มถิ: 12
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺวิศฺรามวาเร ศฺสฺยมเธฺยน คจฺฉติ, ตทา ตจฺฉิษฺยา พุภุกฺษิตา: สนฺต: ศฺสฺยมญฺชรีศฺฉตฺวา ฉิตฺวา ขาทิตุมารภนฺตฯ
At that time, Jesus went on the Sabbath day through the grain fields. His disciples were hungry and began to pluck heads of grain and to eat.
2 ตทฺ วิโลกฺย ผิรูศิโน ยีศุํ ชคทุ: , ปศฺย วิศฺรามวาเร ยตฺ กรฺมฺมากรฺตฺตวฺยํ ตเทว ตว ศิษฺยา: กุรฺวฺวนฺติฯ
But the Pharisees, when they saw it, said to him, “Behold, your disciples do what is not lawful to do on the Sabbath.”
3 ส ตานฺ ปฺรตฺยาวทต, ทายูทฺ ตตฺสงฺคินศฺจ พุภุกฺษิตา: สนฺโต ยตฺ กรฺมฺมากุรฺวฺวนฺ ตตฺ กึ ยุษฺมาภิ รฺนาปาฐิ?
But he said to them, “Haven’t you read what David did when he was hungry, and those who were with him:
4 เย ทรฺศนียา: ปูปา: ยาชกานฺ วินา ตสฺย ตตฺสงฺคิมนุชานาญฺจาโภชนียาสฺต อีศฺวราวาสํ ปฺรวิษฺเฏน เตน ภุกฺตา: ฯ
how he entered into God’s house and ate the show bread, which was not lawful for him to eat, nor for those who were with him, but only for the priests?
5 อนฺยจฺจ วิศฺรามวาเร มเธฺยมนฺทิรํ วิศฺรามวารียํ นิยมํ ลงฺวนฺโตปิ ยาชกา นิรฺโทษา ภวนฺติ, ศาสฺตฺรมเธฺย กิมิทมปิ ยุษฺมาภิ รฺน ปฐิตํ?
Or have you not read in the law that on the Sabbath day the priests in the temple profane the Sabbath and are guiltless?
6 ยุษฺมานหํ วทามิ, อตฺร สฺถาเน มนฺทิราทปิ ครียานฺ เอก อาเสฺตฯ
But I tell you that one greater than the temple is here.
7 กินฺตุ ทยายำ เม ยถา ปฺรีติ รฺน ตถา ยชฺญกรฺมฺมณิฯ เอตทฺวจนสฺยารฺถํ ยทิ ยุยมฺ อชฺญาสิษฺฏ ตรฺหิ นิรฺโทษานฺ โทษิโณ นาการฺษฺฏฯ
But if you had known what this means, ‘I desire mercy, and not sacrifice,’ you wouldn’t have condemned the guiltless.
8 อนฺยจฺจ มนุชสุโต วิศฺรามวารสฺยาปิ ปติราเสฺตฯ
For the Son of Man is Lord of the Sabbath.”
9 อนนฺตรํ ส ตตฺสฺถานาตฺ ปฺรสฺถาย เตษำ ภชนภวนํ ปฺรวิษฺฏวานฺ, ตทานีมฺ เอก: ศุษฺกกรามยวานฺ อุปสฺถิตวานฺฯ
He departed from there and went into their synagogue.
10 ตโต ยีศุมฺ อปวทิตุํ มานุษา: ปปฺรจฺฉุ: , วิศฺรามวาเร นิรามยตฺวํ กรณียํ น วา?
And behold, there was a man with a withered hand. They asked him, “Is it lawful to heal on the Sabbath day?” so that they might accuse him.
11 เตน ส ปฺรตฺยุวาจ, วิศฺรามวาเร ยทิ กสฺยจิทฺ อวิ รฺครฺตฺเต ปตติ, ตรฺหิ ยสฺตํ ฆฺฤตฺวา น โตลยติ, เอตาทฺฤโศ มนุโช ยุษฺมากํ มเธฺย ก อาเสฺต?
He said to them, “What man is there amongst you who has one sheep, and if this one falls into a pit on the Sabbath day, won’t he grab on to it and lift it out?
12 อเว รฺมานว: กึ นหิ เศฺรยานฺ? อโต วิศฺรามวาเร หิตกรฺมฺม กรฺตฺตวฺยํฯ
Of how much more value then is a man than a sheep! Therefore it is lawful to do good on the Sabbath day.”
13 อนนฺตรํ ส ตํ มานวํ คทิตวานฺ, กรํ ปฺรสารย; เตน กเร ปฺรสาริเต โสนฺยกรวตฺ สฺวโสฺถ'ภวตฺฯ
Then he told the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out; and it was restored whole, just like the other.
14 ตทา ผิรูศิโน พหิรฺภูย กถํ ตํ หนิษฺยาม อิติ กุมนฺตฺรณำ ตตฺปฺราติกูเลฺยน จกฺรุ: ฯ
But the Pharisees went out and conspired against him, how they might destroy him.
15 ตโต ยีศุสฺตทฺ วิทิตฺวา สฺถนานฺตรํ คตวานฺ; อเนฺยษุ พหุนเรษุ ตตฺปศฺจาทฺ คเตษุ ตานฺ ส นิรามยานฺ กฺฤตฺวา อิตฺยาชฺญาปยตฺ,
Jesus, perceiving that, withdrew from there. Great multitudes followed him; and he healed them all,
16 ยูยํ มำ น ปริจายยตฯ
and commanded them that they should not make him known,
17 ตสฺมาตฺ มม ปฺรีโย มโนนีโต มนสสฺตุษฺฏิการก: ฯ มทีย: เสวโก ยสฺตุ วิทฺยเต ตํ สมีกฺษตำฯ ตโสฺยปริ สฺวกียาตฺมา มยา สํสฺถาปยิษฺยเตฯ เตนานฺยเทศชาเตษุ วฺยวสฺถา สํปฺรกาศฺยเตฯ
that it might be fulfilled which was spoken through Isaiah the prophet, saying,
18 เกนาปิ น วิโรธํ ส วิวาทญฺจ กริษฺยติฯ น จ ราชปเถ เตน วจนํ ศฺราวยิษฺยเตฯ
“Behold, my servant whom I have chosen, my beloved in whom my soul is well pleased. I will put my Spirit on him. He will proclaim justice to the nations.
19 วฺยวสฺถา จลิตา ยาวตฺ นหิ เตน กริษฺยเตฯ ตาวตฺ นโล วิทีรฺโณ'ปิ ภํกฺษฺยเต นหิ เตน จฯ ตถา สธูมวรฺตฺติญฺจ น ส นิรฺวฺวาปยิษฺยเตฯ
He will not strive, nor shout, neither will anyone hear his voice in the streets.
20 ปฺรตฺยาศาญฺจ กริษฺยนฺติ ตนฺนามฺนิ ภินฺนเทศชา: ฯ
He won’t break a bruised reed. He won’t quench a smoking flax, until he leads justice to victory.
21 ยาเนฺยตานิ วจนานิ ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทินา โปฺรกฺตานฺยาสนฺ, ตานิ สผลานฺยภวนฺฯ
In his name, the nations will hope.”
22 อนนฺตรํ โลไก สฺตตฺสมีปมฺ อานีโต ภูตคฺรสฺตานฺธมูไกกมนุชเสฺตน สฺวสฺถีกฺฤต: , ตต: โส'โนฺธ มูโก ทฺรษฺฏุํ วกฺตุญฺจารพฺธวานฺฯ
Then one possessed by a demon, blind and mute, was brought to him; and he healed him, so that the blind and mute man both spoke and saw.
23 อเนน สรฺเวฺว วิสฺมิตา: กถยาญฺจกฺรุ: , เอษ: กึ ทายูท: สนฺตาโน นหิ?
All the multitudes were amazed, and said, “Can this be the son of David?”
24 กินฺตุ ผิรูศินสฺตตฺ ศฺรุตฺวา คทิตวนฺต: , พาลฺสิพูพฺนามฺโน ภูตราชสฺย สาหายฺยํ วินา นายํ ภูตานฺ ตฺยาชยติฯ
But when the Pharisees heard it, they said, “This man does not cast out demons except by Beelzebul, the prince of the demons.”
25 ตทานีํ ยีศุเสฺตษามฺ อิติ มานสํ วิชฺญาย ตานฺ อวทตฺ กิญฺจน ราชฺยํ ยทิ สฺววิปกฺษาทฺ ภิทฺยเต, ตรฺหิ ตตฺ อุจฺฉิทฺยเต; ยจฺจ กิญฺจน นครํ วา คฺฤหํ สฺววิปกฺษาทฺ วิภิทฺยเต, ตตฺ สฺถาตุํ น ศกฺโนติฯ
Knowing their thoughts, Jesus said to them, “Every kingdom divided against itself is brought to desolation, and every city or house divided against itself will not stand.
26 ตทฺวตฺ ศยตาโน ยทิ ศยตานํ พหิ: กฺฤตฺวา สฺววิปกฺษาตฺ ปฺฤถกฺ ปฺฤถกฺ ภวติ, ตรฺหิ ตสฺย ราชฺยํ เกน ปฺรกาเรณ สฺถาสฺยติ?
If Satan casts out Satan, he is divided against himself. How then will his kingdom stand?
27 อหญฺจ ยทิ พาลฺสิพูพา ภูตานฺ ตฺยาชยามิ, ตรฺหิ ยุษฺมากํ สนฺตานา: เกน ภูตานฺ ตฺยาชยนฺติ? ตสฺมาทฺ ยุษฺมากมฺ เอตทฺวิจารยิตารสฺต เอว ภวิษฺยนฺติฯ
If I by Beelzebul cast out demons, by whom do your children cast them out? Therefore they will be your judges.
28 กินฺตวหํ ยทีศฺวราตฺมนา ภูตานฺ ตฺยาชยามิ, ตรฺหีศฺวรสฺย ราชฺยํ ยุษฺมากํ สนฺนิธิมาคตวตฺฯ
But if I by the Spirit of God cast out demons, then God’s Kingdom has come upon you.
29 อนฺยญฺจ โกปิ พลวนฺต ชนํ ปฺรถมโต น พทฺวฺวา เกน ปฺรกาเรณ ตสฺย คฺฤหํ ปฺรวิศฺย ตทฺทฺรวฺยาทิ โลฐยิตุํ ศกฺโนติ? กินฺตุ ตตฺ กฺฤตฺวา ตทียคฺฤสฺย ทฺรวฺยาทิ โลฐยิตุํ ศกฺโนติฯ
Or how can one enter into the house of the strong man and plunder his goods, unless he first bind the strong man? Then he will plunder his house.
30 ย: กศฺจิตฺ มม สฺวปกฺษีโย นหิ ส วิปกฺษีย อาเสฺต, ยศฺจ มยา สากํ น สํคฺฤหฺลาติ, ส วิกิรติฯ
“He who is not with me is against me, and he who doesn’t gather with me, scatters.
31 อเตอว ยุษฺมานหํ วทามิ, มนุชานำ สรฺวฺวปฺรการปาปานำ นินฺทายาศฺจ มรฺษณํ ภวิตุํ ศกฺโนติ, กินฺตุ ปวิตฺรสฺยาตฺมโน วิรุทฺธนินฺทายา มรฺษณํ ภวิตุํ น ศกฺโนติฯ
Therefore I tell you, every sin and blasphemy will be forgiven men, but the blasphemy against the Spirit will not be forgiven men.
32 โย มนุชสุตสฺย วิรุทฺธำ กถำ กถยติ, ตสฺยาปราธสฺย กฺษมา ภวิตุํ ศกฺโนติ, กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ ปวิตฺรสฺยาตฺมโน วิรุทฺธำ กถำ กถยติ เนหโลเก น เปฺรตฺย ตสฺยาปราธสฺย กฺษมา ภวิตุํ ศกฺโนติฯ (aiōn g165)
Whoever speaks a word against the Son of Man, it will be forgiven him; but whoever speaks against the Holy Spirit, it will not be forgiven him, either in this age, or in that which is to come. (aiōn g165)
33 ปาทปํ ยทิ ภทฺรํ วทถ, ตรฺหิ ตสฺย ผลมปิ สาธุ วกฺตวฺยํ, ยทิ จ ปาทปํ อสาธุํ วทถ, ตรฺหิ ตสฺย ผลมปฺยสาธุ วกฺตวฺยํ; ยต: สฺวียสฺวียผเลน ปาทป: ปริจียเตฯ
“Either make the tree good and its fruit good, or make the tree corrupt and its fruit corrupt; for the tree is known by its fruit.
34 เร ภุชควํศา ยูยมสาธว: สนฺต: กถํ สาธุ วากฺยํ วกฺตุํ ศกฺษฺยถ? ยสฺมาทฺ อนฺต: กรณสฺย ปูรฺณภาวานุสาราทฺ วทนาทฺ วโจ นิรฺคจฺฉติฯ
You offspring of vipers, how can you, being evil, speak good things? For out of the abundance of the heart, the mouth speaks.
35 เตน สาธุรฺมานโว'นฺต: กรณรูปาตฺ สาธุภาณฺฑาคาราตฺ สาธุ ทฺรวฺยํ นิรฺคมยติ, อสาธุรฺมานุษสฺตฺวสาธุภาณฺฑาคาราทฺ อสาธุวสฺตูนิ นิรฺคมยติฯ
The good man out of his good treasure brings out good things, and the evil man out of his evil treasure brings out evil things.
36 กินฺตฺวหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, มนุชา ยาวนฺตฺยาลสฺยวจำสิ วทนฺติ, วิจารทิเน ตทุตฺตรมวศฺยํ ทาตวฺยํ,
I tell you that every idle word that men speak, they will give account of it in the day of judgement.
37 ยตสฺตฺวํ สฺวียวโจภิ รฺนิรปราธ: สฺวียวโจภิศฺจ สาปราโธ คณิษฺยเสฯ
For by your words you will be justified, and by your words you will be condemned.”
38 ตทานีํ กติปยา อุปาธฺยายา: ผิรูศินศฺจ ชคทุ: , เห คุโร วยํ ภวตฺต: กิญฺจน ลกฺษฺม ทิทฺฤกฺษาม: ฯ
Then certain of the scribes and Pharisees answered, “Teacher, we want to see a sign from you.”
39 ตทา ส ปฺรตฺยุกฺตวานฺ, ทุษฺโฏ วฺยภิจารี จ วํโศ ลกฺษฺม มฺฤคยเต, กินฺตุ ภวิษฺยทฺวาทิโน ยูนโส ลกฺษฺม วิหายานฺยตฺ กิมปิ ลกฺษฺม เต น ปฺรทรฺศยิษฺยนฺเตฯ
But he answered them, “An evil and adulterous generation seeks after a sign, but no sign will be given to it but the sign of Jonah the prophet.
40 ยโต ยูนมฺ ยถา ตฺรฺยโหราตฺรํ พฺฤหนฺมีนสฺย กุกฺษาวาสีตฺ, ตถา มนุชปุโตฺรปิ ตฺรฺยโหราตฺรํ เมทินฺยา มเธฺย สฺถาสฺยติฯ
For as Jonah was three days and three nights in the belly of the huge fish, so will the Son of Man be three days and three nights in the heart of the earth.
41 อปรํ นีนิวียา มานวา วิจารทิน เอตทฺวํศียานำ ปฺรติกูลมฺ อุตฺถาย ตานฺ โทษิณ: กริษฺยนฺติ, ยสฺมาตฺเต ยูนส อุปเทศาตฺ มนำสิ ปราวรฺตฺตยาญฺจกฺริเร, กินฺตฺวตฺร ยูนโสปิ คุรุตร เอก อาเสฺตฯ
The men of Nineveh will stand up in the judgement with this generation and will condemn it, for they repented at the preaching of Jonah; and behold, someone greater than Jonah is here.
42 ปุนศฺจ ทกฺษิณเทศียา ราชฺญี วิจารทิน เอตทฺวํศียานำ ปฺรติกูลมุตฺถาย ตานฺ โทษิณ: กริษฺยติ ยต: สา ราชฺญี สุเลมโน วิทฺยายา: กถำ โศฺรตุํ เมทินฺยา: สีมฺน อาคจฺฉตฺ, กินฺตุ สุเลมโนปิ คุรุตร เอโก ชโน'ตฺร อาเสฺตฯ
The Queen of the South will rise up in the judgement with this generation and will condemn it, for she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold, someone greater than Solomon is here.
43 อปรํ มนุชาทฺ พหิรฺคโต 'ปวิตฺรภูต: ศุษฺกสฺถาเนน คตฺวา วิศฺรามํ คเวษยติ, กินฺตุ ตทลภมาน: ส วกฺติ, ยสฺมา; นิเกตนาทฺ อาคมํ, ตเทว เวศฺม ปกาวฺฤตฺย ยามิฯ
“When an unclean spirit has gone out of a man, he passes through waterless places seeking rest, and doesn’t find it.
44 ปศฺจาตฺ ส ตตฺ สฺถานมฺ อุปสฺถาย ตตฺ ศูนฺยํ มารฺชฺชิตํ โศภิตญฺจ วิโลกฺย วฺรชนฺ สฺวโตปิ ทุษฺฏตรานฺ อนฺยสปฺตภูตานฺ สงฺคิน: กโรติฯ
Then he says, ‘I will return into my house from which I came;’ and when he has come back, he finds it empty, swept, and put in order.
45 ตตเสฺต ตตฺ สฺถานํ ปฺรวิศฺย นิวสนฺติ, เตน ตสฺย มนุชสฺย เศษทศา ปูรฺวฺวทศาโตตีวาศุภา ภวติ, เอเตษำ ทุษฺฏวํศฺยานามปิ ตไถว ฆฏิษฺยเตฯ
Then he goes and takes with himself seven other spirits more evil than he is, and they enter in and dwell there. The last state of that man becomes worse than the first. Even so will it be also to this evil generation.”
46 มานเวภฺย เอตาสำ กถนำ กถนกาเล ตสฺย มาตา สหชาศฺจ เตน สากํ กาญฺจิตฺ กถำ กถยิตุํ วาญฺฉนฺโต พหิเรว สฺถิตวนฺต: ฯ
While he was yet speaking to the multitudes, behold, his mother and his brothers stood outside, seeking to speak to him.
47 ตต: กศฺจิตฺ ตไสฺม กถิตวานฺ, ปศฺย ตว ชนนี สหชาศฺจ ตฺวยา สากํ กาญฺจน กถำ กถยิตุํ กามยมานา พหิสฺติษฺฐนฺติฯ
One said to him, “Behold, your mother and your brothers stand outside, seeking to speak to you.”
48 กินฺตุ ส ตํ ปฺรตฺยวทตฺ, มม กา ชนนี? เก วา มม สหชา: ?
But he answered him who spoke to him, “Who is my mother? Who are my brothers?”
49 ปศฺจาตฺ ศิษฺยานฺ ปฺรติ กรํ ปฺรสารฺยฺย กถิตวานฺ, ปศฺย มม ชนนี มม สหชาศฺไจเต;
He stretched out his hand towards his disciples, and said, “Behold, my mother and my brothers!
50 ย: กศฺจิตฺ มม สฺวรฺคสฺถสฺย ปิตุริษฺฏํ กรฺมฺม กุรุเต, เสอว มม ภฺราตา ภคินี ชนนี จฯ
For whoever does the will of my Father who is in heaven, he is my brother, and sister, and mother.”
