తీతః 2

1 యథార్థస్యోపదేశస్య వాక్యాని త్వయా కథ్యన్తాం

2 విశేషతః ప్రాచీనలోకా యథా ప్రబుద్ధా ధీరా వినీతా విశ్వాసే ప్రేమ్ని సహిష్ణుతాయాఞ్చ స్వస్థా భవేయుస్తద్వత్

3 ప్రాచీనయోషితోఽపి యథా ధర్మ్మయోగ్యమ్ ఆచారం కుర్య్యుః పరనిన్దకా బహుమద్యపానస్య నిఘ్నాశ్చ న భవేయుః

4 కిన్తు సుశిక్షాకారిణ్యః సత్య ఈశ్వరస్య వాక్యం యత్ న నిన్ద్యేత తదర్థం యువతీః సుశీలతామ్ అర్థతః పతిస్నేహమ్ అపత్యస్నేహం

5 వినీతిం శుచిత్వం గృహిణీత్వం సౌజన్యం స్వామినిఘ్నఞ్చాదిశేయుస్తథా త్వయా కథ్యతాం|

6 తద్వద్ యూనోఽపి వినీతయే ప్రబోధయ|

7 త్వఞ్చ సర్వ్వవిషయే స్వం సత్కర్మ్మణాం దృష్టాన్తం దర్శయ శిక్షాయాఞ్చావికృతత్వం ధీరతాం యథార్థం

8 నిర్ద్దోషఞ్చ వాక్యం ప్రకాశయ తేన విపక్షో యుష్మాకమ్ అపవాదస్య కిమపి ఛిద్రం న ప్రాప్య త్రపిష్యతే|

9 దాసాశ్చ యత్ స్వప్రభూనాం నిఘ్నాః సర్వ్వవిషయే తుష్టిజనకాశ్చ భవేయుః ప్రత్యుత్తరం న కుర్య్యుః

10 కిమపి నాపహరేయుః కిన్తు పూర్ణాం సువిశ్వస్తతాం ప్రకాశయేయురితి తాన్ ఆదిశ| యత ఏవమ్ప్రకారేణాస్మకం త్రాతురీశ్వరస్య శిక్షా సర్వ్వవిషయే తై ర్భూషితవ్యా|

11 యతో హేతోస్త్రాణాజనక ఈశ్వరస్యానుగ్రహః సర్వ్వాన్ మానవాన్ ప్రత్యుదితవాన్

12 స చాస్మాన్ ఇదం శిక్ష్యతి యద్ వయమ్ అధర్మ్మం సాంసారికాభిలాషాంశ్చానఙ్గీకృత్య వినీతత్వేన న్యాయేనేశ్వరభక్త్యా చేహలోకే ఆయు ర్యాపయామః, (aiōn g165)

13 పరమసుఖస్యాశామ్ అర్థతో ఽస్మాకం మహత ఈశ్వరస్య త్రాణకర్త్తు ర్యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రభావస్యోదయం ప్రతీక్షామహే|

14 యతః స యథాస్మాన్ సర్వ్వస్మాద్ అధర్మ్మాత్ మోచయిత్వా నిజాధికారస్వరూపం సత్కర్మ్మసూత్సుకమ్ ఏకం ప్రజావర్గం పావయేత్ తదర్థమ్ అస్మాకం కృతే ఆత్మదానం కృతవాన్|

15 ఏతాని భాషస్వ పూర్ణసామర్థ్యేన చాదిశ ప్రబోధయ చ, కోఽపి త్వాం నావమన్యతాం|