یوہَنَح 5
| تَتَح پَرَں یِہُودِییانامْ اُتْسَوَ اُپَسْتھِتے یِیشُ رْیِرُوشالَمَں گَتَوانْ۔ | 1 |
Potem było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.
| تَسْمِنَّگَرے میشَنامْنو دْوارَسْیَ سَمِیپے اِبْرِییَبھاشَیا بَیتھیسْدا نامْنا پِشْکَرِنِی پَنْچَگھَٹَّیُکْتاسِیتْ۔ | 2 |
A jest w Jerozolimie przy Owczej [Bramie] sadzawka, zwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć ganków.
| تَسْیاسْتیشُ گھَٹّیشُ کِلالَکَمْپَنَمْ اَپیکْشْیَ اَنْدھَکھَنْچَشُشْکانْگادَیو بَہَوو روگِنَح پَتَنْتَسْتِشْٹھَنْتِ سْمَ۔ | 3 |
Leżało w nich mnóstwo niedołężnych, ślepych, chromych i wychudłych, którzy czekali na poruszenie wody.
| یَتو وِشیشَکالے تَسْیَ سَرَسو وارِ سْوَرْگِییَدُوتَ ایتْیاکَمْپَیَتْ تَتْکِیلالَکَمْپَناتْ پَرَں یَح کَشْچِدْ روگِی پْرَتھَمَں پانِییَمَواروہَتْ سَ ایوَ تَتْکْشَنادْ روگَمُکْتوبھَوَتْ۔ | 4 |
Anioł bowiem co pewien czas zstępował do sadzawki i poruszał wodę. A kto pierwszy wszedł po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek chorobą był dotknięty.
| تَداشْٹاتْرِںشَدْوَرْشانِ یاوَدْ روگَگْرَسْتَ ایکَجَنَسْتَسْمِنْ سْتھانے سْتھِتَوانْ۔ | 5 |
A był tam pewien człowiek, który przez trzydzieści osiem lat był złożony chorobą.
| یِیشُسْتَں شَیِتَں درِشْٹْوا بَہُکالِکَروگِیتِ جْناتْوا وْیاہرِتَوانْ تْوَں کِں سْوَسْتھو بُبھُوشَسِ؟ | 6 |
Gdy Jezus zobaczył go leżącego i poznał, że już długi czas choruje, zapytał: Chcesz być zdrowy?
| تَتو روگِی کَتھِتَوانْ ہے مَہیچّھَ یَدا کِیلالَں کَمْپَتے تَدا ماں پُشْکَرِنِیمْ اَوَروہَیِتُں مَمَ کوپِ ناسْتِ، تَسْمانْ مَمَ گَمَنَکالے کَشْچِدَنْیوگْرو گَتْوا اَوَروہَتِ۔ | 7 |
Chory mu odpowiedział: Panie, nie mam człowieka, który wniósłby mnie do sadzawki, gdy woda zostaje poruszona. Lecz gdy ja idę, inny wchodzi przede mną.
| تَدا یِیشُرَکَتھَیَدْ اُتِّشْٹھَ، تَوَ شَیّامُتّولْیَ گرِہِیتْوا یاہِ۔ | 8 |
Jezus mu powiedział: Wstań, weź swoje posłanie i chodź.
| سَ تَتْکْشَناتْ سْوَسْتھو بھُوتْوا شَیّامُتّولْیادایَ گَتَوانْ کِنْتُ تَدِّنَں وِشْرامَوارَح۔ | 9 |
I natychmiast człowiek ten odzyskał zdrowie, wziął swoje posłanie i chodził. A tego dnia był szabat.
| تَسْمادْ یِہُودِییاح سْوَسْتھَں نَرَں وْیاہَرَنْ اَدْیَ وِشْرامَوارے شَیَنِییَمادایَ نَ یاتَوْیَمْ۔ | 10 |
Wtedy Żydzi powiedzieli do uzdrowionego: Jest szabat, nie wolno ci nosić posłania.
| تَتَح سَ پْرَتْیَووچَدْ یو ماں سْوَسْتھَمْ اَکارْشِیتْ شَیَنِییَمْ اُتّولْیادایَ یاتُں ماں سَ ایوادِشَتْ۔ | 11 |
Odpowiedział im: Ten, który mnie uzdrowił, powiedział do mnie: Weź swoje posłanie i chodź.
| تَدا تےپرِچّھَنْ شَیَنِییَمْ اُتّولْیادایَ یاتُں یَ آجْناپَیَتْ سَ کَح؟ | 12 |
I pytali go: Który człowiek ci powiedział: Weź swoje posłanie i chodź?
| کِنْتُ سَ کَ اِتِ سْوَسْتھِیبھُوتو ناجانادْ یَتَسْتَسْمِنْ سْتھانے جَنَتاسَتّوادْ یِیشُح سْتھانانْتَرَمْ آگَمَتْ۔ | 13 |
A uzdrowiony nie wiedział, kto to był, bo Jezus odszedł, ponieważ mnóstwo ludzi było na tym miejscu.
| تَتَح پَرَں ییشُ رْمَنْدِرے تَں نَرَں ساکْشاتْپْراپْیاکَتھَیَتْ پَشْییدانِیمْ اَنامَیو جاتوسِ یَتھادھِکا دُرْدَشا نَ گھَٹَتے تَدّھیتوح پاپَں کَرْمَّ پُنَرْماکارْشِیح۔ | 14 |
Potem Jezus znalazł go w świątyni i powiedział do niego: Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz więcej, aby nie przydarzyło ci się coś gorszego.
| تَتَح سَ گَتْوا یِہُودِییانْ اَوَدَدْ یِیشُ رْمامْ اَروگِنَمْ اَکارْشِیتْ۔ | 15 |
Wtedy człowiek ten odszedł i powiedział Żydom, że to Jezus go uzdrowił.
| تَتو یِیشُ رْوِشْرامَوارے کَرْمّیدرِشَں کرِتَوانْ اِتِ ہیتو رْیِہُودِییاسْتَں تاڈَیِتْوا ہَنْتُمْ اَچیشْٹَنْتَ۔ | 16 |
I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa i szukali [sposobności], aby go zabić, bo uczynił to w szabat.
| یِیشُسْتاناکھْیَتْ مَمَ پِتا یَتْ کارْیَّں کَروتِ تَدَنُرُوپَمْ اَہَمَپِ کَروتِ۔ | 17 |
A Jezus im odpowiedział: Mój Ojciec działa aż dotąd i ja działam.
| تَتو یِہُودِییاسْتَں ہَنْتُں پُنَرَیَتَنْتَ یَتو وِشْرامَوارَں نامَنْیَتَ تَدیوَ کیوَلَں نَ اَدھِکَنْتُ اِیشْوَرَں سْوَپِتَرَں پْروچْیَ سْوَمَپِیشْوَرَتُلْیَں کرِتَوانْ۔ | 18 |
Dlatego Żydzi tym bardziej usiłowali go zabić, bo nie tylko łamał szabat, ale mówił, że Bóg jest jego Ojcem, czyniąc się równym Bogu.
| پَشْچادْ یِیشُرَوَدَدْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ پُتْرَح پِتَرَں یَدْیَتْ کَرْمَّ کُرْوَّنْتَں پَشْیَتِ تَدَتِرِکْتَں سْویچّھاتَح کِمَپِ کَرْمَّ کَرْتُّں نَ شَکْنوتِ۔ پِتا یَتْ کَروتِ پُتْروپِ تَدیوَ کَروتِ۔ | 19 |
Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Syn nie może nic czynić sam od siebie, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec. Co bowiem on czyni, to i Syn czyni tak samo.
| پِتا پُتْرے سْنیہَں کَروتِ تَسْماتْ سْوَیَں یَدْیَتْ کَرْمَّ کَروتِ تَتْسَرْوَّں پُتْرَں دَرْشَیَتِ ؛ یَتھا چَ یُشْماکَں آشْچَرْیَّجْنانَں جَنِشْیَتے تَدَرْتھَمْ اِتوپِ مَہاکَرْمَّ تَں دَرْشَیِشْیَتِ۔ | 20 |
Bo Ojciec miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni. I pokaże mu większe dzieła niż te, abyście się dziwili.
| وَسْتُتَسْتُ پِتا یَتھا پْرَمِتانْ اُتّھاپْیَ سَجِوانْ کَروتِ تَدْوَتْ پُتْروپِ یَں یَں اِچّھَتِ تَں تَں سَجِیوَں کَروتِ۔ | 21 |
Jak bowiem Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak i Syn ożywia tych, których chce.
| سَرْوّے پِتَرَں یَتھا سَتْکُرْوَّنْتِ تَتھا پُتْرَمَپِ سَتْکارَیِتُں پِتا سْوَیَں کَسْیاپِ وِچارَمَکرِتْوا سَرْوَّوِچاراناں بھارَں پُتْرے سَمَرْپِتَوانْ۔ | 22 |
Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi;
| یَح پُتْرَں سَتْ کَروتِ سَ تَسْیَ پْریرَکَمَپِ سَتْ کَروتِ۔ | 23 |
Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.
| یُشْماناہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ یو جَنو مَمَ واکْیَں شْرُتْوا مَتْپْریرَکے وِشْوَسِتِ سونَنْتایُح پْراپْنوتِ کَداپِ دَنْڈَباجَنَں نَ بھَوَتِ نِدھَنادُتّھایَ پَرَمایُح پْراپْنوتِ۔ (aiōnios g166) | 24 |
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia. (aiōnios g166)
| اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ یَدا مرِتا اِیشْوَرَپُتْرَسْیَ نِنادَں شْروشْیَنْتِ یے چَ شْروشْیَنْتِ تے سَجِیوا بھَوِشْیَنْتِ سَمَیَ ایتادرِشَ آیاتِ وَرَمْ اِدانِیمَپْیُپَتِشْٹھَتِ۔ | 25 |
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci, którzy usłyszą, będą żyć.
| پِتا یَتھا سْوَیَنْجِیوِی تَتھا پُتْرایَ سْوَیَنْجِیوِتْوادھِکارَں دَتَّوانْ۔ | 26 |
Jak bowiem Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie w samym sobie.
| سَ مَنُشْیَپُتْرَح ایتَسْماتْ کارَناتْ پِتا دَنْڈَکَرَنادھِکارَمَپِ تَسْمِنْ سَمَرْپِتَوانْ۔ | 27 |
I dał mu władzę wykonywania sądu, bo jest Synem Człowieczym.
| ایتَدَرْتھے یُویَمْ آشْچَرْیَّں نَ مَنْیَدھْوَں یَتو یَسْمِنْ سَمَیے تَسْیَ نِنادَں شْرُتْوا شْمَشانَسْتھاح سَرْوّے بَہِراگَمِشْیَنْتِ سَمَیَ ایتادرِشَ اُپَسْتھاسْیَتِ۔ | 28 |
Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą jego głos;
| تَسْمادْ یے سَتْکَرْمّانِ کرِتَوَنْتَسْتَ اُتّھایَ آیُح پْراپْسْیَنْتِ یے چَ کُکَرْمانِ کرِتَوَنْتَسْتَ اُتّھایَ دَنْڈَں پْراپْسْیَنْتِ۔ | 29 |
I ci, którzy dobrze czynili, wyjdą na zmartwychwstanie [do] życia, ale ci, którzy źle czynili, na zmartwychwstanie [na] potępienie.
| اَہَں سْوَیَں کِمَپِ کَرْتُّں نَ شَکْنومِ یَتھا شُنومِ تَتھا وِچارَیامِ مَمَ وِچارَنْچَ نْیایَّح یَتوہَں سْوِییابھِیشْٹَں نیہِتْوا مَتْپْریرَیِتُح پِتُرِشْٹَمْ اِیہے۔ | 30 |
Ja sam od siebie nie mogę nic czynić. Jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy, bo nie szukam swojej woli, ale woli tego, który mnie posłał, Ojca.
| یَدِ سْوَسْمِنْ سْوَیَں ساکْشْیَں دَدامِ تَرْہِ تَتْساکْشْیَمْ آگْراہْیَں بھَوَتِ ؛ | 31 |
Jeśli ja świadczę sam o sobie, moje świadectwo nie jest prawdziwe.
| کِنْتُ مَدَرْتھےپَرو جَنَح ساکْشْیَں دَداتِ مَدَرْتھے تَسْیَ یَتْ ساکْشْیَں تَتْ سَتْیَمْ ایتَدَپْیَہَں جانامِ۔ | 32 |
Jest ktoś inny, kto świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które daje o mnie, jest prawdziwe.
| یُشْمابھِ رْیوہَنَں پْرَتِ لوکیشُ پْریرِتیشُ سَ سَتْیَکَتھایاں ساکْشْیَمَدَداتْ۔ | 33 |
Wy posłaliście do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.
| مانُشادَہَں ساکْشْیَں نوپیکْشے تَتھاپِ یُویَں یَتھا پَرِتْرَیَدھْوے تَدَرْتھَمْ اِدَں واکْیَں وَدامِ۔ | 34 |
Lecz ja nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście byli zbawieni.
| یوہَنْ دیدِیپْیَمانو دِیپَ اِوَ تیجَسْوِی سْتھِتَوانْ یُویَمْ اَلْپَکالَں تَسْیَ دِیپْتْیانَنْدِتُں سَمَمَنْیَدھْوَں۔ | 35 |
On był płonącą i świecącą lampą, a wy chcieliście do czasu radować się w jego światłości.
| کِنْتُ تَتْپْرَمانادَپِ مَمَ گُرُتَرَں پْرَمانَں وِدْیَتے پِتا ماں پْریشْیَ یَدْیَتْ کَرْمَّ سَماپَیِتُں شَکْتِّمَدَداتْ مَیا کرِتَں تَتَّتْ کَرْمَّ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَداتِ۔ | 36 |
Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.
| یَح پِتا ماں پْریرِتَوانْ موپِ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَداتِ۔ تَسْیَ واکْیَں یُشْمابھِح کَداپِ نَ شْرُتَں تَسْیَ رُوپَنْچَ نَ درِشْٹَں | 37 |
A Ojciec, który mnie posłał, on świadczył o mnie. Nigdy nie słyszeliście jego głosu ani nie widzieliście jego postaci.
| تَسْیَ واکْیَنْچَ یُشْماکَمْ اَنْتَح کَداپِ سْتھانَں ناپْنوتِ یَتَح سَ یَں پْریشِتَوانْ یُویَں تَسْمِنْ نَ وِشْوَسِتھَ۔ | 38 |
I nie macie jego słowa trwającego w was, bo temu, którego on posłał, nie wierzycie.
| دھَرْمَّپُسْتَکانِ یُویَمْ آلوچَیَدھْوَں تَے رْواکْیَیرَنَنْتایُح پْراپْسْیامَ اِتِ یُویَں بُدھْیَدھْوے تَدّھَرْمَّپُسْتَکانِ مَدَرْتھے پْرَمانَں دَدَتِ۔ (aiōnios g166) | 39 |
Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie. (aiōnios g166)
| تَتھاپِ یُویَں پَرَمایُحپْراپْتَیے مَمَ سَںنِدھِمْ نَ جِگَمِشَتھَ۔ | 40 |
A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie.
| اَہَں مانُشیبھْیَح سَتْکارَں نَ گرِہْلامِ۔ | 41 |
Nie przyjmuję chwały od ludzi.
| اَہَں یُشْمانْ جانامِ؛ یُشْماکَمَنْتَرَ اِیشْوَرَپْریمَ ناسْتِ۔ | 42 |
Ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga.
| اَہَں نِجَپِتُ رْنامْناگَتوسْمِ تَتھاپِ ماں نَ گرِہْلِیتھَ کِنْتُ کَشْچِدْ یَدِ سْوَنامْنا سَماگَمِشْیَتِ تَرْہِ تَں گْرَہِیشْیَتھَ۔ | 43 |
Przyszedłem w imieniu mego Ojca, a nie przyjmujecie mnie. Jeśli ktoś inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie.
| یُویَمْ اِیشْوَراتْ سَتْکارَں نَ چِشْٹَتْوا کیوَلَں پَرَسْپَرَں سَتْکارَمْ چیدْ آدَدھْوّے تَرْہِ کَتھَں وِشْوَسِتُں شَکْنُتھَ؟ | 44 |
Jakże możecie wierzyć, skoro przyjmujecie chwałę jedni od drugich, a nie szukacie chwały, która [jest] od samego Boga?
| پُتُح سَمِیپےہَں یُشْمانْ اَپَوَدِشْیامِیتِ ما چِنْتَیَتَ یَسْمِنْ ، یَسْمِنْ یُشْماکَں وِشْوَسَح سَایوَ مُوسا یُشْمانْ اَپَوَدَتِ۔ | 45 |
Nie sądźcie, że ja was będę oskarżał przed Ojcem. Jest ktoś, kto was oskarża, Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.
| یَدِ یُویَں تَسْمِنْ وْیَشْوَسِشْیَتَ تَرْہِ مَیَّپِ وْیَشْوَسِشْیَتَ، یَتْ سَ مَیِ لِکھِتَوانْ۔ | 46 |
Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie, gdyż on pisał o mnie.
| تَتو یَدِ تینَ لِکھِتَوانِ نَ پْرَتِتھَ تَرْہِ مَمَ واکْیانِ کَتھَں پْرَتْییشْیَتھَ؟ | 47 |
Jeśli jednak nie wierzycie jego pismom, jakże uwierzycie moim słowom?
