Jov 33

1 Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.

ואולם שמע נא איוב מלי וכל דברי האזינה׃

2 Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.

הנה נא פתחתי פי דברה לשוני בחכי׃

3 Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.

ישר לבי אמרי ודעת שפתי ברור מללו׃

4 Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.

רוח אל עשתני ונשמת שדי תחיני׃

5 Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.

אם תוכל השיבני ערכה לפני התיצבה׃

6 Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.

הן אני כפיך לאל מחמר קרצתי גם אני׃

7 Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.

הנה אמתי לא תבעתך ואכפי עליך לא יכבד׃

8 Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:

אך אמרת באזני וקול מלין אשמע׃

9 Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.

זך אני בלי פשע חף אנכי ולא עון לי׃

10 Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.

הן תנואות עלי ימצא יחשבני לאויב לו׃

11 Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.

ישם בסד רגלי ישמר כל ארחתי׃

12 Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.

הן זאת לא צדקת אענך כי ירבה אלוה מאנוש׃

13 Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?

מדוע אליו ריבות כי כל דבריו לא יענה׃

14 Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.

כי באחת ידבר אל ובשתים לא ישורנה׃

15 U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,

בחלום חזיון לילה בנפל תרדמה על אנשים בתנומות עלי משכב׃

16 Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,

אז יגלה אזן אנשים ובמסרם יחתם׃

17 Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;

להסיר אדם מעשה וגוה מגבר יכסה׃

18 Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.

יחשך נפשו מני שחת וחיתו מעבר בשלח׃

19 I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.

והוכח במכאוב על משכבו וריב עצמיו אתן׃

20 Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;

וזהמתו חיתו לחם ונפשו מאכל תאוה׃

21 Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,

יכל בשרו מראי ושפי עצמותיו לא ראו׃

22 I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.

ותקרב לשחת נפשו וחיתו לממתים׃

23 Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,

אם יש עליו מלאך מליץ אחד מני אלף להגיד לאדם ישרו׃

24 Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.

ויחננו ויאמר פדעהו מרדת שחת מצאתי כפר׃

25 I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,

רטפש בשרו מנער ישוב לימי עלומיו׃

26 Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.

יעתר אל אלוה וירצהו וירא פניו בתרועה וישב לאנוש צדקתו׃

27 Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.

ישר על אנשים ויאמר חטאתי וישר העויתי ולא שוה לי׃

28 On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.

פדה נפשי מעבר בשחת וחיתי באור תראה׃

29 Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,

הן כל אלה יפעל אל פעמים שלוש עם גבר׃

30 Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.

להשיב נפשו מני שחת לאור באור החיים׃

31 Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.

הקשב איוב שמע לי החרש ואנכי אדבר׃

32 Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;

אם יש מלין השיבני דבר כי חפצתי צדקך׃

33 Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.

אם אין אתה שמע לי החרש ואאלפך חכמה׃