Jov 23

1 A Jov odgovori i reèe:

ויען איוב ויאמר׃

2 Još je tužnjava moja odmet? a nevolja je moja teža od uzdaha mojih.

גם היום מרי שחי ידי כבדה על אנחתי׃

3 O kad bih znao kako bih našao Boga! da otidem do prijestola njegova,

מי יתן ידעתי ואמצאהו אבוא עד תכונתו׃

4 Da razložim pred njim parbu svoju, i usta svoja napunim razloga,

אערכה לפניו משפט ופי אמלא תוכחות׃

5 Da znam šta bi mi odgovorio, i razumijem šta bi mi rekao.

אדעה מלים יענני ואבינה מה יאמר לי׃

6 Bi li se prema velikoj sili svojoj preo sa mnom? Ne; nego bi mi pomogao.

הברב כח יריב עמדי לא אך הוא ישם בי׃

7 Ondje bi se pravedan èovjek mogao pravdati s njim, i oslobodio bih se zasvagda od svoga sudije.

שם ישר נוכח עמו ואפלטה לנצח משפטי׃

8 Gle, ako poðem naprijed, nema ga; ako li natrag, ne nahodim ga;

הן קדם אהלך ואיננו ואחור ולא אבין לו׃

9 Ako nalijevo radi, ne vidim ga; ako nadesno, zaklonio se, ne mogu ga vidjeti.

שמאול בעשתו ולא אחז יעטף ימין ולא אראה׃

10 Ali on zna put moj; kad me okuša, izaæi æu kao zlato.

כי ידע דרך עמדי בחנני כזהב אצא׃

11 Po stopama je njegovijem stupala noga moja; puta njegova držao sam se, i ne zaðoh.

באשרו אחזה רגלי דרכו שמרתי ולא אט׃

12 Od zapovijesti usta njegovijeh nijesam otstupao; èuvao sam rijeèi usta njegovijeh više nego svoj užitak.

מצות שפתיו ולא אמיש מחקי צפנתי אמרי פיו׃

13 Ali kad on što naumi, ko æe ga odvratiti? što duša njegova zaželi, ono èini.

והוא באחד ומי ישיבנו ונפשו אותה ויעש׃

14 I izvršiæe što je naumio za me; i toga ima u njega mnogo.

כי ישלים חקי וכהנה רבות עמו׃

15 Zato sam se uplašio od njega; i kad to mislim, strah me je od njega.

על כן מפניו אבהל אתבונן ואפחד ממנו׃

16 Bog je rastopio srce moje, svemoguæi me je uplašio.

ואל הרך לבי ושדי הבהילני׃

17 Što ne pogiboh prije mraka? i što ne sakri mrak ispred mene?

כי לא נצמתי מפני חשך ומפני כסה אפל׃