Poslovice 18

1 Èovjek samovoljan traži što je njemu milo i miješa se u svašta.

Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.

2 Bezumniku nije mio razum nego da se javlja srce njegovo.

Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.

3 Kad doðe bezbožnik, doðe i rug, i prijekor sa sramotom.

Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.

4 Rijeèi su iz usta èovjeèijih duboka voda, izvor je mudrosti potok koji se ražljeva.

Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.

5 Nije dobro gledati bezbožniku ko je, da se uèini krivo pravomu na sudu.

Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.

6 Usne bezumnikove pristaju u svaðu, i usta njegova dozivlju boj.

Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.

7 Bezumniku su usta njegova pogibao, i usne njegove pruglo duši njegovoj.

Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.

8 Rijeèi su opadaèeve kao izbijenijeh, ali slaze unutra u trbuh.

Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.

9 I ko je nemaran u poslu svom brat je raspikuæi.

Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.

10 Tvrda je kula ime Gospodnje, k njemu æe uteæi pravednik, i biæe u visokom zaklonu.

Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.

11 Bogatstvo je bogatome jak grad i kao visok zid u njegovoj misli.

Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.

12 Pred propast podiže se srce èovjeku, a prije slave ide smjernost.

Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.

13 Ko odgovara prije nego èuje, to mu je ludost i sramota.

Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.

14 Duh èovjeèji snosi bol svoj; a duh oboren ko æe podignuti?

Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?

15 Srce razumna èovjeka dobavlja znanje, i uho mudrijeh traži znanje.

Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.

16 Dar èovjeku širi mjesto i vodi ga pred vlastelje.

Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.

17 Pravedan se èini ko je prvi u svojoj raspri, ali kad doðe bližnji njegov, ispituje se.

Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.

18 Raspre prekida ždrijeb, i izmeðu silnijeh rasuðuje.

Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.

19 Uvrijeðen je brat kao tvrd grad, i svaða je kao prijevornica na dvoru.

Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.

20 Svakomu se trbuh siti plodom usta njegovijeh, dohotkom od usana svojih siti se.

Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.

21 Smrt je i život u vlasti jeziku, i ko ga miluje, ješæe plod njegov.

Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.

22 Ko je našao ženu, našao je dobro i dobio ljubav od Gospoda.

Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.

23 Siromah govori moleæi, a bogat odgovara oštro.

Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.

24 Ko ima prijatelja, valja da postupa prijateljski, jer ima prijatelja vjernijih od brata.

Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.