ลูก: 16
1 อปรญฺจ ยีศุ: ศิเษฺยโภฺยนฺยาเมกำ กถำ กถยามาส กสฺยจิทฺ ธนวโต มนุษฺยสฺย คฺฤหการฺยฺยาธีเศ สมฺปตฺเตรปวฺยเย'ปวาทิเต สติ
To his disciples he said. "There was a certain rich man who had a steward, and this steward was accused to him of wasting his property.
2 ตสฺย ปฺรภุสฺตมฺ อาหูย ชคาท, ตฺวยิ ยามิมำ กถำ ศฺฤโณมิ สา กีทฺฤศี? ตฺวํ คฺฤหการฺยฺยาธีศกรฺมฺมโณ คณนำ ทรฺศย คฺฤหการฺยฺยาธีศปเท ตฺวํ น สฺถาสฺยสิฯ
"He called to him to him and said. "‘What is this that I hear about you? Render an account of your stewardship; for you can no longer be steward.’
3 ตทา ส คฺฤหการฺยฺยาธีโศ มนสา จินฺตยามาส, ปฺรภุ รฺยทิ มำ คฺฤหการฺยฺยาธีศปทาทฺ ภฺรํศยติ ตรฺหิ กึ กริเษฺย'หํ? มฺฤทํ ขนิตุํ มม ศกฺติ รฺนาสฺติ ภิกฺษิตุญฺจ ลชฺชิเษฺย'หํฯ
"Now the steward said to himself. ‘What shall I do, now that my master is taking away my stewardship? I am not strong enough to dig, to beg I am ashamed.
4 อเตอว มยิ คฺฤหการฺยฺยาธีศปทาตฺ จฺยุเต สติ ยถา โลกา มหฺยมฺ อาศฺรยํ ทาสฺยนฺติ ตทรฺถํ ยตฺกรฺมฺม มยา กรณียํ ตนฺ นิรฺณียเตฯ
"‘I know what I will do, so that when I am put out of my stewardship, they may receive me into their houses.’
5 ปศฺจาตฺ ส สฺวปฺรโภเรไกกมฺ อธมรฺณมฺ อาหูย ปฺรถมํ ปปฺรจฺฉ, ตฺวตฺโต เม ปฺรภุณา กติ ปฺราปฺยมฺ?
"So he called to him each of his master’s debtors and said to the first, ‘How much money do you owe my master?’
6 ตต: ส อุวาจ, เอกศตาฒกไตลานิ; ตทา คฺฤหการฺยฺยาธีศ: โปฺรวาจ, ตว ปตฺรมานีย ศีฆฺรมุปวิศฺย ตตฺร ปญฺจาศตํ ลิขฯ
"‘A hundred measures of oil,’ he answered. "He said to him, ‘Take your bill and sit down quickly and write fifty."
7 ปศฺจาทนฺยเมกํ ปปฺรจฺฉ, ตฺวตฺโต เม ปฺรภุณา กติ ปฺราปฺยมฺ? ตต: โสวาทีทฺ เอกศตาฒกโคธูมา: ; ตทา ส กถยามาส, ตว ปตฺรมานีย อศีตึ ลิขฯ
"To a second he said, ‘How much do you owe?’ "The man answered, ‘A hundred measures of wheat.’ "‘Here is you bill,’ he said, ‘change it to eighty measures.’
8 เตไนว ปฺรภุสฺตมยถารฺถกฺฤตมฺ อธีศํ ตทฺพุทฺธิไนปุณฺยาตฺ ปฺรศศํส; อิตฺถํ ทีปฺติรูปสนฺตาเนภฺย เอตตฺสํสารสฺย สนฺตานา วรฺตฺตมานกาเล'ธิกพุทฺธิมนฺโต ภวนฺติฯ (aiōn g165)
"And the master praised the unjust steward because he had acted shrewdly; for the sons of this world are in relation to their own generation wiser than the sons of the light. (aiōn g165)
9 อโต วทามิ ยูยมปฺยยถารฺเถน ธเนน มิตฺราณิ ลภธฺวํ ตโต ยุษฺมาสุ ปทภฺรษฺเฏษฺวปิ ตานิ จิรกาลมฺ อาศฺรยํ ทาสฺยนฺติฯ (aiōnios g166)
"And to you I say, Use mammon, dishonest as it is, to make yourselves friends, so that when it shall fail they will welcome you to the eternal tabernacles. (aiōnios g166)
10 ย: กศฺจิตฺ กฺษุเทฺร การฺเยฺย วิศฺวาโสฺย ภวติ ส มหติ การฺเยฺยปิ วิศฺวาโสฺย ภวติ, กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ กฺษุเทฺร การฺเยฺย'วิศฺวาโสฺย ภวติ ส มหติ การฺเยฺยปฺยวิศฺวาโสฺย ภวติฯ
"The man who is faithful in a very little is faithful also in much, and he who is unjust in a very little, is unjust also as much.
11 อเตอว อยถารฺเถน ธเนน ยทิ ยูยมวิศฺวาสฺยา ชาตาสฺตรฺหิ สตฺยํ ธนํ ยุษฺมากํ กเรษุ ก: สมรฺปยิษฺยติ?
"If therefore you have not been faithful in the unrighteous mammon, who will trust to you the true riches?
12 ยทิ จ ปรธเนน ยูยมฺ อวิศฺวาสฺยา ภวถ ตรฺหิ ยุษฺมากํ สฺวกียธนํ ยุษฺมภฺยํ โก ทาสฺยติ?
"And if you are not faithful with what belongs to another, who will give you what is your own?
13 โกปิ ทาส อุเภา ปฺรภู เสวิตุํ น ศกฺโนติ, ยต เอกสฺมินฺ ปฺรียมาโณ'นฺยสฺมินฺนปฺรียเต ยทฺวา เอกํ ชนํ สมาทฺฤตฺย ตทนฺยํ ตุจฺฉีกโรติ ตทฺวทฺ ยูยมปิ ธเนศฺวเรา เสวิตุํ น ศกฺนุถฯ
"No one can be a household servants to two masters; for either he will hate the one and love the other, or he will cling to the one and despise the other. You cannot be the slave of God and of Mammon."
14 ตไทตา: สรฺวฺวา: กถา: ศฺรุตฺวา โลภิผิรูศินสฺตมุปชหสุ: ฯ
Now the Pharisees who loved money listened to all this and they jeered at him.
15 ตต: ส อุวาจ, ยูยํ มนุษฺยาณำ นิกเฏ สฺวานฺ นิรฺโทษานฺ ทรฺศยถ กินฺตุ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานีศฺวโร ชานาติ, ยตฺ มนุษฺยาณามฺ อติ ปฺรศํสฺยํ ตทฺ อีศฺวรสฺย ฆฺฤณฺยํฯ
He said to them. "You are those that justify themselves in the eyes of men; but God knows you hearts; for that which is lofty in the eyes of men is abomination in the eyes of God.
16 โยหน อาคมนปรฺยฺยนตํ ยุษฺมากํ สมีเป วฺยวสฺถาภวิษฺยทฺวาทินำ เลขนานิ จาสนฺ ตต: ปฺรภฺฤติ อีศฺวรราชฺยสฺย สุสํวาท: ปฺรจรติ, เอไกโก โลกสฺตนฺมธฺยํ ยตฺเนน ปฺรวิศติ จฯ
"The Law and the Prophet lasted until John; since then the gospel of the kingdom of God is preached, and any one presses in.
17 วรํ นภส: ปฺฤถิวฺยาศฺจ โลโป ภวิษฺยติ ตถาปิ วฺยวสฺถายา เอกพินฺโทรปิ โลโป น ภวิษฺยติฯ
"Yet it is easier for heaven and earth to pass away then for one title of the law to fail.
18 ย: กศฺจิตฺ สฺวียำ ภารฺยฺยำ วิหาย สฺตฺริยมนฺยำ วิวหติ ส ปรทารานฺ คจฺฉติ, ยศฺจ ตา ตฺยกฺตำ นารีํ วิวหติ โสปิ ปรทาราน คจฺฉติฯ
"Every man who divorces his wife and marries some one else, commits adultery; and he who marries one who is put away by her husband commits adultery.
19 เอโก ธนี มนุษฺย: ศุกฺลานิ สูกฺษฺมาณิ วสฺตฺราณิ ปรฺยฺยทธาตฺ ปฺรติทินํ ปริโตษรูเปณาภุํกฺตาปิวจฺจฯ
"Now there was a certain rich man who was clothed in purple and fine linen, and made merry every day in splendor.
20 สรฺวฺวางฺเค กฺษตยุกฺต อิลิยาสรนามา กศฺจิทฺ ทริทฺรสฺตสฺย ธนวโต โภชนปาตฺราตฺ ปติตมฺ อุจฺฉิษฺฏํ โภกฺตุํ วาญฺฉนฺ ตสฺย ทฺวาเร ปติตฺวาติษฺฐตฺ;
"And a certain beggar named Lazarus was thrown at his door.
21 อถ ศฺวาน อาคตฺย ตสฺย กฺษตานฺยลิหนฺฯ
"He was full of sores, and longingly desired to be fed with the crumbs that fell from the rich man’s table. Yes! even the dogs came and licked his sores.
22 กิยตฺกาลาตฺปรํ ส ทริทฺร: ปฺราณานฺ ชเหา; ตต: สฺวรฺคียทูตาสฺตํ นีตฺวา อิพฺราหีม: โกฺรฑ อุปเวศยามาสุ: ฯ
"But in the course of time the beggar died; and he was carried by angels into Abraham’s bosom. The rich man also died, and was buried.
23 ปศฺจาตฺ ส ธนวานปิ มมาร, ตํ ศฺมศาเน สฺถาปยามาสุศฺจ; กินฺตุ ปรโลเก ส เวทนากุล: สนฺ อูรฺทฺธฺวำ นิรีกฺษฺย พหุทูราทฺ อิพฺราหีมํ ตตฺโกฺรฑ อิลิยาสรญฺจ วิโลกฺย รุวนฺนุวาจ; (Hadēs g86)
"And as he was tormented in Hades, he lifted up his eyes and saw Abraham afar off and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
24 เห ปิตรฺ อิพฺราหีมฺ อนุคฺฤหฺย องฺคุลฺยคฺรภาคํ ชเล มชฺชยิตฺวา มม ชิหฺวำ ศีตลำ กรฺตฺตุมฺ อิลิยาสรํ เปฺรรย, ยโต วหฺนิศิขาโตหํ วฺยถิโตสฺมิฯ
"And he cried out and said, ‘Father Abraham have mercy on me; and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, for I am in anguish in this flame.’
25 ตทา อิพฺราหีมฺ พภาเษ, เห ปุตฺร ตฺวํ ชีวนฺ สมฺปทํ ปฺราปฺตวานฺ อิลิยาสรสฺตุ วิปทํ ปฺราปฺตวานฺ เอตตฺ สฺมร, กินฺตุ สมฺปฺรติ ตสฺย สุขํ ตว จ ทุ: ขํ ภวติฯ
"‘Remember my son.’ said Abraham, ‘that you had in your lifetime all your good things, and in the same way Lazarus his evil things; but now here he is comforted, and you are in anguish.
26 อปรมปิ ยุษฺมากมฺ อสฺมากญฺจ สฺถานโย รฺมเธฺย มหทฺวิจฺเฉโท'สฺติ ตต เอตตฺสฺถานสฺย โลกาสฺตตฺ สฺถานํ ยาตุํ ยทฺวา ตตฺสฺถานสฺย โลกา เอตตฺ สฺถานมายาตุํ น ศกฺนุวนฺติฯ
"But besides all this, between us and you there is a great chasm fixed, so that those who want to cross from here to you cannot, nor can those who would cross from you to us.’
27 ตทา ส อุกฺตวานฺ, เห ปิตสฺตรฺหิ ตฺวำ นิเวทยามิ มม ปิตุ เรฺคเห เย มม ปญฺจ ภฺราตร: สนฺติ
"‘I beg you then, father,’ he said, ‘send him to my fathers house. For I have five brothers.
28 เต ยไถตทฺ ยาตนาสฺถานํ นายาสฺยนฺติ ตถา มนฺตฺรณำ ทาตุํ เตษำ สมีปมฺ อิลิยาสรํ เปฺรรยฯ
"‘Let him earnestly warn them, lest they too come to this place of torment.’
29 ตต อิพฺราหีมฺ อุวาจ, มูสาภวิษฺยทฺวาทินาญฺจ ปุสฺตกานิ เตษำ นิกเฏ สนฺติ เต ตทฺวจนานิ มนฺยนฺตำฯ
"But Abraham said, ‘They have Moses and the Prophets, let them listen to them.’
30 ตทา ส นิเวทยามาส, เห ปิตรฺ อิพฺราหีมฺ น ตถา, กินฺตุ ยทิ มฺฤตโลกานำ กศฺจิตฺ เตษำ สมีปํ ยาติ ตรฺหิ เต มนำสิ วฺยาโฆฏยิษฺยนฺติฯ
"‘Nay, Father Abraham,’ he said ‘but if some one went to them from the dead they would repent.’
31 ตต อิพฺราหีมฺ ชคาท, เต ยทิ มูสาภวิษฺยทฺวาทินาญฺจ วจนานิ น มนฺยนฺเต ตรฺหิ มฺฤตโลกานำ กสฺมึศฺจิทฺ อุตฺถิเตปิ เต ตสฺย มนฺตฺรณำ น มํสฺยนฺเตฯ
"‘If they will not listen to Moses and the prophets,’ said Father Abraham, ‘neither will they be persuaded if one should rise from the dead.’"
