ప్రకాశితం 19
1 తతః పరం స్వర్గస్థానాం మహాజనతాయా మహాశబ్దో ఽయం మయా శ్రూతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యమ్ అస్మదీయో య ఈశ్వరః| తస్యాభవత్ పరిత్రాణాం ప్రభావశ్చ పరాక్రమః|
Y después de estas cosas, oí una gran voz de gran compañía en el cielo, que decía: Aleluya: Salvación, y gloria, y honra, y poder al Señor nuestro Dios;
2 విచారాజ్ఞాశ్చ తస్యైవ సత్యా న్యాయ్యా భవన్తి చ| యా స్వవేశ్యాక్రియాభిశ్చ వ్యకరోత్ కృత్స్నమేదినీం| తాం స దణ్డితవాన్ వేశ్యాం తస్యాశ్చ కరతస్తథా| శోణితస్య స్వదాసానాం సంశోధం స గృహీతవాన్||
Porque sus juicios son verdaderos y justos, porque él ha juzgado a la grande ramera que ha corrompido la tierra con su fornicación, y ha vengado la sangre de sus siervos de la mano de ella.
3 పునరపి తైరిదముక్తం యథా, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం యన్నిత్యం నిత్యమేవ చ| తస్యా దాహస్య ధూమో ఽసౌ దిశమూర్ద్ధ్వముదేష్యతి|| (aiōn g165)
Y otra vez dijeron: Aleluya. Y su humo subió para siempre jamás. (aiōn g165)
4 తతః పరం చతుర్వ్వింశతిప్రాచీనాశ్చత్వారః ప్రాణినశ్చ ప్రణిపత్య సింహాసనోపవిష్టమ్ ఈశ్వరం ప్రణమ్యావదన్, తథాస్తు పరమేశశ్చ సర్వ్వైరేవ ప్రశస్యతాం||
Y los veinte y cuatro ancianos, y los cuatro animales se postraron, y adoraron a Dios, que estaba sentado sobre el trono, diciendo: Amén: Aleluya.
5 అనన్తరం సింహాసనమధ్యాద్ ఏష రవో నిర్గతో, యథా, హే ఈశ్వరస్య దాసేయాస్తద్భక్తాః సకలా నరాః| యూయం క్షుద్రా మహాన్తశ్చ ప్రశంసత వ ఈశ్వరం||
Y salió una voz del trono, que decía: Load a nuestro Dios todos vosotros sus siervos, y vosotros los que le teméis, así pequeños, como grandes.
6 తతః పరం మహాజనతాయాః శబ్ద ఇవ బహుతోయానాఞ్చ శబ్ద ఇవ గృరుతరస్తనితానాఞ్చ శబ్ద ఇవ శబ్దో ఽయం మయా శ్రుతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం రాజత్వం ప్రాప్తవాన్ యతః| స పరమేశ్వరో ఽస్మాకం యః సర్వ్వశక్తిమాన్ ప్రభుః|
Y oí como la voz de una gran multitud, y como la voz de muchas aguas, y como la voz de grandes truenos, que decían: Aleluya. Porque el Señor Dios Todopoderoso reina.
7 కీర్త్తయామః స్తవం తస్య హృష్టాశ్చోల్లాసితా వయం| యన్మేషశావకస్యైవ వివాహసమయో ఽభవత్| వాగ్దత్తా చాభవత్ తస్మై యా కన్యా సా సుసజ్జితా|
Gocémonos, y alegrémonos, y démosle gloria; porque son venidas las bodas del Cordero, y su mujer se ha preparado;
8 పరిధానాయ తస్యై చ దత్తః శుభ్రః సుచేలకః||
Y le ha sido dado que se vista de tela de lino fino, limpio, y resplandeciente; porque el lino fino son las justificaciones de los santos.
9 స సుచేలకః పవిత్రలోకానాం పుణ్యాని| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ త్వమిదం లిఖ మేషశావకస్య వివాహభోజ్యాయ యే నిమన్త్రితాస్తే ధన్యా ఇతి| పునరపి మామ్ అవదత్, ఇమానీశ్వరస్య సత్యాని వాక్యాని|
Y él me dice: Escribe: Bienaventurados los que son llamados a la cena de las bodas del Cordero. Y díceme: Estas palabras de Dios son verdaderas.
10 అనన్తరం అహం తస్య చరణయోరన్తికే నిపత్య తం ప్రణన్తుముద్యతః| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ సావధానస్తిష్ఠ మైవం కురు యీశోః సాక్ష్యవిశిష్టైస్తవ భ్రాతృభిస్త్వయా చ సహదాసో ఽహం| ఈశ్వరమేవ ప్రణమ యస్మాద్ యీశోః సాక్ష్యం భవిష్యద్వాక్యస్య సారం|
Y yo me eché a sus pies para adorarle. Y él me dijo: Mira, que no lo hagas: yo soy consiervo tuyo, y de tus hermanos, que tienen el testimonio de Jesús. Adora a Dios; porque el testimonio de Jesús es el espíritu de profecía.
11 అనన్తరం మయా ముక్తః స్వర్గో దృష్టః, ఏకః శ్వేతవర్ణో ఽశ్వో ఽపి దృష్టస్తదారూఢో జనో విశ్వాస్యః సత్యమయశ్చేతి నామ్నా ఖ్యాతః స యాథార్థ్యేన విచారం యుద్ధఞ్చ కరోతి|
Y ví el cielo abierto, y he aquí un caballo blanco; y el que estaba sentado sobre él, era llamado Fiel y Verdadero, y en justicia juzga y guerrea.
12 తస్య నేత్రే ఽగ్నిశిఖాతుల్యే శిరసి చ బహుకిరీటాని విద్యన్తే తత్ర తస్య నామ లిఖితమస్తి తమేవ వినా నాపరః కో ఽపి తన్నామ జానాతి|
Y sus ojos eran como llama de fuego, y había en su cabeza muchas diademas, y tenía un nombre escrito que ninguno ha conocido sino él mismo:
13 స రుధిరమగ్నేన పరిచ్ఛదేనాచ్ఛాదిత ఈశ్వరవాద ఇతి నామ్నాభిధీయతే చ|
Y estaba vestido de una ropa teñida en sangre, y su nombre es llamado El Verbo de Dios.
14 అపరం స్వర్గస్థసైన్యాని శ్వేతాశ్వారూఢాని పరిహితనిర్మ్మలశ్వేతసూక్ష్మవస్త్రాణి చ భూత్వా తమనుగచ్ఛన్తి|
Y los ejércitos que están en el cielo le seguían en caballos blancos, vestidos de lino fino, blanco, y limpio.
15 తస్య వక్త్రాద్ ఏకస్తీక్షణః ఖఙ్గో నిర్గచ్ఛతి తేన ఖఙ్గేన సర్వ్వజాతీయాస్తేనాఘాతితవ్యాః స చ లౌహదణ్డేన తాన్ చారయిష్యతి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య ప్రచణ్డకోపరసోత్పాదకద్రాక్షాకుణ్డే యద్యత్ తిష్ఠతి తత్ సర్వ్వం స ఏవ పదాభ్యాం పినష్టి|
Y de su boca sale una espada aguda para herir con ella a las naciones, y él las regirá con vara de hierro; y él pisa el lagar del vino del furor, y de la ira de Dios Todopoderoso.
16 అపరం తస్య పరిచ్ఛద ఉరసి చ రాజ్ఞాం రాజా ప్రభూనాం ప్రభుశ్చేతి నామ నిఖితమస్తి|
Y en su vestidura, y en su muslo, tiene un nombre escrito: REY DE REYES, Y SEÑOR DE SEÑORES.
17 అనన్తరం సూర్య్యే తిష్ఠన్ ఏకో దూతో మయా దృష్టః, ఆకాశమధ్య ఉడ్డీయమానాన్ సర్వ్వాన్ పక్షిణః ప్రతి స ఉచ్చైఃస్వరేణేదం ఘోషయతి, అత్రాగచ్ఛత|
Y ví un ángel que estaba de pie en el sol, y clamó con gran voz, diciendo a todas las aves que volaban por medio del cielo: Veníd, y congregáos a la cena del gran Dios;
18 ఈశ్వరస్య మహాభోజ్యే మిలత, రాజ్ఞాం క్రవ్యాణి సేనాపతీనాం క్రవ్యాణి వీరాణాం క్రవ్యాణ్యశ్వానాం తదారూఢానాఞ్చ క్రవ్యాణి దాసముక్తానాం క్షుద్రమహతాం సర్వ్వేషామేవ క్రవ్యాణి చ యుష్మాభి ర్భక్షితవ్యాని|
Para que comáis carnes de reyes, y carnes de capitanes, y carnes de fuertes, y carnes de caballos, y de los que están sentados sobre ellos; y carnes de todos, libres y siervos, y pequeños, y de grandes.
19 తతః పరం తేనాశ్వారూఢజనేన తదీయసైన్యైశ్చ సార్ద్ధం యుద్ధం కర్త్తుం స పశుః పృథివ్యా రాజానస్తేషాం సైన్యాని చ సమాగచ్ఛన్తీతి మయా దృష్టం|
Y ví la bestia, y los reyes de la tierra, y sus ejércitos congregados para hacer guerra contra el que estaba sentado sobre el caballo, y contra su ejército.
20 తతః స పశు ర్ధృతో యశ్చ మిథ్యాభవిష్యద్వక్తా తస్యాన్తికే చిత్రకర్మ్మాణి కుర్వ్వన్ తైరేవ పశ్వఙ్కధారిణస్తత్ప్రతిమాపూజకాంశ్చ భ్రమితవాన్ సో ఽపి తేన సార్ద్ధం ధృతః| తౌ చ వహ్నిగన్ధకజ్వలితహ్రదే జీవన్తౌ నిక్షిప్తౌ| (Limnē Pyr g3041 g4442)
Y la bestia fue presa, y con ella el falso profeta, que había hecho las señales en su presencia, con las cuales había engañado a los que recibieron la marca de la bestia, y a los que adoraron su imagen. Estos dos fueron lanzados vivos dentro de un lago de fuego ardiendo con azufre. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 అవశిష్టాశ్చ తస్యాశ్వారూఢస్య వక్త్రనిర్గతఖఙ్గేన హతాః, తేషాం క్రవ్యైశ్చ పక్షిణః సర్వ్వే తృప్తిం గతాః|
Y los demás fueron muertos con la espada que salía de la boca del que estaba sentado sobre el caballo, y todas las aves fueron hartas de las carnes de ellos.
