لُوکَح 4
| تَتَح پَرَں یِیشُح پَوِتْریناتْمَنا پُورْنَح سَنْ یَرْدَّنَنَدْیاح پَراورِتْیاتْمَنا پْرانْتَرَں نِیتَح سَنْ چَتْوارِںشَدِّنانِ یاوَتْ شَیتانا پَرِیکْشِتوبھُوتْ، | 1 |
Jesus aber, voll Heiligen Geistes, kam wieder von dem Jordan und ward vom Geist in die Wüste geführet
| کِنْچَ تانِ سَرْوَّدِنانِ بھوجَنَں وِنا سْتھِتَتْواتْ کالے پُورْنے سَ کْشُدھِتَوانْ۔ | 2 |
und ward vierzig Tage lang von dem Teufel versucht. Und er aß nichts in denselbigen Tagen. Und da dieselbigen ein Ende hatten, hungerte ihn danach.
| تَتَح شَیتاناگَتْیَ تَمَوَدَتْ تْوَں چیدِیشْوَرَسْیَ پُتْرَسْتَرْہِ پْرَسْتَرانیتانْ آجْنَیا پُوپانْ کُرُ۔ | 3 |
Der Teufel aber sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so sprich zu dem Stein, daß er Brot werde.
| تَدا یِیشُرُواچَ، لِپِرِیدرِشِی وِدْیَتے مَنُجَح کیوَلینَ پُوپینَ نَ جِیوَتِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ سَرْوّابھِراجْنابھِ رْجِیوَتِ۔ | 4 |
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es stehet geschrieben: Der Mensch lebt nicht allein vom Brot, sondern von einem jeglichen Wort Gottes.
| تَدا شَیتانْ تَمُچَّں پَرْوَّتَں نِیتْوا نِمِشَیکَمَدھْیے جَگَتَح سَرْوَّراجْیانِ دَرْشِتَوانْ۔ | 5 |
Und der Teufel führete ihn auf einen hohen Berg und weisete ihm alle Reiche der ganzen Welt in einem Augenblick
| پَشْچاتْ تَمَوادِیتْ سَرْوَّمْ ایتَدْ وِبھَوَں پْرَتاپَنْچَ تُبھْیَں داسْیامِ تَنْ مَیِ سَمَرْپِتَماسْتے یَں پْرَتِ مَمیچّھا جایَتے تَسْمَے داتُں شَکْنومِ، | 6 |
und sprach zu ihm: Alle diese Macht will ich dir geben und ihre HERRLIchkeit; denn sie ist mir übergeben, und ich gebe sie, welchem ich will.
| تْوَں چینْماں بھَجَسے تَرْہِ سَرْوَّمیتَتْ تَوَیوَ بھَوِشْیَتِ۔ | 7 |
So du nun mich willst anbeten, so soll es alles dein sein.
| تَدا یِیشُسْتَں پْرَتْیُکْتَوانْ دُورِی بھَوَ شَیتانْ لِپِراسْتے، نِجَں پْرَبھُں پَرَمیشْوَرَں بھَجَسْوَ کیوَلَں تَمیوَ سیوَسْوَ چَ۔ | 8 |
Jesus antwortete ihm und sprach: Heb' dich weg von mir, Satan! Es stehet geschrieben: Du sollst Gott, deinen HERRN, anbeten und ihm allein dienen.
| اَتھَ شَیتانْ تَں یِرُوشالَمَں نِیتْوا مَنْدِرَسْیَ چُوڈایا اُپَرِ سَمُپَویشْیَ جَگادَ تْوَں چیدِیشْوَرَسْیَ پُتْرَسْتَرْہِ سْتھانادِتو لَمْپھِتْوادھَح | 9 |
Und er führete ihn gen Jerusalem und stellete ihn auf des Tempels Zinne und sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so laß dich von hinnen hinunter;
| پَتَ یَتو لِپِراسْتے، آجْناپَیِشْیَتِ سْوِییانْ دُوتانْ سَ پَرَمیشْوَرَح۔ | 10 |
denn es stehet geschrieben: Er wird befehlen seinen Engeln von dir, daß sie dich bewahren
| رَکْشِتُں سَرْوَّمارْگے تْواں تینَ تْوَچَّرَنے یَتھا۔ نَ لَگیتْ پْرَسْتَراگھاتَسْتْواں دھَرِشْیَنْتِ تے تَتھا۔ | 11 |
und auf den Händen tragen, auf daß du nicht etwa deinen Fuß an einen Stein stoßest.
| تَدا یِیشُنا پْرَتْیُکْتَمْ اِدَمَپْیُکْتَمَسْتِ تْوَں سْوَپْرَبھُں پَریشَں ما پَرِیکْشَسْوَ۔ | 12 |
Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es ist gesagt: Du sollst Gott, deinen HERRN, nicht versuchen.
| پَشْچاتْ شَیتانْ سَرْوَّپَرِیکْشاں سَماپْیَ کْشَناتَّں تْیَکْتْوا یَیَو۔ | 13 |
Und da der Teufel alle Versuchung vollendet hatte, wich er von ihm eine Zeitlang.
| تَدا یِیشُراتْمَپْرَبھاواتْ پُنَرْگالِیلْپْرَدیشَں گَتَسْتَدا تَتْسُکھْیاتِشْچَتُرْدِشَں وْیانَشے۔ | 14 |
Und Jesus kam wieder in des Geistes Kraft nach Galiläa; und das Gerücht erscholl von ihm durch alle umliegenden Orte.
| سَ تیشاں بھَجَنَگرِہیشُ اُپَدِشْیَ سَرْوَّیح پْرَشَںسِتو بَبھُووَ۔ | 15 |
Und er lehrete in ihren Schulen und ward von jedermann gepreiset.
| اَتھَ سَ سْوَپالَنَسْتھانَں ناسَرَتْپُرَمیتْیَ وِشْرامَوارے سْواچارادْ بھَجَنَگیہَں پْرَوِشْیَ پَٹھِتُمُتَّسْتھَو۔ | 16 |
Und er kam gen Nazareth, da er erzogen war, und ging in die Schule nach seiner Gewohnheit am Sabbattage und stund auf und wollte lesen.
| تَتو یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِنَح پُسْتَکے تَسْیَ کَرَدَتّے سَتِ سَ تَتْ پُسْتَکَں وِسْتارْیَّ یَتْرَ وَکْشْیَمانانِ وَچَنانِ سَنْتِ تَتْ سْتھانَں پْراپْیَ پَپاٹھَ۔ | 17 |
Da ward ihm das Buch des Propheten Jesaja gereicht. Und da er das Buch herumwarf, fand er den Ort, da geschrieben stehet:
| آتْما تُ پَرَمیشَسْیَ مَدِییوپَرِ وِدْیَتے۔ دَرِدْریشُ سُسَںوادَں وَکْتُں ماں سوبھِشِکْتَوانْ۔ بھَگْنانْتَح کَرَنالّوکانْ سُسْوَسْتھانْ کَرْتُّمیوَ چَ۔ بَنْدِیکرِتیشُ لوکیشُ مُکْتے رْگھوشَیِتُں وَچَح۔ نیتْرانِ داتُمَنْدھیبھْیَسْتْراتُں بَدّھَجَنانَپِ۔ | 18 |
Der Geist des HERRN ist bei mir, derhalben er mich gesalbet hat und gesandt, zu verkündigen das Evangelium den Armen, zu heilen die zerstoßenen Herzen, zu predigen den Gefangenen, daß sie los sein sollen, und den Blinden das Gesicht und den Zerschlagenen, daß sie frei und ledig sein sollen,
| پَریشانُگْرَہے کالَں پْرَچارَیِتُمیوَ چَ۔ سَرْوَّیتَتْکَرَنارْتھایَ مامیوَ پْرَہِنوتِ سَح۔۔ | 19 |
und zu predigen das angenehme Jahr des HERRN.
| تَتَح پُسْتَکَں بَدْوّا پَرِچارَکَسْیَ ہَسْتے سَمَرْپْیَ چاسَنے سَمُپَوِشْٹَح، تَتو بھَجَنَگرِہے یاوَنْتو لوکا آسَنْ تے سَرْوّےنَنْیَدرِشْٹْیا تَں وِلُلوکِرے۔ | 20 |
Und als er das Buch zutat, gab er's dem Diener und setzte sich. Und aller Augen, die in der Schule waren, sahen auf ihn.
| اَنَنْتَرَمْ اَدْیَیتانِ سَرْوّانِ لِکھِتَوَچَنانِ یُشْماکَں مَدھْیے سِدّھانِ سَ اِماں کَتھاں تیبھْیَح کَتھَیِتُماریبھے۔ | 21 |
Und er fing an, zu sagen zu ihnen: Heute ist diese Schrift erfüllet vor euren Ohren.
| تَتَح سَرْوّے تَسْمِنْ اَنْوَرَجْیَنْتَ، کِنْچَ تَسْیَ مُکھانِّرْگَتابھِرَنُگْرَہَسْیَ کَتھابھِشْچَمَتْکرِتْیَ کَتھَیاماسُح کِمَیَں یُوشَپھَح پُتْرو نَ؟ | 22 |
Und sie gaben alle Zeugnis von ihm und wunderten sich der holdseligen Worte, die aus seinem Munde gingen, und sprachen: Ist das nicht Josephs Sohn?
| تَدا سووادِیدْ ہے چِکِتْسَکَ سْوَمیوَ سْوَسْتھَں کُرُ کَپھَرْناہُومِ یَدْیَتْ کرِتَوانْ تَدَشْرَوشْمَ تاح سَرْواح کْرِیا اَتْرَ سْوَدیشے کُرُ کَتھامیتاں یُویَمیواوَشْیَں ماں وَدِشْیَتھَ۔ | 23 |
Und er sprach zu ihnen: Ihr werdet freilich zu mir sagen dies Sprichwort: Arzt, hilf dir selber! Denn wie große Dinge haben wir gehört zu Kapernaum geschehen? Tue auch also hier in deinem Vaterlande!
| پُنَح سووادِیدْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَدامِ، کوپِ بھَوِشْیَدْوادِی سْوَدیشے سَتْکارَں نَ پْراپْنوتِ۔ | 24 |
Er aber sprach: Wahrlich, ich sage euch, kein Prophet ist angenehm in seinem Vaterlande.
| اَپَرَنْچَ یَتھارْتھَں وَچْمِ، ایلِیَسْیَ جِیوَنَکالے یَدا سارْدّھَتْرِتَیَوَرْشانِ یاوَتْ جَلَدَپْرَتِبَنْدھاتْ سَرْوَّسْمِنْ دیشے مَہادُرْبھِکْشَمْ اَجَنِشْٹَ تَدانِیمْ اِسْراییلو دیشَسْیَ مَدھْیے بَہْوْیو وِدھَوا آسَنْ، | 25 |
Aber in der Wahrheit sage ich euch: Es waren viel Witwen in Israel zu Elias Zeiten, da der Himmel verschlossen war drei Jahre und sechs Monden, da eine große Teurung war im ganzen Lande;
| کِنْتُ سِیدونْپْرَدیشِییَسارِپھَتْپُرَنِواسِنِیمْ ایکاں وِدھَواں وِنا کَسْیاشْچِدَپِ سَمِیپے ایلِیَح پْریرِتو نابھُوتْ۔ | 26 |
und zu der keiner ward Elia gesandt denn allein gen Sarepta der Sidonier, zu einer Witwe.
| اَپَرَنْچَ اِلِیشایَبھَوِشْیَدْوادِوِدْیَمانَتاکالے اِسْراییلْدیشے بَہَوَح کُشْٹھِنَ آسَنْ کِنْتُ سُرِییَدیشِییَں نامانْکُشْٹھِنَں وِنا کوپْیَنْیَح پَرِشْکرِتو نابھُوتْ۔ | 27 |
Und viel Aussätzige waren in Israel zu des Propheten Elisa Zeiten; und der keiner ward gereiniget denn allein Naeman aus Syrien.
| اِماں کَتھاں شْرُتْوا بھَجَنَگیہَسْتھِتا لوکاح سَکْرودھَمْ اُتّھایَ | 28 |
Und sie wurden voll Zorns alle, die in der Schule waren, da sie das höreten,
| نَگَراتَّں بَہِشْکرِتْیَ یَسْیَ شِکھَرِنَ اُپَرِ تیشاں نَگَرَں سْتھاپِتَماسْتے تَسْمانِّکْشیپْتُں تَسْیَ شِکھَرَں تَں نِنْیُح | 29 |
und stunden auf und stießen ihn zur Stadt hinaus und führeten ihn auf einen Hügel des Berges, darauf ihre Stadt gebauet war, daß sie ihn hinabstürzeten.
| کِنْتُ سَ تیشاں مَدھْیادَپَسرِتْیَ سْتھانانْتَرَں جَگامَ۔ | 30 |
Aber er ging mitten durch sie hinweg.
| تَتَح پَرَں یِیشُرْگالِیلْپْرَدیشِییَکَپھَرْناہُومْنَگَرَ اُپَسْتھایَ وِشْرامَوارے لوکانُپَدیشْٹُمْ آرَبْدھَوانْ۔ | 31 |
Und kam gen Kapernaum, in die Stadt Galiläas, und lehrete sie an den Sabbaten.
| تَدُپَدیشاتْ سَرْوّے چَمَچَّکْرُ رْیَتَسْتَسْیَ کَتھا گُرُتَرا آسَنْ۔ | 32 |
Und sie verwunderten sich seiner Lehre; denn seine Rede war gewaltig.
| تَدانِیں تَدْبھَجَنَگیہَسْتھِتومیدھْیَبھُوتَگْرَسْتَ ایکو جَنَ اُچَّیح کَتھَیاماسَ، | 33 |
Und es war ein Mensch in der Schule, besessen mit einem unsaubern Teufel. Und der schrie laut
| ہے ناسَرَتِییَیِیشوسْمانْ تْیَجَ، تْوَیا سَہاسْماکَں کَح سَمْبَنْدھَح؟ کِمَسْمانْ وِناشَیِتُمایاسِ؟ تْوَمِیشْوَرَسْیَ پَوِتْرو جَنَ ایتَدَہَں جانامِ۔ | 34 |
und sprach: Halt, was haben wir mit dir zu schaffen, Jesus von Nazareth? Du bist kommen, uns zu verderben. Ich weiß, wer du bist, nämlich der Heilige Gottes.
| تَدا یِیشُسْتَں تَرْجَیِتْواوَدَتْ مَونِی بھَوَ اِتو بَہِرْبھَوَ؛ تَتَح سومیدھْیَبھُوتَسْتَں مَدھْیَسْتھانے پاتَیِتْوا کِنْچِدَپْیَہِںسِتْوا تَسْمادْ بَہِرْگَتَوانْ۔ | 35 |
Und Jesus bedräuete ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm! Und der Teufel warf ihn mitten unter sie und fuhr von ihm aus und tat ihm keinen Schaden.
| تَتَح سَرْوّے لوکاشْچَمَتْکرِتْیَ پَرَسْپَرَں وَکْتُماریبھِرے کویَں چَمَتْکارَح۔ ایشَ پْرَبھاوینَ پَراکْرَمینَ چامیدھْیَبھُوتانْ آجْناپَیَتِ تینَیوَ تے بَہِرْگَچّھَنْتِ۔ | 36 |
Und es kam eine Furcht über sie alle, und redeten miteinander und sprachen: Was ist das für ein Ding? Er gebeut mit Macht und Gewalt den unsaubern Geistern, und sie fahren aus.
| اَنَنْتَرَں چَتُرْدِکْسْتھَدیشانْ تَسْیَ سُکھْیاتِرْوْیاپْنوتْ۔ | 37 |
Und es erscholl sein Geschrei in alle Örter des umliegenden Landes.
| تَدَنَنْتَرَں سَ بھَجَنَگیہادْ بَہِراگَتْیَ شِمونو نِویشَنَں پْرَوِویشَ تَدا تَسْیَ شْوَشْرُورْجْوَریناتْیَنْتَں پِیڈِتاسِیتْ شِشْیاسْتَدَرْتھَں تَسْمِنْ وِنَیَں چَکْرُح۔ | 38 |
Und er stund auf aus der Schule und kam in Simons Haus. Und Simons Schwieger war mit einem harten Fieber behaftet; und sie baten ihn für sie.
| تَتَح سَ تَسْیاح سَمِیپے سْتھِتْوا جْوَرَں تَرْجَیاماسَ تینَیوَ تاں جْوَروتْیاکْشِیتْ تَتَح سا تَتْکْشَنَمْ اُتّھایَ تانْ سِشیوے۔ | 39 |
Und er trat zu ihr und gebot dem Fieber, und es verließ sie. Und bald stund sie auf und dienete ihnen.
| اَتھَ سُورْیّاسْتَکالے سْویشاں یے یے جَنا ناناروگَیح پِیڈِتا آسَنْ لوکاسْتانْ یِیشوح سَمِیپَمْ آنِنْیُح، تَدا سَ ایکَیکَسْیَ گاتْرے کَرَمَرْپَیِتْوا تانَروگانْ چَکارَ۔ | 40 |
Und da die Sonne untergegangen war, alle die, so Kranke hatten mit mancherlei Seuchen, brachten sie zu ihm. Und er legte auf einen jeglichen die Hände und machte sie gesund.
| تَتو بھُوتا بَہُبھْیو نِرْگَتْیَ چِیتْشَبْدَں کرِتْوا چَ بَبھاشِرے تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْروبھِشِکْتَتْراتا؛ کِنْتُ سوبھِشِکْتَتْراتیتِ تے وِوِدُریتَسْماتْ کارَناتْ تانْ تَرْجَیِتْوا تَدْوَکْتُں نِشِشیدھَ۔ | 41 |
Es fuhren auch die Teufel aus von vielen, schrieen und sprachen: Du bist Christus, der Sohn Gottes. Und er bedräuete sie und ließ sie nicht reden; denn sie wußten, daß er Christus war.
| اَپَرَنْچَ پْرَبھاتے سَتِ سَ وِجَنَسْتھانَں پْرَتَسْتھے پَشْچاتْ جَناسْتَمَنْوِچّھَنْتَسْتَنِّکَٹَں گَتْوا سْتھانانْتَرَگَمَنارْتھَں تَمَنْوَرُنْدھَنْ۔ | 42 |
Da es aber Tag ward, ging er hinaus an eine wüste Stätte; und das Volk suchte ihn, und kamen zu ihm und hielten ihn auf, daß er nicht von ihnen ginge.
| کِنْتُ سَ تانْ جَگادَ، اِیشْوَرِییَراجْیَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارَیِتُمْ اَنْیانِ پُرانْیَپِ مَیا یاتَوْیانِ یَتَسْتَدَرْتھَمیوَ پْریرِتوہَں۔ | 43 |
Er aber sprach. zu ihnen: Ich muß auch andern Städten das Evangelium predigen vom Reich Gottes; denn dazu bin ich gesandt
| اَتھَ گالِیلو بھَجَنَگیہیشُ سَ اُپَدِدیشَ۔ | 44 |
Und er predigte in den Schulen Galiläas.
