Poslovice 13

1 Mudar sin sluša nastavu oca svojega; a potsmjevaè ne sluša ukora.

Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.

2 Od ploda usta svojih svaki æe jesti dobro, a duša nevaljalijeh ljudi nasilje.

Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.

3 Ko èuva usta svoja, èuva svoju dušu; ko razvaljuje usne, propada.

Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.

4 Željna je duša ljenivèeva, ali nema ništa; a duša vrijednijeh ljudi obogatiæe se.

Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.

5 Na lažnu rijeè mrzi pravednik; a bezbožnik se mrazi i sramoti.

Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.

6 Pravda èuva onoga koji hodi bezazleno; a bezbožnost obara grješnika.

Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.

7 Ima ko se gradi bogat a nema ništa, i ko se gradi siromah a ima veliko blago.

Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.

8 Otkup je za život èovjeku bogatstvo njegovo, a siromah ne sluša prijetnje.

Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.

9 Vidjelo pravednièko svijetli se, a žižak bezbožnièki ugasiæe se.

Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.

10 Od oholosti biva samo svaða, a koji primaju svjet, u njih je mudrost.

Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.

11 Blago koje se taštinom teèe umaljava se, a ko sabira rukom, umnožava.

Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.

12 Dugo nadanje mori srce, i želja je ispunjena drvo životno.

Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.

13 Ko prezire rijeè sam sebi udi; a ko se boji zapovijesti, platiæe mu se.

Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.

14 Nauka je mudroga izvor životni da se saèuva prugala smrtnijeh.

Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

15 Dobar razum daje ljubav, a put je bezakonièki hrapav.

Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.

16 Svaki pametan èovjek radi s razumom, a bezuman raznosi bezumlje.

Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.

17 Glasnik bezbožan pada u zlo, a vjeran je poslanik lijek.

Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.

18 Siromaštvo i sramota doæi æe na onoga koji odbacuje nastavu; a ko èuva karanje, proslaviæe se.

Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.

19 Ispunjena je želja slast duši, a bezumnima je mrsko otstupiti oda zla.

Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.

20 Ko hodi s mudrima postaje mudar, a ko se druži s bezumnicima postaje gori.

Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.

21 Grješnike goni zlo, a pravednicima se vraæa dobro.

Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.

22 Dobar èovjek ostavlja našljedstvo sinovima sinova svojih, a grješnikovo imanje èuva se pravedniku.

Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.

23 Izobila hrane ima na njivi siromaškoj, a ima ko propada sa zle uprave.

Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.

24 Ko žali prut, mrzi na sina svojega; a ko ga ljubi, kara ga za vremena.

Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.

25 Pravednik jede, i sita mu je duša; a trbuh bezbožnicima nema dosta.

Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.