Poslovice 1
1 Prièe Solomuna sina Davidova, cara Izrailjeva,
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
2 Da se poznaje mudrost i nastava, da se razumiju rijeèi razumne,
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
3 Da se prima nastava u razumu, u pravdi, u sudu i u svemu što je pravo,
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Da se daje ludima razboritost, mladiæima znanje i pomnjivost.
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
5 Mudar æe slušati i više æe znati, i razuman æe steæi mudrost,
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
6 Da razumije prièe i znaèenje, rijeèi mudrijeh ljudi i zagonetke njihove.
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
7 Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; ludi preziru mudrost i nastavu.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
8 Slušaj, sine, nastavu oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
9 Jer æe biti vijenac od milina oko glave tvoje, i grivna na grlu tvom.
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 Sine moj, ako bi te mamili grješnici, ne pristaj;
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 Ako bi rekli: hodi s nama da vrebamo krv, da zasjedamo pravome ni za što;
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
13 Svakojakoga blaga dobiæemo, napuniæemo kuæe svoje plijena;
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
14 Bacaæeš ždrijeb svoj s nama; jedan æe nam tobolac biti svjema;
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 Sine moj, ne idi na put s njima, èuvaj nogu svoju od staze njihove.
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
16 Jer nogama svojim trèe na zlo i hite da proljevaju krv.
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17 Jer se uzalud razapinje mreža na oèi svakoj ptici;
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18 A oni vrebaju svoju krv i zasjedaju svojoj duši.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 Taki su putovi svijeh lakomijeh na dobitak, koji uzima dušu svojim gospodarima.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
20 Premudrost vièe na polju, na ulicama pušta glas svoj;
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21 U najveæoj vrevi vièe, na vratima, u gradu govori svoje besjede:
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 Ludi, dokle æete ljubiti ludost? i potsmjevaèima dokle æe biti mio potsmijeh? i bezumni dokle æe mrziti na znanje?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23 Obratite se na karanje moje; evo, izasuæu vam duh svoj, kazaæu vam rijeèi svoje.
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24 Što zvah, ali ne htjeste, pružah ruku svoju, ali niko ne mari,
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25 Nego odbaciste svaki savjet moj, i karanja mojega ne htjeste primiti;
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
26 Zato æu se i ja smijati vašoj nevolji, rugaæu se kad doðe èega se bojite;
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 Kad kao pustoš doðe èega se bojite, i pogibao vaša kao oluja kad doðe, kad navali na vas nevolja i muka.
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 Tada æe me zvati, ali se neæu odazvati; rano æe tražiti, ali me neæe naæi.
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
29 Jer mrziše na znanje, i straha Gospodnjega ne izabraše;
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
30 Ne pristaše na moj svjet, i preziraše sva karanja moja.
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
31 Zato æe jesti plod od putova svojih, i nasitiæe se savjeta svojih.
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 Jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
33 Ali ko me sluša, boraviæe bezbrižno, i biæe na miru ne bojeæi se zla.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
