మథిః 21
1 అనన్తరం తేషు యిరూశాలమ్నగరస్య సమీపవేర్త్తినో జైతుననామకధరాధరస్య సమీపస్థ్తిం బైత్ఫగిగ్రామమ్ ఆగతేషు, యీశుః శిష్యద్వయం ప్రేషయన్ జగాద,
A gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górę Oliwną, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów;
2 యువాం సమ్ముఖస్థగ్రామం గత్వా బద్ధాం యాం సవత్సాం గర్ద్దభీం హఠాత్ ప్రాప్స్యథః, తాం మోచయిత్వా మదన్తికమ్ ఆనయతం|
Mówiąc im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie uwiązaną oślicę i oślątko z nią. Odwiążcie [je] i przyprowadźcie do mnie.
3 తత్ర యది కశ్చిత్ కిఞ్చిద్ వక్ష్యతి, తర్హి వదిష్యథః, ఏతస్యాం ప్రభోః ప్రయోజనమాస్తే, తేన స తత్క్షణాత్ ప్రహేష్యతి|
A gdyby wam ktoś coś mówił, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści.
4 సీయోనః కన్యకాం యూయం భాషధ్వమితి భారతీం| పశ్య తే నమ్రశీలః సన్ నృప ఆరుహ్య గర్దభీం| అర్థాదారుహ్య తద్వత్సమాయాస్యతి త్వదన్తికం|
To wszystko się stało, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka:
5 భవిష్యద్వాదినోక్తం వచనమిదం తదా సఫలమభూత్|
Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój król przychodzi do ciebie cichy, siedzący na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy.
6 అనన్తరం తౌ శ్ష్యి యీశో ర్యథానిదేశం తం గ్రామం గత్వా
Poszli więc uczniowie i uczynili tak, jak im nakazał Jezus.
7 గర్దభీం తద్వత్సఞ్చ సమానీతవన్తౌ, పశ్చాత్ తదుపరి స్వీయవసనానీ పాతయిత్వా తమారోహయామాసతుః|
Przyprowadzili oślicę i oślątko, położyli na nie swoje szaty i posadzili go na nich.
8 తతో బహవో లోకా నిజవసనాని పథి ప్రసారయితుమారేభిరే, కతిపయా జనాశ్చ పాదపపర్ణాదికం ఛిత్వా పథి విస్తారయామాసుః|
A wielki tłum słał swoje szaty na drodze, inni zaś obcinali gałązki z drzew i kładli na drodze.
9 అగ్రగామినః పశ్చాద్గామినశ్చ మనుజా ఉచ్చైర్జయ జయ దాయూదః సన్తానేతి జగదుః పరమేశ్వరస్య నామ్నా య ఆయాతి స ధన్యః, సర్వ్వోపరిస్థస్వర్గేపి జయతి|
A tłumy, które szły przed nim i za nim, wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana! Hosanna na wysokościach!
10 ఇత్థం తస్మిన్ యిరూశాలమం ప్రవిష్టే కోఽయమితి కథనాత్ కృత్స్నం నగరం చఞ్చలమభవత్|
Kiedy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto i pytano: Któż to jest?
11 తత్ర లోకోః కథయామాసుః, ఏష గాలీల్ప్రదేశీయ-నాసరతీయ-భవిష్యద్వాదీ యీశుః|
A tłumy odpowiadały: To jest Jezus, prorok z Nazaretu w Galilei.
12 అనన్తరం యీశురీశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య తన్మధ్యాత్ క్రయవిక్రయిణో వహిశ్చకార; వణిజాం ముద్రాసనానీ కపోతవిక్రయిణాఞ్చసనానీ చ న్యువ్జయామాస|
Wtedy Jezus wszedł do świątyni Boga i wypędził wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni; poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie.
13 అపరం తానువాచ, ఏషా లిపిరాస్తే, "మమ గృహం ప్రార్థనాగృహమితి విఖ్యాస్యతి", కిన్తు యూయం తద్ దస్యూనాం గహ్వరం కృతవన్తః|
I powiedział im: Jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.
14 తదనన్తరమ్ అన్ధఖఞ్చలోకాస్తస్య సమీపమాగతాః, స తాన్ నిరామయాన్ కృతవాన్|
Wtedy ślepi i chromi podeszli do niego w świątyni, a on ich uzdrowił.
15 యదా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తేన కృతాన్యేతాని చిత్రకర్మ్మాణి దదృశుః, జయ జయ దాయూదః సన్తాన, మన్దిరే బాలకానామ్ ఏతాదృశమ్ ఉచ్చధ్వనిం శుశ్రువుశ్చ, తదా మహాక్రుద్ధా బభూవః,
A gdy naczelni kapłani i uczeni w Piśmie zobaczyli cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni: Hosanna Synowi Dawida, rozgniewali się.
16 తం పప్రచ్ఛుశ్చ, ఇమే యద్ వదన్తి, తత్ కిం త్వం శృణోషి? తతో యీశుస్తాన్ అవోచత్, సత్యమ్; స్తన్యపాయిశిశూనాఞ్చ బాలకానాఞ్చ వక్త్రతః| స్వకీయం మహిమానం త్వం సంప్రకాశయసి స్వయం| ఏతద్వాక్యం యూయం కిం నాపఠత?
I zapytali go: Słyszysz, co one mówią? A Jezus im odpowiedział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Przez usta niemowląt i ssących przygotowałeś [sobie] chwałę?
17 తతస్తాన్ విహాయ స నగరాద్ బైథనియాగ్రామం గత్వా తత్ర రజనీం యాపయామాస|
A opuściwszy ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam przenocował.
18 అనన్తరం ప్రభాతే సతి యీశుః పునరపి నగరమాగచ్ఛన్ క్షుధార్త్తో బభూవ|
A wracając rano do miasta, poczuł głód.
19 తతో మార్గపార్శ్వ ఉడుమ్బరవృక్షమేకం విలోక్య తత్సమీపం గత్వా పత్రాణి వినా కిమపి న ప్రాప్య తం పాదపం ప్రోవాచ, అద్యారభ్య కదాపి త్వయి ఫలం న భవతు; తేన తత్క్షణాత్ స ఉడుమ్బరమాహీరుహః శుష్కతాం గతః| (aiōn g165)
I widząc przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I powiedział do niego: Niech się już nigdy nie rodzi z ciebie owoc. I drzewo figowe natychmiast uschło. (aiōn g165)
20 తద్ దృష్ట్వా శిష్యా ఆశ్చర్య్యం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఆః, ఉడుమ్వరపాదపోఽతితూర్ణం శుష్కోఽభవత్|
A gdy uczniowie to zobaczyli, dziwili się, mówiąc: Jak szybko uschło to drzewo figowe!
21 తతో యీశుస్తానువాచ, యుష్మానహం సత్యం వదామి, యది యూయమసన్దిగ్ధాః ప్రతీథ, తర్హి యూయమపి కేవలోడుమ్వరపాదపం ప్రతీత్థం కర్త్తుం శక్ష్యథ, తన్న, త్వం చలిత్వా సాగరే పతేతి వాక్యం యుష్మాభిరస్మిన శైలే ప్రోక్తేపి తదైవ తద్ ఘటిష్యతే|
Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to, [co się stało] z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się [tak].
22 తథా విశ్వస్య ప్రార్థ్య యుష్మాభి ర్యద్ యాచిష్యతే, తదేవ ప్రాప్స్యతే|
I wszystko, o cokolwiek poprosicie w modlitwie, wierząc, otrzymacie.
23 అనన్తరం మన్దిరం ప్రవిశ్యోపదేశనసమయే తత్సమీపం ప్రధానయాజకాః ప్రాచీనలోకాశ్చాగత్య పప్రచ్ఛుః, త్వయా కేన సామర్థ్యనైతాని కర్మ్మాణి క్రియన్తే? కేన వా తుభ్యమేతాని సామర్థ్యాని దత్తాని?
A gdy przyszedł do świątyni i nauczał, podeszli do niego naczelni kapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci tę władzę?
24 తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహమపి యుష్మాన్ వాచమేకాం పృచ్ఛామి, యది యూయం తదుత్తరం దాతుం శక్ష్యథ, తదా కేన సామర్థ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాని కరోమి, తదహం యుష్మాన్ వక్ష్యామి|
A Jezus im odpowiedział: I ja was spytam o pewną rzecz. Jeśli mi odpowiecie, i ja wam powiem, jakim prawem to czynię.
25 యోహనో మజ్జనం కస్యాజ్ఞయాభవత్? కిమీశ్వరస్య మనుష్యస్య వా? తతస్తే పరస్పరం వివిచ్య కథయామాసుః, యదీశ్వరస్యేతి వదామస్తర్హి యూయం తం కుతో న ప్రత్యైత? వాచమేతాం వక్ష్యతి|
Skąd pochodził chrzest Jana? Z nieba czy od ludzi? A oni zastanawiali się między sobą i mówili: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta nas: Czemu więc mu nie uwierzyliście?
26 మనుష్యస్యేతి వక్తుమపి లోకేభ్యో బిభీమః, యతః సర్వ్వైరపి యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి జ్ఞాయతే|
Jeśli zaś powiemy, że od ludzi – boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka.
27 తస్మాత్ తే యీశుం ప్రత్యవదన్, తద్ వయం న విద్మః| తదా స తానుక్తవాన్, తర్హి కేన సామరథ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాన్యహం కరోమి, తదప్యహం యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. On również im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
28 కస్యచిజ్జనస్య ద్వౌ సుతావాస్తాం స ఏకస్య సుతస్య సమీపం గత్వా జగాద, హే సుత, త్వమద్య మమ ద్రాక్షాక్షేత్రే కర్మ్మ కర్తుం వ్రజ|
Jak wam się wydaje? [Pewien] człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź, pracuj dziś w mojej winnicy.
29 తతః స ఉక్తవాన్, న యాస్యామి, కిన్తు శేషేఽనుతప్య జగామ|
Ale on odpowiedział: Nie chcę. Lecz potem odczuł żal i poszedł.
30 అనన్తరం సోన్యసుతస్య సమీపం గత్వా తథైవ కథ్తివాన్; తతః స ప్రత్యువాచ, మహేచ్ఛ యామి, కిన్తు న గతః|
Podszedł do drugiego i powiedział to samo. On zaś odpowiedział: [Idę], panie. Ale nie poszedł.
31 ఏతయోః పుత్రయో ర్మధ్యే పితురభిమతం కేన పాలితం? యుష్మాభిః కిం బుధ్యతే? తతస్తే ప్రత్యూచుః, ప్రథమేన పుత్రేణ| తదానీం యీశుస్తానువాచ, అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, చణ్డాలా గణికాశ్చ యుష్మాకమగ్రత ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రవిశన్తి|
Który z tych dwóch wypełnił wolę ojca? Odpowiedzieli mu: Ten pierwszy. Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa Bożego.
32 యతో యుష్మాకం సమీపం యోహని ధర్మ్మపథేనాగతే యూయం తం న ప్రతీథ, కిన్తు చణ్డాలా గణికాశ్చ తం ప్రత్యాయన్, తద్ విలోక్యాపి యూయం ప్రత్యేతుం నాఖిద్యధ్వం|
Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, ale celnicy i nierządnice mu uwierzyli. A wy, chociaż [to] widzieliście, nie odczuliście żalu, aby mu uwierzyć.
33 అపరమేకం దృష్టాన్తం శృణుత, కశ్చిద్ గృహస్థః క్షేత్రే ద్రాక్షాలతా రోపయిత్వా తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం విధాయ తన్మధ్యే ద్రాక్షాయన్త్రం స్థాపితవాన్, మాఞ్చఞ్చ నిర్మ్మితవాన్, తతః కృషకేషు తత్ క్షేత్రం సమర్ప్య స్వయం దూరదేశం జగామ|
Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Ogrodził ją płotem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
34 తదనన్తరం ఫలసమయ ఉపస్థితే స ఫలాని ప్రాప్తుం కృషీవలానాం సమీపం నిజదాసాన్ ప్రేషయామాస|
A gdy nadszedł czas [zbiorów], posłał swoje sługi do rolników, aby odebrali plony tej [winnicy].
35 కిన్తు కృషీవలాస్తస్య తాన్ దాసేయాన్ ధృత్వా కఞ్చన ప్రహృతవన్తః, కఞ్చన పాషాణైరాహతవన్తః, కఞ్చన చ హతవన్తః|
Lecz rolnicy schwytali jego sługi, jednego pobili, innego zabili, a jeszcze innego ukamienowali.
36 పునరపి స ప్రభుః ప్రథమతోఽధికదాసేయాన్ ప్రేషయామాస, కిన్తు తే తాన్ ప్రత్యపి తథైవ చక్రుః|
Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, ale postąpili z nimi tak samo.
37 అనన్తరం మమ సుతే గతే తం సమాదరిష్యన్తే, ఇత్యుక్త్వా శేషే స నిజసుతం తేషాం సన్నిధిం ప్రేషయామాస|
W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna.
38 కిన్తు తే కృషీవలాః సుతం వీక్ష్య పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రయితుమ్ ఆరేభిరే, అయముత్తరాధికారీ వయమేనం నిహత్యాస్యాధికారం స్వవశీకరిష్యామః|
Lecz rolnicy, gdy zobaczyli syna, mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo.
39 పశ్చాత్ తే తం ధృత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః పాతయిత్వాబధిషుః|
I schwytali go, wyrzucili z winnicy i zabili.
40 యదా స ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరాగమిష్యతి, తదా తాన్ కృషీవలాన్ కిం కరిష్యతి?
Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co zrobi z tymi rolnikami?
41 తతస్తే ప్రత్యవదన్, తాన్ కలుషిణో దారుణయాతనాభిరాహనిష్యతి, యే చ సమయానుక్రమాత్ ఫలాని దాస్యన్తి, తాదృశేషు కృషీవలేషు క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి|
Odpowiedzieli mu: Złych srogo wytraci, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy będą mu oddawać plony we właściwym czasie.
42 తదా యీశునా తే గదితాః, గ్రహణం న కృతం యస్య పాషాణస్య నిచాయకైః| ప్రధానప్రస్తరః కోణే సఏవ సంభవిష్యతి| ఏతత్ పరేశితుః కర్మ్మాస్మదృష్టావద్భుతం భవేత్| ధర్మ్మగ్రన్థే లిఖితమేతద్వచనం యుష్మాభిః కిం నాపాఠి?
Powiedział im Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
43 తస్మాదహం యుష్మాన్ వదామి, యుష్మత్త ఈశ్వరీయరాజ్యమపనీయ ఫలోత్పాదయిత్రన్యజాతయే దాయిష్యతే|
Dlatego mówię wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.
44 యో జన ఏతత్పాషాణోపరి పతిష్యతి, తం స భంక్ష్యతే, కిన్త్వయం పాషాణో యస్యోపరి పతిష్యతి, తం స ధూలివత్ చూర్ణీకరిష్యతి|
A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś [on] upadnie, zmiażdży go.
45 తదానీం ప్రాధనయాజకాః ఫిరూశినశ్చ తస్యేమాం దృష్టాన్తకథాం శ్రుత్వా సోఽస్మానుద్దిశ్య కథితవాన్, ఇతి విజ్ఞాయ తం ధర్త్తుం చేష్టితవన్తః;
Kiedy naczelni kapłani i faryzeusze usłyszeli jego przypowieści, domyślili się, że o nich mówił.
46 కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, యతో లోకైః స భవిష్యద్వాదీత్యజ్ఞాయి|
I chcieli go schwytać, ale bali się tłumów, ponieważ uważały go za proroka.
