Jov 36

1 Još govori Elijuj i reèe:

ויסף אליהוא ויאמר׃

2 Potrpi me malo, i pokazaæu ti, jer još ima što bih govorio za Boga.

כתר לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים׃

3 Poèeæu izdaleka besjedu svoju, i pokazaæu da je tvorac moj pravedan.

אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן צדק׃

4 Doista, neæe biti lažne rijeèi moje, kod tebe je koji pravo misli.

כי אמנם לא שקר מלי תמים דעות עמך׃

5 Gle, Bog je silan, ali nikoga ne odbacuje, silan je snagom srèanom.

הן אל כביר ולא ימאס כביר כח לב׃

6 Ne da živjeti bezbožniku, a nevoljnicima èini pravdu.

לא יחיה רשע ומשפט עניים יתן׃

7 Ne odvraæa od pravednika oèiju svojih, nego još s carevima na prijesto posaðuje ih navijek, te se uzvišuju.

לא יגרע מצדיק עיניו ואת מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו׃

8 Ako li su okovani u puta i svezani užima nevoljnièkim,

ואם אסורים בזקים ילכדון בחבלי עני׃

9 Tada im napominje djela njihova i bezakonja njihova kako su silna.

ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו׃

10 I otvora im uho da bi se popravili, i govori im da se vrate od bezakonja.

ויגל אזנם למוסר ויאמר כי ישבון מאון׃

11 Ako poslušaju i stanu mu služiti, dovršuju dane svoje u dobru i godine svoje u radosti.

אם ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים׃

12 Ako li ne poslušaju, ginu od maèa i umiru s bezumlja.

ואם לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי דעת׃

13 A koji su licemjerna srca, navlaèe gnjev i ne vièu kad ih poveže;

וחנפי לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם׃

14 Umire u mladosti duša njihova i život njihov meðu kurvama.

תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים׃

15 Izbavlja nevoljnika iz nevolje njegove i otvora mu uho u muci.

יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם׃

16 Tako bi i tebe izveo iz tjeskobe na prostrano mjesto, gdje ništa ne dosaðuje, i mirni sto tvoj bio bi pun pretiline.

ואף הסיתך מפי צר רחב לא מוצק תחתיה ונחת שלחנך מלא דשן׃

17 Ali si zaslužio sud bezbožnièki; i sud i pravda snaðe te.

ודין רשע מלאת דין ומשפט יתמכו׃

18 Doista, gnjev je na tebi; gledaj da te ne odbaci u karanju, te te veliki otkup neæe izbaviti.

כי חמה פן יסיתך בספק ורב כפר אל יטך׃

19 Hoæe li gledati na tvoje bogatstvo? neæe ni na zlato ni na kaku silu blaga tvojega.

היערך שועך לא בצר וכל מאמצי כח׃

20 Ne uzdiši za noæu u koju narodi odlaze na svoje mjesto.

אל תשאף הלילה לעלות עמים תחתם׃

21 Èuvaj se da ne pogledaš na taštinu i voliš nju nego nevolju.

השמר אל תפן אל און כי על זה בחרת מעני׃

22 Gle, Bog je najviši svojom silom, ko je uèitelj kao on?

הן אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה׃

23 Ko mu je odredio put njegov? ili ko æe mu reæi: èiniš nepravo?

מי פקד עליו דרכו ומי אמר פעלת עולה׃

24 Opominji se da velièaš djela njegova, koja gledaju ljudi.

זכר כי תשגיא פעלו אשר שררו אנשים׃

25 Svi ljudi vide ih, svaki ih gleda izdaleka.

כל אדם חזו בו אנוש יביט מרחוק׃

26 Gle, Bog je velik, i ne možemo ga poznati, broj godina njegovijeh ne može se dokuèiti.

הן אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא חקר׃

27 Jer on steže kaplje vodene, koje liju dažd iz oblaka njegovijeh;

כי יגרע נטפי מים יזקו מטר לאדו׃

28 Kad teku oblaci, kaplju na mnoštvo ljudsko.

אשר יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב׃

29 I ko bi razumio prostor oblacima i grmljavu u šatoru njegovu?

אף אם יבין מפרשי עב תשאות סכתו׃

30 Kako prostire nad njim svjetlost svoju, i dubine morske pokriva?

הן פרש עליו אורו ושרשי הים כסה׃

31 Tijem sudi narodima, daje hrane izobila.

כי בם ידין עמים יתן אכל למכביר׃

32 Rukama zaklanja svjetlost, i nareðuje koga da srete,

על כפים כסה אור ויצו עליה במפגיע׃

33 Javljajuæi prema njemu dobru volju svoju, i prema stoci i prema rodu zemaljskom.

יגיד עליו רעו מקנה אף על עולה׃