< اِبْرِنَح 6 >
وَیَں مرِتِجَنَکَکَرْمَّبھْیو مَنَحپَراوَرْتَّنَمْ اِیشْوَرے وِشْواسو مَجَّنَشِکْشَنَں ہَسْتارْپَنَں مرِتَلوکانامْ اُتّھانَمْ | 1 |
Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, [którym jest] pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga;
اَنَنْتَکالَسْتھایِوِچاراجْنا چَیتَیح پُنَرْبھِتِّمُولَں نَ سْتھاپَیَنْتَح کھْرِیشْٹَوِشَیَکَں پْرَتھَموپَدیشَں پَشْچاتْکرِتْیَ سِدّھِں یاوَدْ اَگْرَسَرا بھَوامَ۔ (aiōnios ) | 2 |
Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym. (aiōnios )
اِیشْوَرَسْیانُمَتْیا چَ تَدْ اَسْمابھِح کارِشْیَتے۔ | 3 |
I to uczynimy, jeśli Bóg pozwoli.
یَ ایکَکرِتْوو دِیپْتِمَیا بھُوتْوا سْوَرْگِییَوَرَرَسَمْ آسْوَدِتَوَنْتَح پَوِتْرَسْیاتْمَنوںشِنو جاتا | 4 |
Niemożliwe jest bowiem, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego;
اِیشْوَرَسْیَ سُواکْیَں بھاوِکالَسْیَ شَکْتِنْچاسْوَدِتَوَنْتَشْچَ تے بھْرَشْٹْوا یَدِ (aiōn ) | 5 |
Zakosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku; (aiōn )
سْوَمَنوبھِرِیشْوَرَسْیَ پُتْرَں پُنَح کْرُشے گھْنَنْتِ لَجّاسْپَدَں کُرْوَّتے چَ تَرْہِ مَنَحپَراوَرْتَّنایَ پُنَسْتانْ نَوِینِیکَرْتُّں کوپِ نَ شَکْنوتِ۔ | 6 |
A odpadli – ponownie odnowić ku pokucie, gdyż sami sobie znowu krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na hańbę.
یَتو یا بھُومِح سْووپَرِ بھُویَح پَتِتَں ورِشْٹِں پِوَتِی تَتْپھَلادھِکارِناں نِمِتَّمْ اِشْٹانِ شاکادِینْیُتْپادَیَتِ سا اِیشْوَرادْ آشِشَں پْراپْتا۔ | 7 |
Ziemia bowiem, która pije deszcz często na nią spadający i rodzi rośliny użyteczne dla tych, którzy ją uprawiają, otrzymuje błogosławieństwo od Boga.
کِنْتُ یا بھُومِ رْگوکْشُرَکَنْٹَکَورِکْشانْ اُتْپادَیَتِ سا نَ گْراہْیا شاپارْہا چَ شیشے تَسْیا داہو بھَوِشْیَتِ۔ | 8 |
Lecz ta, która wydaje ciernie i osty, jest odrzucona i bliska przekleństwa, a jej końcem [jest] spalenie.
ہے پْرِیَتَماح، یَدْیَپِ وَیَمْ ایتادرِشَں واکْیَں بھاشامَہے تَتھاپِ یُویَں تَتَ اُتْکرِشْٹاح پَرِتْرانَپَتھَسْیَ پَتھِکاشْچادھْوَ اِتِ وِشْوَسامَح۔ | 9 |
Ale chociaż tak mówimy, umiłowani, jesteśmy co do was przekonani o czymś lepszym i towarzyszącym zbawieniu.
یَتو یُشْمابھِح پَوِتْرَلوکاناں یَ اُپَکارو کارِ کْرِیَتے چَ تینیشْوَرَسْیَ نامْنے پْرَکاشِتَں پْریمَ شْرَمَنْچَ وِسْمَرْتُّمْ اِیشْوَرونْیایَکارِی نَ بھَوَتِ۔ | 10 |
Bóg bowiem nie jest niesprawiedliwy, aby miał zapomnieć o waszym dziele i trudzie miłości, którą okazaliście dla jego imienia, gdy służyliście świętym i [nadal] służycie.
اَپَرَں یُشْماکَمْ ایکَیکو جَنو یَتْ پْرَتْیاشاپُورَنارْتھَں شیشَں یاوَتْ تَمیوَ یَتْنَں پْرَکاشَییدِتْیَہَمْ اِچّھامِ۔ | 11 |
Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą gorliwość, żebyście [mieli] pełnię nadziei aż do końca;
اَتَح شِتھِلا نَ بھَوَتَ کِنْتُ یے وِشْواسینَ سَہِشْنُتَیا چَ پْرَتِجْناناں پھَلادھِکارِنو جاتاسْتیشامْ اَنُگامِنو بھَوَتَ۔ | 12 |
Abyście nie byli ociężali, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.
اِیشْوَرو یَدا اِبْراہِیمے پْرَتْیَجاناتْ تَدا شْریشْٹھَسْیَ کَسْیاپْیَپَرَسْیَ نامْنا شَپَتھَں کَرْتُّں ناشَکْنوتْ، اَتو ہیتوح سْوَنامْنا شَپَتھَں کرِتْوا تینوکْتَں یَتھا، | 13 |
Gdy bowiem Bóg dał obietnicę Abrahamowi, a nie miał nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysiągł na siebie samego;
"سَتْیَمْ اَہَں تْوامْ آشِشَں گَدِشْیامِ تَوانْوَیَں وَرْدّھَیِشْیامِ چَ۔ " | 14 |
Mówiąc: Zaprawdę, błogosławiąc, błogosławić ci będę i rozmnażając, rozmnożę cię.
اَنینَ پْرَکارینَ سَ سَہِشْنُتاں وِدھایَ تَسْیاح پْرَتْیاشایاح پھَلَں لَبْدھَوانْ۔ | 15 |
A ponieważ tak cierpliwie czekał, dostąpił [spełnienia] obietnicy.
اَتھَ مانَواح شْریشْٹھَسْیَ کَسْیَچِتْ نامْنا شَپَنْتے، شَپَتھَشْچَ پْرَمانارْتھَں تیشاں سَرْوَّوِوادانْتَکو بھَوَتِ۔ | 16 |
Ludzie bowiem przysięgają na kogoś większego, a przysięga dla potwierdzenia jest zakończeniem wszystkich sporów między nimi.
اِتْیَسْمِنْ اِیشْوَرَح پْرَتِجْنایاح پھَلادھِکارِنَح سْوِییَمَنْتْرَنایا اَموگھَتاں باہُلْیَتو دَرْشَیِتُمِچّھَنْ شَپَتھینَ سْوَپْرَتِجْناں سْتھِرِیکرِتَوانْ۔ | 17 |
Dlatego też Bóg, chcąc dobitniej okazać dziedzicom obietnicy niezmienność swojego postanowienia, poręczył ją przysięgą;
اَتَایوَ یَسْمِنْ اَنرِتَکَتھَنَمْ اِیشْوَرَسْیَ نَ سادھْیَں تادرِشیناچَلینَ وِشَیَدْوَیینَ سَمُّکھَسْتھَرَکْشاسْتھَلَسْیَ پْراپْتَیے پَلایِتانامْ اَسْماکَں سُدرِڈھا سانْتْوَنا جایَتے۔ | 18 |
Abyśmy przez dwie niezmienne rzeczy, w których jest niemożliwe, aby Bóg kłamał, mieli silną pociechę, [my], którzy uciekliśmy, by pochwycić się zaoferowanej nam nadziei;
سا پْرَتْیاشاسْماکَں مَنونَوکایا اَچَلو لَنْگَرو بھُوتْوا وِچّھیدَکَوَسْتْرَسْیابھْیَنْتَرَں پْرَوِشْٹا۔ | 19 |
Którą mamy jako kotwicę duszy, bezpieczną i niewzruszoną, sięgającą poza zasłonę;
تَتْرَیواسْماکَمْ اَگْرَسَرو یِیشُح پْرَوِشْیَ مَلْکِیشیدَکَح شْرینْیاں نِتْیَسْتھایِی یاجَکوبھَوَتْ۔ (aiōn ) | 20 |
Gdzie [jako] poprzednik wszedł dla nas Jezus, stawszy się najwyższym kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka. (aiōn )