Isaija 32

1 Evo, car æe carovati pravo i knezovi æe vladati po pravdi.

הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו׃

2 I èovjek æe biti kao zaklon od vjetra, i kao utoèište od poplave, kao potoci na suhu mjestu, kao sjen od velike stijene u zemlji sasušenoj.

והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה׃

3 I oèi onijeh koji vide neæe biti zaslijepljene, i uši onijeh koji èuju slušaæe.

ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה׃

4 I srce nerazumnijeh razumjeæe mudrost, i jezik mutavijeh govoriæe brzo i razgovijetno.

ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות׃

5 Nevaljalac se neæe više zvati knez, niti æe se tvrdica nazivati podašnijem.

לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע׃

6 Jer nevaljalac o nevaljalstvu govori, i srce njegovo gradi bezakonje, radeæi licemjerno i govoreæi na Boga laž, da isprazni dušu gladnomu i napoj žednomu da uzme.

כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר׃

7 I sprave tvrdièine zle su; smišlja lukavštine da zatre nište rijeèima lažnijem i kad siromah govori pravo.

וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים באמרי שקר ובדבר אביון משפט׃

8 Ali knez smišlja kneževski, i ustaje da radi kneževski.

ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום׃

9 Ustanite, žene mirne, slušajte glas moj; kæeri bezbrižne, èujte rijeèi moje.

נשים שאננות קמנה שמענה קולי בנות בטחות האזנה אמרתי׃

10 Za mnogo godina biæete u smetnji, vi bezbrižne; jer neæe biti berbe, i sabiranje neæe doæi.

ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא׃

11 Strašite se, vi mirne; drkæite, vi bezbrižne, svucite se, budite gole, i pripašite oko sebe kostrijet,

חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים׃

12 Bijuæi se u prsi za lijepijem njivama, za rodnijem èokotima.

על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה׃

13 Trnje i èkalj niknuæe na zemlji naroda mojega, i po svijem kuæama veselijem, u gradu veselom.

על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה׃

14 Jer æe se dvorovi ostaviti, vreve gradske nestaæe; kule i stražare postaæe peæine dovijeka, radost divljim magarcima i paša stadima,

כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם משוש פראים מרעה עדרים׃

15 Dokle se ne izlije na nas duh s visine i pustinja postane njiva a njiva se stane uzimati za šumu.

עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל ליער יחשב׃

16 Tada æe sud stanovati u pustinji, i pravda æe stajati na njivi.

ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב׃

17 I mir æe biti djelo pravde, što æe pravda uèiniti biæe pokoj i bezbrižnost dovijeka.

והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה השקט ובטח עד עולם׃

18 I moj æe narod sjedjeti u mirnu stanu i u šatorima pouzdanijem, na poèivalištima tihim.

וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות׃

19 Ali æe grad pasti na šumu, i grad æe se vrlo sniziti.

וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר׃

20 Blago vama koji sijete pokraj svake vode, i puštate volove i magarce.

אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור׃