< Jov 23 >

1 A Jov odgovori i reèe:
Отвещав же Иов, рече:
2 Još je tužnjava moja odmet? a nevolja je moja teža od uzdaha mojih.
вем убо, яко из руки моея обличение мое есть, и рука Его тяжка бысть паче моего воздыхания.
3 O kad bih znao kako bih našao Boga! da otidem do prijestola njegova,
Кто убо увесть, яко обрящу Его и прииду ко кончине?
4 Da razložim pred njim parbu svoju, i usta svoja napunim razloga,
И реку мой суд, уста же моя исполню обличения,
5 Da znam šta bi mi odgovorio, i razumijem šta bi mi rekao.
уразумею же изцеления, яже ми речет, и ощущу, что ми возвестит.
6 Bi li se prema velikoj sili svojoj preo sa mnom? Ne; nego bi mi pomogao.
И аще со многою крепостию найдет на мя, посем же не воспретит ми.
7 Ondje bi se pravedan èovjek mogao pravdati s njim, i oslobodio bih se zasvagda od svoga sudije.
Истина бо и обличение от Него: да изведет же в конец суд мой.
8 Gle, ako poðem naprijed, nema ga; ako li natrag, ne nahodim ga;
Аще бо во первых пойду, ктому несмь: в последних же, како вем Его?
9 Ako nalijevo radi, ne vidim ga; ako nadesno, zaklonio se, ne mogu ga vidjeti.
Ошуюю творящу Ему, и не разумех: обложит одесную, и не узрю.
10 Ali on zna put moj; kad me okuša, izaæi æu kao zlato.
Весть бо уже путь мой, искуси же мя яко злато.
11 Po stopama je njegovijem stupala noga moja; puta njegova držao sam se, i ne zaðoh.
Изыду же в заповедех Его, пути бо Его сохраних, и не уклонюся от заповедий Его
12 Od zapovijesti usta njegovijeh nijesam otstupao; èuvao sam rijeèi usta njegovijeh više nego svoj užitak.
и не преступлю, в недрех же моих сокрых глаголголы Его.
13 Ali kad on što naumi, ko æe ga odvratiti? što duša njegova zaželi, ono èini.
Аще же и Сам судил тако, кто есть рекий противу Ему? Сам бо восхоте и сотвори.
14 I izvršiæe što je naumio za me; i toga ima u njega mnogo.
Сего ради о Нем трепетен бых, наказуемь же попекохся о Нем:
15 Zato sam se uplašio od njega; i kad to mislim, strah me je od njega.
сего ради от лица Его потщуся, поучуся и убоюся от Него.
16 Bog je rastopio srce moje, svemoguæi me je uplašio.
И Господь умягчил сердце мое, и Вседержитель потщася о мне:
17 Što ne pogiboh prije mraka? i što ne sakri mrak ispred mene?
не ведех бо, яко найдет на мя тма, пред лицем же моим покрыет мрак.

< Jov 23 >