Propovednik 10

1 Od mrtvijeh muha usmrdi se i pokvari ulje apotekarsko, tako od malo ludosti cijena mudrosti i slavi.

זבובי מות יבאיש יביע שמן רוקח יקר מחכמה מכבוד סכלות מעט׃

2 Srce je mudromu s desne strane, a ludomu je s lijeve strane.

לב חכם לימינו ולב כסיל לשמאלו׃

3 Bezumnik i kad ide putem, bez razuma je i kazuje svjema da je bezuman.

וגם בדרך כשהסכל הלך לבו חסר ואמר לכל סכל הוא׃

4 Ako se podigne na te gnjev onoga koji vlada, ne ostavljaj mjesta svojega, jer blagost uklanja velike grijehe.

אם רוח המושל תעלה עליך מקומך אל תנח כי מרפא יניח חטאים גדולים׃

5 Ima zlo koje vidjeh pod suncem, kao pogrješka koja dolazi od vladaoca:

יש רעה ראיתי תחת השמש כשגגה שיצא מלפני השליט׃

6 Ludost se posaðuje na najviše mjesto, i bogati sjede na niskom mjestu.

נתן הסכל במרומים רבים ועשירים בשפל ישבו׃

7 Vidjeh sluge na konjma, a knezovi idu pješice kao sluge.

ראיתי עבדים על סוסים ושרים הלכים כעבדים על הארץ׃

8 Ko jamu kopa, u nju æe pasti, i ko razvaljuje ogradu, uješæe ga zmija.

חפר גומץ בו יפול ופרץ גדר ישכנו נחש׃

9 Ko odmièe kamenje, udariæe se o njih; ko cijepa drva, nije miran od njih.

מסיע אבנים יעצב בהם בוקע עצים יסכן בם׃

10 Kad se zatupi gvožðe i oštrice mu se ne naoštri, tada treba više snage; ali mudrost može bolje opraviti.

אם קהה הברזל והוא לא פנים קלקל וחילים יגבר ויתרון הכשיר חכמה׃

11 Ako ujede zmija prije bajanja, ništa neæe pomoæi bajaè.

אם ישך הנחש בלוא לחש ואין יתרון לבעל הלשון׃

12 Rijeèi iz usta mudroga ljupke su, a bezumnoga proždiru usne njegove.

דברי פי חכם חן ושפתות כסיל תבלענו׃

13 Poèetak je rijeèima usta njegovijeh ludost, a svršetak govoru njegovu zlo bezumlje.

תחלת דברי פיהו סכלות ואחרית פיהו הוללות רעה׃

14 Jer ludi mnogo govori, a èovjek ne zna što æe biti; i ko æe mu kazati što æe poslije njega biti?

והסכל ירבה דברים לא ידע האדם מה שיהיה ואשר יהיה מאחריו מי יגיד לו׃

15 Lude mori trud njihov, jer ne znaju ni u grad otiæi.

עמל הכסילים תיגענו אשר לא ידע ללכת אל עיר׃

16 Teško tebi, zemljo, kad ti je car dijete i knezovi tvoji rano jedu!

אי לך ארץ שמלכך נער ושריך בבקר יאכלו׃

17 Blago tebi, zemljo, kad ti je car plemenit i knezovi tvoji jedu na vrijeme da se potkrijepe a ne da se opiju.

אשריך ארץ שמלכך בן חורים ושריך בעת יאכלו בגבורה ולא בשתי׃

18 S lijenosti ugiblje se krov i s nemarnijeh ruku prokapljuje kuæa.

בעצלתים ימך המקרה ובשפלות ידים ידלף הבית׃

19 Radi veselja gotove se gozbe, i vino veseli žive, a novci vrše sve.

לשחוק עשים לחם ויין ישמח חיים והכסף יענה את הכל׃

20 Ni u misli svojoj ne psuj cara, ni u klijeti, u kojoj spavaš, ne psuj bogatoga, jer ptica nebeska odnijeæe glas i što krila ima dokazaæe rijeè.

גם במדעך מלך אל תקלל ובחדרי משכבך אל תקלל עשיר כי עוף השמים יוליך את הקול ובעל הכנפים יגיד דבר׃