Psalmi 105
1 Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Pjevajte mu i slavite ga; kazujte sva èudesa njegova.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Hvalite se svetijem imenom njegovijem; nek se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Tražite Gospoda i silu njegovu, tražite lice njegovo bez prestanka.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Pamtite èudesa njegova koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Sjeme Avramovo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Pamti uvijek zavjet svoj, rijeè, koju je dao na tisuæu koljena,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 Što je zavjetovao Avramu, i za što se kleo Isaku.
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 To je postavio Jakovu za zakon, i Izrailju za zavjet vjeèni,
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Tada ih još bijaše malo na broj, bijaše ih malo, i bjehu došljaci.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Iðahu od naroda do naroda, iz jednoga carstva k drugome plemenu.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Ne dade nikome da im naudi, i karaše za njih careve:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 “Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.”
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 I pusti glad na onu zemlju; i potr sav hljeb što je za hranu.
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Posla pred njima èovjeka; u roblje prodan bi Josif.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Okovima stegoše noge njegove, gvožðe tištaše dušu njegovu,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 Dok se steèe rijeè njegova, i rijeè Gospodnja proslavi ga.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Posla car i odriješi ga; gospodar nad narodima, i pusti ga.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Postavi ga gospodarem nad domom svojim, i zapovjednikom nad svijem što imaše.
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 Da vlada nad knezovima njegovijem po svojoj volji, i starješine njegove urazumljuje.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Tada doðe Izrailj u Misir, i Jakov se preseli u zemlju Hamovu.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 I namnoži Bog narod svoj i uèini ga jaèega od neprijatelja njegovijeh.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Prevrnu se srce njihovo te omrznuše na narod njegov, i èiniše lukavstvo slugama njegovijem.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Posla Mojsija, slugu svojega, Arona izbranika svojega.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Pokazaše meðu njima èudotvornu silu njegovu i znake njegove u zemlji Hamovoj.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Pusti mrak i zamraèi, i ne protiviše se rijeèi njegovoj.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Pretvori vodu njihovu u krv, i pomori ribu njihovu.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Provre zemlja njihova žabama, i klijeti careva njihovijeh.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Reèe, i doðoše bubine, uši po svijem krajevima njihovijem.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Mjesto dažda posla na njih grad, živi oganj na zemlju njihovu.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 I pobi èokote njihove i smokve njihove, i potr drveta u krajevima njihovijem.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Reèe, i doðoše skakavci i gusjenice nebrojene;
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 I izjedoše svu travu po zemlji njihovoj, i pojedoše rod u polju njihovu.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 I pobi sve prvence u zemlji njihovoj, prvine svakoga truda njihova.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Izvede Izrailjce sa srebrom i zlatom, i ne bješe sustala u plemenima njihovijem.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Obradova se Misir izlasku njihovu, jer strah njihov bješe na nj pao.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Razastrije im oblak za pokrivaè, i oganj da svijetli noæu.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Moliše, i posla im prepelice, i hljebom ih nebeskim hrani.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Otvori kamen i proteèe voda, rijeke protekoše po suhoj pustinji.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Jer se opominjaše svete rijeèi svoje k Avramu, sluzi svojemu.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 I izvede narod svoj u radosti, izbrane svoje u veselju.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 I dade im zemlju naroda i trud tuðinaca u našljedstvo.
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 Da bi èuvali zapovijesti njegove, i zakone njegove pazili. Aliluja.
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
