Jov 30

1 A sada smiju mi se mlaði od mene, kojima otaca ne bih bio htio metnuti sa psima stada svojega.

ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃

2 A na što bi mi i bila sila ruku njihovijeh? u njima bješe propala starost.

גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃

3 Od siromaštva i gladi samoæovahu bježeæi na suha, mraèna, pusta i opustošena mjesta;

בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃

4 Koji brahu lobodu po èestama, i smrekovo korijenje bješe im hrana.

הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃

5 Izmeðu ljudi bijahu izgonjeni i vikaše se za njima kao za lupežem.

מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃

6 Življahu po strašnijem uvalama, po jamama u zemlji i u kamenu.

בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃

7 Po grmovima rikahu, pod trnjem se skupljahu.

בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃

8 Bijahu ljudi nikakvi i bez imena, manje vrijedni nego zemlja.

בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃

9 I njima sam sada pjesma, i postah im prièa.

ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃

10 Gade se na me, idu daleko od mene i ne ustežu se pljuvati mi u lice.

תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃

11 Jer je Bog odapeo moju tetivu i muke mi zadao te zbaciše uzdu preda mnom.

כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃

12 S desne strane ustaju momci, potkidaju mi noge, i nasipaju put k meni da me upropaste.

על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃

13 Raskopaše moju stazu, umnožiše mi muke, ne treba niko da im pomaže.

נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃

14 Kao širokim prolomom naviru, i navaljuju preko razvalina.

כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃

15 Strahote navališe na me, i kao vjetar tjeraju dušu moju, i kao oblak proðe sreæa moja.

ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃

16 I sada se duša moja ražljeva u meni, stigoše me dani muèni.

ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃

17 Noæu probada mi kosti u meni, i žile moje ne odmaraju se.

לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃

18 Od teške sile promijenilo se odijelo moje, i kao ogrlica u košulje moje steže me.

ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃

19 Bacio me je u blato, te sam kao prah i pepeo.

הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃

20 Vièem k tebi, a ti me ne slušaš; stojim pred tobom, a ti ne gledaš na me.

אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃

21 Pretvorio si mi se u ljuta neprijatelja; silom ruke svoje suprotiš mi se.

תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃

22 Podižeš me u vjetar, posaðuješ me na nj, i rastapaš u meni sve dobro.

תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃

23 Jer znam da æeš me odvesti na smrt i u dom odreðeni svjema živima.

כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃

24 Ali neæe pružiti ruke svoje u grob; kad ih stane potirati, oni neæe vikati.

אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃

25 Nijesam li plakao radi onoga koji bijaše u zlu? nije li duša moja žalosna bivala radi ubogoga?

אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃

26 Kad se dobru nadah, doðe mi zlo; i kad se nadah svjetlosti, doðe mrak.

כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃

27 Utroba je moja uzavrela, i ne može da se umiri, zadesiše me dani muèni.

מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃

28 Hodim crn, ne od sunca, ustajem i vièem u zboru.

קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃

29 Brat postah zmajevima i drug sovama.

אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃

30 Pocrnjela je koža na meni i kosti moje posahnuše od žege.

עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃

31 Gusle se moje pretvoriše u zapijevku, i svirala moja u plaè.

ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃