, i od rogova bivolovih, èuvši, izbavi me.

הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני׃

22 Kazujem ime tvoje braæi; usred skupštine hvaliæu te.

אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך׃

23 Koji se bojite Gospoda, hvalite ga. Sve sjeme Jakovljevo! poštuj ga. Boj ga se, sve sjeme Izrailjevo!

יראי יהוה הללוהו כל זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל זרע ישראל׃

24 Jer se ne ogluši molitve ništega niti je odbi; ne odvrati od njega lica svojega, nego ga usliši kad ga zazva.

כי לא בזה ולא שקץ ענות עני ולא הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע׃

25 Tebe æu hvaliti na skupštini velikoj; zavjete svoje svršiæu pred onima koji se njega boje.

מאתך תהלתי בקהל רב נדרי אשלם נגד יראיו׃

26 Neka jedu ubogi i nasite se, i neka hvale Gospoda koji ga traže; živo da bude srce vaše dovijeka.

יאכלו ענוים וישבעו יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד׃

27 Opomenuæe se i obratiæe se ka Gospodu svi krajevi zemaljski, i pokloniæe se pred njim sva plemena neznabožaèka.

יזכרו וישבו אל יהוה כל אפסי ארץ וישתחוו לפניך כל משפחות גוים׃

28 Jer je Gospodnje carstvo; on vlada narodima.

כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים׃

29 Ješæe i pokloniæe se svi pretili na zemlji; pred njim æe pasti svi koji slaze u prah, koji ne mogu saèuvati duše svoje u životu.

אכלו וישתחוו כל דשני ארץ לפניו יכרעו כל יורדי עפר ונפשו לא חיה׃

30 Sjeme æe njihovo služiti njemu. Kazivaæe se za Gospoda rodu potonjemu.

זרע יעבדנו יספר לאדני לדור׃

31 Doæi æe, i kazivaæe pravdu njegovu ljudima njegovijem, koji æe se roditi; jer je on uèinio ovo.

יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה׃