๒ กรินฺถิน: 4
1 อปรญฺจ วยํ กรุณาภาโช ภูตฺวา ยทฺ เอตตฺ ปริจารกปทมฺ อลภามหิ นาตฺร กฺลามฺยาม: ,
Darum: in dieses Amt gesetzt, nach der Barmherzigkeit die uns widerfahren ist, kennen wir keine Furcht;
2 กินฺตุ ตฺรปายุกฺตานิ ปฺรจฺฉนฺนกรฺมฺมาณิ วิหาย กุฏิลตาจรณมกุรฺวฺวนฺต อีศฺวรียวากฺยํ มิถฺยาวาไกฺยรมิศฺรยนฺต: สตฺยธรฺมฺมสฺย ปฺรกาศเนเนศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สรฺวฺวมานวานำ สํเวทโคจเร สฺวานฺ ปฺรศํสนียานฺ ทรฺศยาม: ฯ
alles Schämen mit seiner Heimlichkeit haben wir bei Seite gethan, da wir nicht mit Ränken umgehen, noch das Wort Gottes fälschen, sondern durch Kundmachung der Wahrheit uns jedem menschlichen Gewissensurteil stellen vor Gott.
3 อสฺมาภิ โรฺฆษิต: สุสํวาโท ยทิ ปฺรจฺฉนฺน: ; สฺยาตฺ ตรฺหิ เย วินํกฺษฺยนฺติ เตษาเมว ทฺฤษฺฏิต: ส ปฺรจฺฉนฺน: ;
Wohl ist unser Evangelium verhüllt, aber verhüllt für die, die verloren sind,
4 ยต อีศฺวรสฺย ปฺรติมูรฺตฺติ รฺย: ขฺรีษฺฏสฺตสฺย เตชส: สุสํวาทสฺย ปฺรภา ยตฺ ตานฺ น ทีปเยตฺ ตทรฺถมฺ อิห โลกสฺย เทโว'วิศฺวาสินำ ชฺญานนยนมฺ อนฺธีกฺฤตวานฺ เอตโสฺยทาหรณํ เต ภวนฺติฯ (aiōn g165)
in denen der Gott dieser Welt den Sinn der Ungläubigen geblendet hat, daß kein Strahl dahin dringt von dem leuchtenden Evangelium der Herrlichkeit des Christus, der da ist das Ebenbild Gottes. (aiōn g165)
5 วยํ สฺวานฺ โฆษยาม อิติ นหิ กินฺตุ ขฺรีษฺฏํ ยีศุํ ปฺรภุเมวาสฺมำศฺจ ยีโศ: กฺฤเต ยุษฺมากํ ปริจารกานฺ โฆษยาม: ฯ
Denn nicht uns selbst verkünden wir, sondern Christus Jesus als Herrn, uns aber als eure Knechte um Jesus willen.
6 ย อีศฺวโร มเธฺยติมิรํ ปฺรภำ ทีปนายาทิศตฺ ส ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาสฺย อีศฺวรียเตชโส ชฺญานปฺรภายา อุทยารฺถมฺ อสฺมากมฺ อนฺต: กรเณษุ ทีปิตวานฺฯ
Denn der Gott, der da sprach: aus der Finsternis soll leuchten das Licht, ist es, der es in unseren Herzen tagen ließ zum strahlenden Aufgang der Erkenntnis von der Herrlichkeit Gottes im Antlitze Christus'.
7 อปรํ ตทฺ ธนมฺ อสฺมาภิ รฺมฺฤณฺมเยษุ ภาชเนษุ ธารฺยฺยเต ยต: สาทฺภุตา ศกฺติ รฺนาสฺมากํ กินฺตฺวีศฺวรไสฺยเวติ ชฺญาตวฺยํฯ
Diesen Schatz haben wir aber in thönernen Gefäßen - denn die überschwängliche Kraft soll Gottes sein und nicht von uns -
8 วยํ ปเท ปเท ปีฑฺยามเห กินฺตุ นาวสีทาม: , วยํ วฺยากุลา: สนฺโต'ปิ นิรุปายา น ภวาม: ;
als die wir sind allenthalben bedrängt und doch nicht erdrückt, geängstet und doch nicht verzagend,
9 วยํ ปฺรทฺราวฺยมานา อปิ น กฺลามฺยาม: , นิปาติตา อปิ น วินศฺยาม: ฯ
verfolgt und doch nicht verlassen, niedergeworfen und doch nicht vernichtet,
10 อสฺมากํ ศรีเร ขฺรีษฺฏสฺย ชีวนํ ยตฺ ปฺรกาเศต ตทรฺถํ ตสฺมินฺ ศรีเร ยีโศ รฺมรณมปิ ธารยาม: ฯ
stets das Todessiegel des Jesus am Leib herumtragend, damit auch das Leben des Jesus an unserem Leib geoffenbart werde.
11 ยีโศ รฺชีวนํ ยทฺ อสฺมากํ มรฺตฺตฺยเทเห ปฺรกาเศต ตทรฺถํ ชีวนฺโต วยํ ยีโศ: กฺฤเต นิตฺยํ มฺฤเตฺยา สมรฺปฺยามเหฯ
Denn mitten im Leben werden wir beständig in den Tod gegeben um Jesus willen, damit auch das Leben des Jesus an unserem sterblichen Fleische geoffenbart werde.
12 อิตฺถํ วยํ มฺฤตฺยากฺรานฺตา ยูยญฺจ ชีวนากฺรานฺตา: ฯ
So wirkt sich also der Tod aus an uns, aber das Leben an euch.
13 วิศฺวาสการณาเทว สมภาษิ มยา วจ: ฯ อิติ ยถา ศาสฺเตฺร ลิขิตํ ตไถวาสฺมาภิรปิ วิศฺวาสชนกมฺ อาตฺมานํ ปฺราปฺย วิศฺวาส: กฺริยเต ตสฺมาจฺจ วจำสิ ภาษฺยนฺเตฯ
Wir haben aber denselben Geist des Glaubens, wie es geschrieben steht: ich habe geglaubt, darum habe ich geredet; so reden auch wir, weil wir glauben,
14 ปฺรภุ รฺยีศุ เรฺยโนตฺถาปิต: ส ยีศุนาสฺมานปฺยุตฺถาปยิษฺยติ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺวสมีป อุปสฺถาปยิษฺยติ จ, วยมฺ เอตตฺ ชานีม: ฯ
in der Gewißheit, daß der, der den Herrn Jesus auferweckt hat, auch uns mit Jesus erwecken und samt euch darstellen wird.
15 อเตอว ยุษฺมากํ หิตาย สรฺวฺวเมว ภวติ ตสฺมาทฺ พหูนำ ปฺรจุรานุคฺรหปฺราปฺเต รฺพหุโลกานำ ธนฺยวาเทเนศฺวรสฺย มหิมา สมฺยกฺ ปฺรกาศิษฺยเตฯ
Denn alles geschieht um euretwillen, damit die Gnade durch den Dank, den sie immer weiter schafft, ihren Reichtum beweise zum Preise Gottes.
16 ตโต เหโต รฺวยํ น กฺลามฺยาม: กินฺตุ พาหฺยปุรุโษ ยทฺยปิ กฺษียเต ตถาปฺยานฺตริก: ปุรุโษ ทิเน ทิเน นูตนายเตฯ
Darum werden wir nicht mutlos; sondern wenn auch unser äußerer Mensch sich verzehrt, so wird doch der innere Tag für Tag neu.
17 กฺษณมาตฺรสฺถายิ ยเทตตฺ ลฆิษฺฐํ ทุ: ขํ ตทฺ อติพาหุเลฺยนาสฺมากมฺ อนนฺตกาลสฺถายิ คริษฺฐสุขํ สาธยติ, (aiōnios g166)
Denn des Augenblickes leichte Last an Trübsal erwirbt uns über alles Verhoffen und Fassen hinaus einen gewichtigen Schatz von Herrlichkeit für ewig, (aiōnios g166)
18 ยโต วยํ ปฺรตฺยกฺษานฺ วิษยานฺ อนุทฺทิศฺยาปฺรตฺยกฺษานฺ อุทฺทิศาม: ฯ ยโต เหโต: ปฺรตฺยกฺษวิษยา: กฺษณมาตฺรสฺถายิน: กินฺตฺวปฺรตฺยกฺษา อนนฺตกาลสฺถายิน: ฯ (aiōnios g166)
wenn wir nicht sehen auf das Sichtbare, sondern auf das Unsichtbare; denn das Sichtbare ist zeitlich, das Unsichtbare ist ewig. (aiōnios g166)
