ปฺรกาศิตํ 2
1 อิผิษสฺถสมิเต รฺทูตํ ปฺรติ ตฺวมฺ อิทํ ลิข; โย ทกฺษิณกเรณ สปฺต ตารา ธารยติ สปฺตานำ สุวรฺณทีปวฺฤกฺษาณำ มเธฺย คมนาคมเน กโรติ จ เตเนทมฺ อุจฺยเตฯ
Och skrif den församlings Ängel i Epheso: Detta säger han, som hafver sju stjernor i sine högra hand, den der vandrar midt ibland de sju gyldene ljusastakar.
2 ตว กฺริยา: ศฺรม: สหิษฺณุตา จ มม โคจรา: , ตฺวํ ทุษฺฏานฺ โสฒุํ น ศกฺโนษิ เย จ เปฺรริตา น สนฺต: สฺวานฺ เปฺรริตานฺ วทนฺติ ตฺวํ ตานฺ ปรีกฺษฺย มฺฤษาภาษิโณ วิชฺญาตวานฺ,
Jag vet dina gerningar, och ditt arbete, och ditt tålamod, och att du icke må lida de onda, och hafver försökt dem som säga att de äro Apostlar, och äro dock icke, och hafver befunnit dem ljugare.
3 อปรํ ตฺวํ ติติกฺษำ วิทธาสิ มม นามารฺถํ พหุ โสฒวานสิ ตถาปิ น ปรฺยฺยกฺลามฺยสฺตทปิ ชานามิฯ
Och du lider och hafver tålamod, och arbetar för mitt Namns skull, och är icke trött vorden.
4 กิญฺจ ตว วิรุทฺธํ มไยตตฺ วกฺตวฺยํ ยตฺ ตว ปฺรถมํ เปฺรม ตฺวยา วฺยหียตฯ
Men jag hafver emot dig, att du den första din kärlek öfvergifvit hafver.
5 อต: กุต: ปติโต 'สิ ตตฺ สฺมฺฤตฺวา มน: ปราวรฺตฺตฺย ปูรฺวฺวียกฺริยา: กุรุ น เจตฺ ตฺวยา มนสิ น ปริวรฺตฺติเต 'หํ ตูรฺณมฺ อาคตฺย ตว ทีปวฺฤกฺษํ สฺวสฺถานาทฺ อปสารยิษฺยามิฯ
Betänk derföre hvaraf du fallen äst, och bättra dig, och gör de första gerningarna; hvar det icke sker, då varder jag dig snarliga kommandes, och skall bortstöta din ljusastaka af sitt rum, utan du bättrar dig.
6 ตถาปิ ตเวษ คุโณ วิทฺยเต ยตฺ นีกลายตียโลกานำ ยา: กฺริยา อหมฺ ฤตีเย ตาสฺตฺวมปิ ฤตียเมฯ
Men detta hafver du, att du hatar de Nicolaiters verk, hvilka jag ock hatar.
7 ยสฺย โศฺรตฺรํ วิทฺยเต ส สมิตี: ปฺรตฺยุจฺยมานามฺ อาตฺมน: กถำ ศฺฤโณตุฯ โย ชโน ชยติ ตสฺมา อหมฺ อีศฺวรสฺยารามสฺถชีวนตโร: ผลํ โภกฺตุํ ทาสฺยามิฯ
Den der öra hafver, han höre hvad Anden säger församlingarna: Den der vinner, honom vill jag gifva äta af lifsens trä, som är i Guds Paradis.
8 อปรํ สฺมุรฺณาสฺถสมิเต รฺทูตํ ปฺรตีทํ ลิข; ย อาทิรนฺตศฺจ โย มฺฤตวานฺ ปุนรฺชีวิตวำศฺจ เตเนทมฺ อุจฺยเต,
Och skrif den församlings Ängel i Smirnen: Detta säger den förste och den siste, den död var, och är lefvandes vorden:
9 ตว กฺริยา: เกฺลโศ ไทนฺยญฺจ มม โคจรา: กินฺตุ ตฺวํ ธนวานสิ เย จ ยิหูทียา น สนฺต: ศยตานสฺย สมาชา: สนฺติ ตถาปิ สฺวานฺ ยิหูทียานฺ วทนฺติ เตษำ นินฺทามปฺยหํ ชานามิฯ
Jag vet dina gerningar och din bedröfvelse, och din fattigdom (men du äst rik), och hädelse af dem som sig säga vara Judar, och äro icke, utan äro Satans hop.
10 ตฺวยา โย ย: เกฺลศ: โสฒวฺยสฺตสฺมาตฺ มา ไภษี: ปศฺย ศยตาโน ยุษฺมากํ ปรีกฺษารฺถํ กำศฺจิตฺ การายำ นิกฺเษปฺสฺยติ ทศ ทินานิ ยาวตฺ เกฺลโศ ยุษฺมาสุ วรฺตฺติษฺยเต จฯ ตฺวํ มฺฤตฺยุปรฺยฺยนฺตํ วิศฺวาโสฺย ภว เตนาหํ ชีวนกิรีฏํ ตุภฺยํ ทาสฺยามิฯ
Frukta intet för något, som du lida skall. Si, djefvulen skall kasta några af eder i fängelse, på det I skolen försökte varda, och hafva bedröfvelse i tio dagar. Var trofast intill döden, så skall jag gifva dig lifsens krono.
11 ยสฺย โศฺรตฺรํ วิทฺยเต ส สมิตี: ปฺรตฺยุจฺยมานามฺ อาตฺมน: กถำ ศฺฤโณตุฯ โย ชยติ ส ทฺวิตียมฺฤตฺยุนา น หึสิษฺยเตฯ
Den der öra hafver, han höre hvad Anden säger församlingarna. Den der vinner, han skall ingen skada få af den andra döden.
12 อปรํ ปรฺคามสฺถสมิเต รฺทูตํ ปฺรตีทํ ลิข, ยสฺตีกฺษฺณํ ทฺวิธารํ ขงฺคํ ธารยติ ส เอว ภาษเตฯ
Och skrif den församlings Ängel i Pergamen: Detta säger han, som hafver det skarpa tveeggade svärdet:
13 ตว กฺริยา มม โคจรา: , ยตฺร ศยตานสฺย สึหาสนํ ตไตฺรว ตฺวํ วสสิ ตทปิ ชานามิฯ ตฺวํ มม นาม ธารยสิ มทฺภกฺเตรสฺวีการสฺตฺวยา น กฺฤโต มม วิศฺวาสฺยสากฺษิณ อานฺติปา: สมเย 'ปิ น กฺฤต: ฯ ส ตุ ยุษฺมนฺมเธฺย 'ฆานิ ยต: ศยตานสฺตไตฺรว นิวสติฯ
Jag vet dina gerningar, och hvar du bor, att der Satans säte är; och du håller mitt Namn, och hafver icke nekat mina tro; och i de dagar är Antipas, mitt trogna vittne, dödader när eder, der Satan bor.
14 ตถาปิ ตว วิรุทฺธํ มม กิญฺจิทฺ วกฺตวฺยํ ยโต เทวปฺรสาทาทนาย ปรทารคมนาย เจสฺราเยล: สนฺตานานำ สมฺมุข อุนฺมาถํ สฺถาปยิตุํ พาลากฺ เยนาศิกฺษฺยต ตสฺย พิลิยม: ศิกฺษาวลมฺพินสฺตว เกจิตฺ ชนาสฺตตฺร สนฺติฯ
Men jag hafver något litet emot dig; ty du hafver der dem, som hålla Balaams lärdom, hvilken lärde genom Balak åstadkomma förargelse för Israels barn, till att äta af det afgudom offradt var, och bedrifva boleri;
15 ตถา นีกลายตียานำ ศิกฺษาวลมฺพินสฺตว เกจิตฺ ชนา อปิ สนฺติ ตเทวาหมฺ ฤตีเยฯ
Så hafver du ock dem, som hålla de Nicolaiters lärdom, hvilket jag hatar.
16 อโต เหโตสฺตฺวํ มน: ปริวรฺตฺตย น เจทหํ ตฺวรยา ตว สมีปมุปสฺถาย มทฺวกฺตสฺถขงฺเคน ไต: สห โยตฺสฺยามิฯ
Bättra dig; annars skall jag dig snarliga komma, och skall strida med dem, med mins muns svärd.
17 ยสฺย โศฺรตฺรํ วิทฺยเต ส สมิตี: ปฺรตฺยุจฺยมานามฺ อาตฺมน: กถำ ศฺฤโณตุฯ โย ชโน ชยติ ตสฺมา อหํ คุปฺตมานฺนำ โภกฺตุํ ทาสฺยามิ ศุภฺรปฺรสฺตรมปิ ตไสฺม ทาสฺยามิ ตตฺร ปฺรสฺตเร นูตนํ นาม ลิขิตํ ตจฺจ คฺรหีตารํ วินา นาเนฺยน เกนาปฺยวคมฺยเตฯ
Den der öra hafver, han höre hvad Anden säger församlingarna. Den der vinner, honom vill jag gifva äta af det fördolda Manna, och vill gifva honom ett godt vittnesbörd, och med det vittnesbörd ett nytt namn beskrifvet, det ingen känner, utan den det får.
18 อปรํ ถุยาตีราสฺถสมิเต รฺทูตํ ปฺรตีทํ ลิขฯ ยสฺย โลจเน วหฺนิศิขาสทฺฤเศ จรเณา จ สุปิตฺตลสงฺกาเศา ส อีศฺวรปุโตฺร ภาษเต,
Ock skrif den församlings Ängel i Thyatira: Detta säger Guds Son, som ögon hafver såsom eldslåge, och hans fötter lika som messing;
19 ตว กฺริยา: เปฺรม วิศฺวาส: ปริจรฺยฺยา สหิษฺณุตา จ มม โคจรา: , ตว ปฺรถมกฺริยาภฺย: เศษกฺริยา: เศฺรษฺฐาสฺตทปิ ชานามิฯ
Jag vet dina gerningar, och din kärlek, och dina tjenst, och dina tro, och ditt tålamod, och dina gerningar, de sista flere än de första.
20 ตถาปิ ตว วิรุทฺธํ มยา กิญฺจิทฺ วกฺตวฺยํ ยโต ยา อีเษพลฺนามิกา โยษิตฺ สฺวำ ภวิษฺยทฺวาทินีํ มนฺยเต เวศฺยาคมนาย เทวปฺรสาทาศนาย จ มม ทาสานฺ ศิกฺษยติ ภฺรามยติ จ สา ตฺวยา น นิวารฺยฺยเตฯ
Men jag hafver något litet emot dig, att du tillstädjer den qvinnan Jesabel, som säger att hon är en Prophetissa, lära och bedraga mina tjenare, bedrifva boleri, och äta af det afgudom offradt är.
21 อหํ มน: ปริวรฺตฺตนาย ตไสฺย สมยํ ทตฺตวานฺ กินฺตุ สา สฺวียเวศฺยากฺริยาโต มน: ปริวรฺตฺตยิตุํ นาภิลษติฯ
Och jag hafver gifvit henne tid, att hon skulle bättra sig af sitt boleri; och hon hafver intet bättrat sig.
22 ปศฺยาหํ ตำ ศยฺยายำ นิกฺเษปฺสฺยามิ, เย ตยา สารฺทฺธํ วฺยภิจารํ กุรฺวฺวนฺติ เต ยทิ สฺวกฺริยาโภฺย มนำสิ น ปราวรฺตฺตยนฺติ ตรฺหิ ตานปิ มหาเกฺลเศ นิกฺเษปฺสฺยามิ
Si, jag skall lägga henne i sängena; och de som med henne hor bedrifva, skola komma uti aldrastörsta bedröfvelse, om de icke bättra sig af sina gerningar.
23 ตสฺยา: สนฺตานำศฺจ มฺฤตฺยุนา หนิษฺยามิฯ เตนาหมฺ อนฺต: กรณานำ มนสาญฺจานุสนฺธานการี ยุษฺมากเมไกกไสฺม จ สฺวกฺริยาณำ ผลํ มยา ทาตวฺยมิติ สรฺวฺวา: สมิตโย ชฺญาสฺยนฺติฯ
Och hennes barn skall jag dräpa; och alla församlingar skola veta, att jag är den som ransakar njurar och hjerta; och skall gifva hvarjom och enom af eder efter hans gerningar.
24 อปรมฺ อวศิษฺฏานฺ ถุยาตีรสฺถโลกานฺ อรฺถโต ยาวนฺตสฺตำ ศิกฺษำ น ธารยนฺติ เย จ ไกศฺจิตฺ ศยตานสฺย คมฺภีรารฺถา อุจฺยนฺเต ตานฺ เย นาวคตวนฺตสฺตานหํ วทามิ ยุษฺมาสุ กมปฺยปรํ ภารํ นาโรปยิษฺยามิ;
Men eder säger jag, och androm som i Thyatira ären, som icke hafva sådana lärdom, och icke hafva förstått Satans djuphet, såsom de säga: Jag skall icke lägga på eder några andra bördo.
25 กินฺตุ ยทฺ ยุษฺมากํ วิทฺยเต ตตฺ มมาคมนํ ยาวทฺ ธารยตฯ
Dock hvad I hafven, det håller, så länge jag kommer.
26 โย ชโน ชยติ เศษปรฺยฺยนฺตํ มม กฺริยา: ปาลยติ จ ตสฺมา อหมฺ อนฺยชาตียานามฺ อาธิปตฺยํ ทาสฺยามิ;
Och den der vinner, och håller min verk intill ändan, honom skall jag gifva magt öfver Hedningarna;
27 ปิตฺฤโต มยา ยทฺวตฺ กรฺตฺฤตฺวํ ลพฺธํ ตทฺวตฺ โส 'ปิ เลาหทณฺเฑน ตานฺ จารยิษฺยติ เตน มฺฤทฺภาชนานีว เต จูรฺณา ภวิษฺยนฺติฯ
Och han skall regera dem med jernris; och han skall sönderkrossa dem såsom en pottomakares käril;
28 อปรมฺ อหํ ตไสฺม ปฺรภาตียตารามฺ อปิ ทาสฺยามิฯ
Såsom jag ock fått hafver af minom Fader, och vill gifva honom morgonstjernona.
29 ยสฺย โศฺรตฺรํ วิทฺยเต ส สมิตี: ปฺรตฺยุจฺยมานามฺ อาตฺมน: กถำ ศฺฤโณตุฯ
Den der öra hafver, han höre hvad Anden säger församlingarna.
