మథిః 25
1 యా దశ కన్యాః ప్రదీపాన్ గృహ్లత్యో వరం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరితాః, తాభిస్తదా స్వర్గీయరాజ్యస్య సాదృశ్యం భవిష్యతి|
Entonces el reino de los cielos será semejante a diez vírgenes, que tomando sus lámparas, salieron a recibir al esposo.
2 తాసాం కన్యానాం మధ్యే పఞ్చ సుధియః పఞ్చ దుర్ధియ ఆసన్|
Y las cinco de ellas eran prudentes, y las cinco insensatas.
3 యా దుర్ధియస్తాః ప్రదీపాన్ సఙ్గే గృహీత్వా తైలం న జగృహుః,
Las que eran insensatas, tomando sus lámparas, no tomaron aceite consigo.
4 కిన్తు సుధియః ప్రదీపాన్ పాత్రేణ తైలఞ్చ జగృహుః|
Mas las prudentes tomaron aceite en sus vasos, juntamente con sus lámparas.
5 అనన్తరం వరే విలమ్బితే తాః సర్వ్వా నిద్రావిష్టా నిద్రాం జగ్ముః|
Y tardándose el esposo, cabecearon todas, y se durmieron.
6 అనన్తరమ్ అర్ద్ధరాత్రే పశ్యత వర ఆగచ్ఛతి, తం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిర్యాతేతి జనరవాత్
Y a la media noche fue oído un clamor, que decía: He aquí, el esposo viene, salíd a recibirle.
7 తాః సర్వ్వాః కన్యా ఉత్థాయ ప్రదీపాన్ ఆసాదయితుం ఆరభన్త|
Entonces todas aquellas vírgenes se levantaron, y aderezaron sus lámparas.
8 తతో దుర్ధియః సుధియ ఊచుః, కిఞ్చిత్ తైలం దత్త, ప్రదీపా అస్మాకం నిర్వ్వాణాః|
Y las insensatas dijeron a las prudentes: Dádnos de vuestro aceite, porque nuestras lámparas se apagan.
9 కిన్తు సుధియః ప్రత్యవదన్, దత్తే యుష్మానస్మాంశ్చ ప్రతి తైలం న్యూనీభవేత్, తస్మాద్ విక్రేతృణాం సమీపం గత్వా స్వార్థం తైలం క్రీణీత|
Mas las prudentes respondieron, diciendo: Porque no nos falte a nosotras y a vosotras, id antes a los que venden, y comprád para vosotras.
10 తదా తాసు క్రేతుం గతాసు వర ఆజగామ, తతో యాః సజ్జితా ఆసన్, తాస్తేన సాకం వివాహీయం వేశ్మ ప్రవివిశుః|
E idas ellas a comprar, vino el esposo; y las que estaban apercibidas, entraron con él a las bodas; y se cerró la puerta.
11 అనన్తరం ద్వారే రుద్ధే అపరాః కన్యా ఆగత్య జగదుః, హే ప్రభో, హే ప్రభో, అస్మాన్ ప్రతి ద్వారం మోచయ|
Y después vinieron también las otras vírgenes, diciendo: Señor, señor, ábrenos.
12 కిన్తు స ఉక్తవాన్, తథ్యం వదామి, యుష్మానహం న వేద్మి|
Mas respondiendo él, dijo: De cierto os digo, que no os conozco.
13 అతో జాగ్రతః సన్తస్తిష్ఠత, మనుజసుతః కస్మిన్ దినే కస్మిన్ దణ్డే వాగమిష్యతి, తద్ యుష్మాభి ర్న జ్ఞాయతే|
Velád pues, porque no sabéis el día ni la hora, en la cual el Hijo del hombre ha de venir.
14 అపరం స ఏతాదృశః కస్యచిత్ పుంసస్తుల్యః, యో దూరదేశం ప్రతి యాత్రాకాలే నిజదాసాన్ ఆహూయ తేషాం స్వస్వసామర్థ్యానురూపమ్
Porque el reino de los cielos es como un hombre que partiéndose lejos, llamó a sus siervos, y les entregó sus bienes.
15 ఏకస్మిన్ ముద్రాణాం పఞ్చ పోటలికాః అన్యస్మింశ్చ ద్వే పోటలికే అపరస్మింశ్చ పోటలికైకామ్ ఇత్థం ప్రతిజనం సమర్ప్య స్వయం ప్రవాసం గతవాన్|
Y a éste dio cinco talentos, y al otro dos, y al otro uno; a cada uno conforme a su facultad, y se partió luego lejos.
16 అనన్తరం యో దాసః పఞ్చ పోటలికాః లబ్ధవాన్, స గత్వా వాణిజ్యం విధాయ తా ద్విగుణీచకార|
Y partido él, el que había recibido cinco talentos, granjeó con ellos, e hizo otros cinco talentos.
17 యశ్చ దాసో ద్వే పోటలికే అలభత, సోపి తా ముద్రా ద్విగుణీచకార|
Semejantemente también el que había recibido dos, ganó también él otros dos.
18 కిన్తు యో దాస ఏకాం పోటలికాం లబ్ధవాన్, స గత్వా భూమిం ఖనిత్వా తన్మధ్యే నిజప్రభోస్తా ముద్రా గోపయాఞ్చకార|
Mas el que había recibido uno, fue, y cavó en la tierra, y escondió el dinero de su señor.
19 తదనన్తరం బహుతిథే కాలే గతే తేషాం దాసానాం ప్రభురాగత్య తైర్దాసైః సమం గణయాఞ్చకార|
Y después de mucho tiempo vino el señor de aquellos siervos, e hizo cuentas con ellos.
20 తదానీం యః పఞ్చ పోటలికాః ప్రాప్తవాన్ స తా ద్విగుణీకృతముద్రా ఆనీయ జగాద; హే ప్రభో, భవతా మయి పఞ్చ పోటలికాః సమర్పితాః, పశ్యతు, తా మయా ద్విగుణీకృతాః|
Y llegando el que había recibido cinco talentos, trajo otros cinco talentos, diciendo: Señor, cinco talentos me entregaste; he aquí, otros cinco talentos he ganado con ellos.
21 తదానీం తస్య ప్రభుస్తమువాచ, హే ఉత్తమ విశ్వాస్య దాస, త్వం ధన్యోసి, స్తోకేన విశ్వాస్యో జాతః, తస్మాత్ త్వాం బహువిత్తాధిపం కరోమి, త్వం స్వప్రభోః సుఖస్య భాగీ భవ|
Y su señor le dijo: Bien está, buen siervo y fiel: sobre poco has sido fiel, sobre mucho te pondré: entra en el gozo de tu señor.
22 తతో యేన ద్వే పోటలికే లబ్ధే సోప్యాగత్య జగాద, హే ప్రభో, భవతా మయి ద్వే పోటలికే సమర్పితే, పశ్యతు తే మయా ద్విగుణీకృతే|
Y llegando también el que había recibido dos talentos, dijo: Señor, dos talentos me entregaste; he aquí, otros dos talentos he ganado sobre ellos.
23 తేన తస్య ప్రభుస్తమవోచత్, హే ఉత్తమ విశ్వాస్య దాస, త్వం ధన్యోసి, స్తోకేన విశ్వాస్యో జాతః, తస్మాత్ త్వాం బహుద్రవిణాధిపం కరోమి, త్వం నిజప్రభోః సుఖస్య భాగీ భవ|
Su señor le dijo: Bien está, buen siervo y fiel: sobre poco has sido fiel, sobre mucho te pondré: entra en el gozo de tu señor.
24 అనన్తరం య ఏకాం పోటలికాం లబ్ధవాన్, స ఏత్య కథితవాన్, హే ప్రభో, త్వాం కఠిననరం జ్ఞాతవాన్, త్వయా యత్ర నోప్తం, తత్రైవ కృత్యతే, యత్ర చ న కీర్ణం, తత్రైవ సంగృహ్యతే|
Y llegando también el que había recibido un talento, dijo: Señor, yo te conocía que eres hombre duro, que siegas donde no sembraste, y coges donde no derramaste:
25 అతోహం సశఙ్కః సన్ గత్వా తవ ముద్రా భూమధ్యే సంగోప్య స్థాపితవాన్, పశ్య, తవ యత్ తదేవ గృహాణ|
Por tanto tuve miedo, y fui, y escondí tu talento en la tierra: he aquí, tienes lo que es tuyo.
26 తదా తస్య ప్రభుః ప్రత్యవదత్ రే దుష్టాలస దాస, యత్రాహం న వపామి, తత్ర ఛినద్మి, యత్ర చ న కిరామి, తత్రేవ సంగృహ్లామీతి చేదజానాస్తర్హి
Y respondiendo su señor, le dijo: Mal siervo y negligente, sabías que siego donde no sembré, y que cojo donde no derramé.
27 వణిక్షు మమ విత్తార్పణం తవోచితమాసీత్, యేనాహమాగత్య వృద్వ్యా సాకం మూలముద్రాః ప్రాప్స్యమ్|
Por tanto te convenía dar mi dinero a los banqueros, y viniendo yo, recibiera lo que es mío con usura.
28 అతోస్మాత్ తాం పోటలికామ్ ఆదాయ యస్య దశ పోటలికాః సన్తి తస్మిన్నర్పయత|
Quitádle pues el talento, y dád lo al que tiene diez talentos.
29 యేన వర్ద్వ్యతే తస్మిన్నైవార్పిష్యతే, తస్యైవ చ బాహుల్యం భవిష్యతి, కిన్తు యేన న వర్ద్వ్యతే, తస్యాన్తికే యత్ కిఞ్చన తిష్ఠతి, తదపి పునర్నేష్యతే|
Porque a cualquiera que tuviere le será dado, y tendrá más; pero al que no tuviere, aun lo que tiene le será quitado.
30 అపరం యూయం తమకర్మ్మణ్యం దాసం నీత్వా యత్ర స్థానే క్రన్దనం దన్తఘర్షణఞ్చ విద్యేతే, తస్మిన్ బహిర్భూతతమసి నిక్షిపత|
Y al siervo inútil echádle en las tinieblas de afuera: allí será el llorar, y el crujir de dientes.
31 యదా మనుజసుతః పవిత్రదూతాన్ సఙ్గినః కృత్వా నిజప్రభావేనాగత్య నిజతేజోమయే సింహాసనే నివేక్ష్యతి,
Cuando el Hijo del hombre vendrá en su gloria, y todos los santos ángeles con él, entonces se sentará sobre el trono de su gloria.
32 తదా తత్సమ్ముఖే సర్వ్వజాతీయా జనా సంమేలిష్యన్తి| తతో మేషపాలకో యథా ఛాగేభ్యోఽవీన్ పృథక్ కరోతి తథా సోప్యేకస్మాదన్యమ్ ఇత్థం తాన్ పృథక కృత్వావీన్
Y serán juntadas delante de él todas las naciones, y los apartará los unos de los otros, como aparta el pastor las ovejas de los cabritos;
33 దక్షిణే ఛాగాంశ్చ వామే స్థాపయిష్యతి|
Y pondrá las ovejas a su derecha, y los cabritos a la izquierda.
34 తతః పరం రాజా దక్షిణస్థితాన్ మానవాన్ వదిష్యతి, ఆగచ్ఛత మత్తాతస్యానుగ్రహభాజనాని, యుష్మత్కృత ఆ జగదారమ్భత్ యద్ రాజ్యమ్ ఆసాదితం తదధికురుత|
Entonces el Rey dirá a los que estarán a su derecha: Veníd, benditos de mi Padre, poseéd el reino aparejado para vosotros desde la fundación del mundo;
35 యతో బుభుక్షితాయ మహ్యం భోజ్యమ్ అదత్త, పిపాసితాయ పేయమదత్త, విదేశినం మాం స్వస్థానమనయత,
Porque tuve hambre, y me disteis de comer: tuve sed, y me disteis de beber: fui extranjero, y me recogisteis:
36 వస్త్రహీనం మాం వసనం పర్య్యధాపయత, పీడీతం మాం ద్రష్టుమాగచ్ఛత, కారాస్థఞ్చ మాం వీక్షితుమ ఆగచ్ఛత|
Desnudo, y me cubristeis: enfermo, y me visitasteis: estuve en la cárcel, y vinisteis a mí.
37 తదా ధార్మ్మికాః ప్రతివదిష్యన్తి, హే ప్రభో, కదా త్వాం క్షుధితం వీక్ష్య వయమభోజయామ? వా పిపాసితం వీక్ష్య అపాయయామ?
Entonces los justos le responderán, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos hambriento, y te sustentámos? ¿o sediento, y te dimos de beber?
38 కదా వా త్వాం విదేశినం విలోక్య స్వస్థానమనయామ? కదా వా త్వాం నగ్నం వీక్ష్య వసనం పర్య్యధాపయామ?
¿Cuando te vimos extranjero, y te recogimos? ¿o desnudo, y te cubrímos?
39 కదా వా త్వాం పీడితం కారాస్థఞ్చ వీక్ష్య త్వదన్తికమగచ్ఛామ?
¿O cuándo te vimos enfermo, o en la cárcel, y vinimos a ti?
40 తదానీం రాజా తాన్ ప్రతివదిష్యతి, యుష్మానహం సత్యం వదామి, మమైతేషాం భ్రాతృణాం మధ్యే కఞ్చనైకం క్షుద్రతమం ప్రతి యద్ అకురుత, తన్మాం ప్రత్యకురుత|
Y respondiendo el Rey, les dirá: De cierto os digo, que en cuanto lo hicisteis a uno de estos mis hermanos pequeñitos, a mí lo hicisteis.
41 పశ్చాత్ స వామస్థితాన్ జనాన్ వదిష్యతి, రే శాపగ్రస్తాః సర్వ్వే, శైతానే తస్య దూతేభ్యశ్చ యోఽనన్తవహ్నిరాసాదిత ఆస్తే, యూయం మదన్తికాత్ తమగ్నిం గచ్ఛత| (aiōnios g166)
Entonces dirá también a los que estarán a la izquierda: Idos de mí, malditos, al fuego eterno, que está aparejado para el diablo y sus ángeles; (aiōnios g166)
42 యతో క్షుధితాయ మహ్యమాహారం నాదత్త, పిపాసితాయ మహ్యం పేయం నాదత్త,
Porque tuve hambre, y no me disteis de comer: tuve sed, y no me disteis de beber:
43 విదేశినం మాం స్వస్థానం నానయత, వసనహీనం మాం వసనం న పర్య్యధాపయత, పీడితం కారాస్థఞ్చ మాం వీక్షితుం నాగచ్ఛత|
Fui extranjero, y no me recogisteis: desnudo, y no me cubristeis: enfermo, y en la cárcel estuve, y no me visitasteis.
44 తదా తే ప్రతివదిష్యన్తి, హే ప్రభో, కదా త్వాం క్షుధితం వా పిపాసితం వా విదేశినం వా నగ్నం వా పీడితం వా కారాస్థం వీక్ష్య త్వాం నాసేవామహి?
Entonces también ellos le responderán, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos hambriento, o sediento, o extranjero, o desnudo, o enfermo, o en la cárcel, y no te servimos?
45 తదా స తాన్ వదిష్యతి, తథ్యమహం యుష్మాన్ బ్రవీమి, యుష్మాభిరేషాం కఞ్చన క్షోదిష్ఠం ప్రతి యన్నాకారి, తన్మాం ప్రత్యేవ నాకారి|
Entonces les responderá, diciendo: De cierto os digo, que en cuanto no lo hicisteis a uno de estos pequeñitos, ni a mí lo hicisteis.
