มารฺก: 12
1 อนนฺตรํ ยีศุ รฺทฺฤษฺฏานฺเตน เตภฺย: กถยิตุมาเรเภ, กศฺจิเทโก ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ วิธาย ตจฺจตุรฺทิกฺษุ วารณีํ กฺฤตฺวา ตนฺมเธฺย ทฺรากฺษาเปษณกุณฺฑมฺ อขนตฺ, ตถา ตสฺย คฑมปิ นิรฺมฺมิตวานฺ ตตสฺตตฺกฺเษตฺรํ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปฺย ทูรเทศํ ชคามฯ
Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
2 ตทนนฺตรํ ผลกาเล กฺฤษีวเลโภฺย ทฺรากฺษากฺเษตฺรผลานิ ปฺราปฺตุํ เตษำ สวิเธ ภฺฤตฺยมฺ เอกํ ปฺราหิโณตฺฯ
A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
3 กินฺตุ กฺฤษีวลาสฺตํ ธฺฤตฺวา ปฺรหฺฤตฺย ริกฺตหสฺตํ วิสสฺฤชุ: ฯ
Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
4 ตต: ส ปุนรนฺยเมกํ ภฺฤตฺยํ ปฺรษยามาส, กินฺตุ เต กฺฤษีวลา: ปาษาณาฆาไตสฺตสฺย ศิโร ภงฺกฺตฺวา สาปมานํ ตํ วฺยสรฺชนฺฯ
I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
5 ตต: ปรํ โสปรํ ทาสํ ปฺราหิโณตฺ ตทา เต ตํ ชฆฺนุ: , เอวมฺ อเนเกษำ กสฺยจิตฺ ปฺรหาร: กสฺยจิทฺ วธศฺจ ไต: กฺฤต: ฯ
Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
6 ตต: ปรํ มยา สฺวปุเตฺร ปฺรหิเต เต ตมวศฺยํ สมฺมํสฺยนฺเต, อิตฺยุกฺตฺวาวเศเษ เตษำ สนฺนิเธา นิชปฺริยมฺ อทฺวิตียํ ปุตฺรํ เปฺรษยามาสฯ
A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
7 กินฺตุ กฺฤษีวลา: ปรสฺปรํ ชคทุ: , เอษ อุตฺตราธิการี, อาคจฺฉต วยเมนํ หนฺมสฺตถา กฺฤเต 'ธิกาโรยมฺ อสฺมากํ ภวิษฺยติฯ
Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
8 ตตสฺตํ ธฺฤตฺวา หตฺวา ทฺรากฺษากฺเษตฺราทฺ พหิ: ปฺรากฺษิปนฺฯ
I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
9 อเนนาเสา ทฺรากฺษากฺเษตฺรปติ: กึ กริษฺยติ? ส เอตฺย ตานฺ กฺฤษีวลานฺ สํหตฺย ตตฺกฺเษตฺรมฺ อเนฺยษุ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปยิษฺยติฯ
Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
10 อปรญฺจ, "สฺถปตย: กริษฺยนฺติ คฺราวาณํ ยนฺตุ ตุจฺฉกํฯ ปฺราธานปฺรสฺตร: โกเณ ส เอว สํภวิษฺยติฯ
Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
11 เอตตฺ กรฺมฺม ปเรศสฺยำทฺภุตํ โน ทฺฤษฺฏิโต ภเวตฺ๚ " อิมำ ศาสฺตฺรียำ ลิปึ ยูยํ กึ นาปาฐิษฺฏ?
Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
12 ตทานีํ ส ตานุทฺทิศฺย ตำ ทฺฤษฺฏานฺตกถำ กถิตวานฺ, ต อิตฺถํ พุทฺวฺวา ตํ ธรฺตฺตามุทฺยตา: , กินฺตุ โลเกโภฺย พิภฺยุ: , ตทนนฺตรํ เต ตํ วิหาย ววฺรชุ: ฯ
Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
13 อปรญฺจ เต ตสฺย วากฺยโทษํ ธรฺตฺตำ กติปยานฺ ผิรูศิโน เหโรทียำศฺจ โลกานฺ ตทนฺติกํ เปฺรษยามาสุ: ฯ
Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
14 ต อาคตฺย ตมวทนฺ, เห คุโร ภวานฺ ตถฺยภาษี กสฺยาปฺยนุโรธํ น มนฺยเต, ปกฺษปาตญฺจ น กโรติ, ยถารฺถต อีศฺวรียํ มารฺคํ ทรฺศยติ วยเมตตฺ ปฺรชานีม: , ไกสราย กโร เทโย น วำ? วยํ ทาสฺยาโม น วา?
Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
15 กินฺตุ ส เตษำ กปฏํ ชฺญาตฺวา ชคาท, กุโต มำ ปรีกฺษเธฺว? เอกํ มุทฺราปาทํ สมานีย มำ ทรฺศยตฯ
A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
16 ตทา ไตเรกสฺมินฺ มุทฺราปาเท สมานีเต ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ, อตฺร ลิขิตํ นาม มูรฺตฺติ รฺวา กสฺย? เต ปฺรตฺยูจุ: , ไกสรสฺยฯ
I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
17 ตทา ยีศุรวทตฺ ตรฺหิ ไกสรสฺย ทฺรวฺยาณิ ไกสราย ทตฺต, อีศฺวรสฺย ทฺรวฺยาณิ ตุ อีศฺวราย ทตฺต; ตตเสฺต วิสฺมยํ เมนิเรฯ
Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
18 อถ มฺฤตานามุตฺถานํ เย น มนฺยนฺเต เต สิทูกิโน ยีโศ: สมีปมาคตฺย ตํ ปปฺรจฺฉุ: ;
Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
19 เห คุโร กศฺจิชฺชโน ยทิ นิ: สนฺตติ: สนฺ ภารฺยฺยายำ สตฺยำ มฺริยเต ตรฺหิ ตสฺย ภฺราตา ตสฺย ภารฺยฺยำ คฺฤหีตฺวา ภฺราตุ รฺวํโศตฺปตฺตึ กริษฺยติ, วฺยวสฺถามิมำ มูสา อสฺมานฺ ปฺรติ วฺยลิขตฺฯ
Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20 กินฺตุ เกจิตฺ สปฺต ภฺราตร อาสนฺ, ตตเสฺตษำ เชฺยษฺฐภฺราตา วิวหฺย นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยตฯ
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
21 ตโต ทฺวิตีโย ภฺราตา ตำ สฺตฺริยมคฺฤหณตฺ กินฺตุ โสปิ นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยต; อถ ตฺฤตีโยปิ ภฺราตา ตาทฺฤโศภวตฺฯ
Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
22 อิตฺถํ สปฺไตว ภฺราตรสฺตำ สฺตฺริยํ คฺฤหีตฺวา นิ: สนฺตานา: สนฺโต'มฺริยนฺต, สรฺวฺวเศเษ สาปิ สฺตฺรี มฺริยเต สฺมฯ
I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
23 อถ มฺฤตานามุตฺถานกาเล ยทา ต อุตฺถาสฺยนฺติ ตทา เตษำ กสฺย ภารฺยฺยา สา ภวิษฺยติ? ยตเสฺต สปฺไตว ตำ วฺยวหนฺฯ
Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
24 ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ ศาสฺตฺรมฺ อีศฺวรศกฺติญฺจ ยูยมชฺญาตฺวา กิมภฺรามฺยต น?
Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
25 มฺฤตโลกานามุตฺถานํ สติ เต น วิวหนฺติ วาคฺทตฺตา อปิ น ภวนฺติ, กินฺตุ สฺวรฺคียทูตานำ สทฺฤศา ภวนฺติฯ
Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
26 ปุนศฺจ "อหมฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพศฺเจศฺวร:" ยามิมำ กถำ สฺตมฺพมเธฺย ติษฺฐนฺ อีศฺวโร มูสามวาทีตฺ มฺฤตานามุตฺถานารฺเถ สา กถา มูสาลิขิเต ปุสฺตเก กึ ยุษฺมาภิ รฺนาปาฐิ?
A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
27 อีศฺวโร ชีวตำ ปฺรภุ: กินฺตุ มฺฤตานำ ปฺรภุ รฺน ภวติ, ตสฺมาทฺเธโต รฺยูยํ มหาภฺรเมณ ติษฺฐถฯ
Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
28 เอตรฺหิ เอโกธฺยาปก เอตฺย เตษามิตฺถํ วิจารํ ศุศฺราว; ยีศุเสฺตษำ วากฺยสฺย สทุตฺตรํ ทตฺตวานฺ อิติ พุทฺวฺวา ตํ ปฺฤษฺฏวานฺ สรฺวฺวาสามฺ อาชฺญานำ กา เศฺรษฺฐา? ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ,
Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
29 "เห อิสฺราเยโลฺลกา อวธตฺต, อสฺมากํ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร เอก เอว,
A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
30 ยูยํ สรฺวฺวนฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ ตสฺมินฺ ปฺรเภา ปรเมศฺวเร ปฺรียธฺวํ," อิตฺยาชฺญา เศฺรษฺฐาฯ
Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
31 ตถา "สฺวปฺรติวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรุธฺวํ," เอษา ยา ทฺวิตียาชฺญา สา ตาทฺฤศี; เอตาภฺยำ ทฺวาภฺยามฺ อาชฺญาภฺยามฺ อนฺยา กาปฺยาชฺญา เศฺรษฺฐา นาสฺติฯ
A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
32 ตทา โสธฺยาปกสฺตมวทตฺ, เห คุโร สตฺยํ ภวานฺ ยถารฺถํ โปฺรกฺตวานฺ ยต เอกสฺมาทฺ อีศฺวราทฺ อโนฺย ทฺวิตีย อีศฺวโร นาสฺติ;
Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
33 อปรํ สรฺวฺวานฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ อีศฺวเร เปฺรมกรณํ ตถา สฺวมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรมกรณญฺจ สรฺเวฺวโภฺย โหมพลิทานาทิภฺย: ศฺรษฺฐํ ภวติฯ
Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
34 ตโต ยีศุ: สุพุทฺเธริว ตเสฺยทมฺ อุตฺตรํ ศฺรุตฺวา ตํ ภาษิตวานฺ ตฺวมีศฺวรสฺย ราชฺยานฺน ทูโรสิฯ อิต: ปรํ เตน สห กสฺยาปิ วากฺยสฺย วิจารํ กรฺตฺตำ กสฺยาปิ ปฺรคลฺภตา น ชาตาฯ
A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
35 อนนฺตรํ มเธฺยมนฺทิรมฺ อุปทิศนฺ ยีศุริมํ ปฺรศฺนํ จการ, อธฺยาปกา อภิษิกฺตํ (ตารกํ) กุโต ทายูท: สนฺตานํ วทนฺติ?
Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
36 สฺวยํ ทายูทฺ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาเวเศเนทํ กถยามาสฯ ยถาฯ "มม ปฺรภุมิทํ วากฺยวทตฺ ปรเมศฺวร: ฯ ตว ศตฺรูนหํ ยาวตฺ ปาทปีฐํ กโรมิ นฯ ตาวตฺ กาลํ มทีเย ตฺวํ ทกฺษปารฺศฺวฺ อุปาวิศฯ "
Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
37 ยทิ ทายูทฺ ตํ ปฺรภูํ วทติ ตรฺหิ กถํ ส ตสฺย สนฺตาโน ภวิตุมรฺหติ? อิตเร โลกาสฺตตฺกถำ ศฺรุตฺวานนนฺทุ: ฯ
[Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
38 ตทานีํ ส ตานุปทิศฺย กถิตวานฺ เย นรา ทีรฺฆปริเธยานิ หฏฺเฏ วิปเนา จ
I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
39 โลกกฺฤตนมสฺการานฺ ภชนคฺฤเห ปฺรธานาสนานิ โภชนกาเล ปฺรธานสฺถานานิ จ กางฺกฺษนฺเต;
I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
40 วิธวานำ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสิตฺวา ฉลาทฺ ทีรฺฆกาลํ ปฺรารฺถยนฺเต เตภฺย อุปาธฺยาเยภฺย: สาวธานา ภวต; เต'ธิกตรานฺ ทณฺฑานฺ ปฺราปฺสฺยนฺติฯ
Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
41 ตทนนฺตรํ โลกา ภาณฺฑาคาเร มุทฺรา ยถา นิกฺษิปนฺติ ภาณฺฑาคารสฺย สมฺมุเข สมุปวิศฺย ยีศุสฺตทวลุโลก; ตทานีํ พหโว ธนินสฺตสฺย มเธฺย พหูนิ ธนานิ นิรกฺษิปนฺฯ
A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
42 ปศฺจาทฺ เอกา ทริทฺรา วิธวา สมาคตฺย ทฺวิปณมูลฺยำ มุไทฺรกำ ตตฺร นิรกฺษิปตฺฯ
Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
43 ตทา ยีศุ: ศิษฺยานฺ อาหูย กถิตวานฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ เย เย ภาณฺฑาคาเร'สฺมิน ธนานิ นิ: กฺษิปนฺติ สฺม เตภฺย: สรฺเวฺวภฺย อิยํ วิธวา ทริทฺราธิกมฺ นิ: กฺษิปติ สฺมฯ
Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
44 ยตเสฺต ปฺรภูตธนสฺย กิญฺจิตฺ นิรกฺษิปนฺ กินฺตุ ทีเนยํ สฺวทินยาปนโยคฺยํ กิญฺจิทปิ น สฺถาปยิตฺวา สรฺวฺวสฺวํ นิรกฺษิปตฺฯ
Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
